Λιποτάκτης (1988)

Δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Γιώργου Κόρρα και Χρήστου Βούπουρα, με τους Στέλιο Μάινα, Λεωνίδα Νομικό, Τούλα Σταθοπούλου, Στέλιο Παύλου, Γιώργο Γιαννόπουλο.

Η τοιχογραφία της ελληνικής επαρχίας του '80 αποτυπώνεται στην οθόνη μέσα από την ερωτική σχέση του Χρήστου και του Μανώλη. Αθηναίος ο Χρήστος, ερωτευμένος και χωρίς να μπορεί να αποκολληθεί από τον Μανώλη, τον ακολουθεί στο χωριό του, όταν επιτέλους ξεμπλέκει με τις (πρώτες δύο) ποινές για λιποταξία από τον στρατό. Αγρίμι ο Μανώλης, παληκαράς και με ατίθασο πνεύμα, παραπαίει ανάμεσα στα αισθήματά του για τον Χρήστο (αφού όπως λέει "με σένα είναι αλλιώς, πούστηδες γαμούσα μόνο για λεφτά πιο πριν") και στο κατεστημένο της Θέρμης, αυτού του χωριού που μοιάζει να καταπίνει τους πάντες σε μια κόλαση ασημαντότητας και υποκρισίας.

Ανεξάρτητο ελληνικό σινεμά των eighties, ενδιαφέρον, άνισο και με σεναριακές αδυναμίες, ο "Λιποτάκτης" κατορθώνει μολαταύτα να σε παρασύρει στον υπνωτιστικό σύμπαν του, έτσι όπως το σύμπαν της Θέρμης παρασύρει στο επαναλαμβανόμενο κενό του τους δύο ερωτευμένους (;) άντρες. Μόνο που οι δύο βασικοί χαρακτήρες στέκουν περισσότερο ως συμβολική πρόθεση παρά ολοκληρωμένοι ήρωες, αφού τα περισσότερα υπονοούνται χωρίς να λέγονται ποτέ. Τίποτα δεν γνωρίζουμε στην ουσία για τον Χρήστο (ούτε καν τι δουλειά κάνει), ούτε τον τρόπο με τον οποίο γνωρίστηκαν με τον Μανώλη (υποθέτουμε από ξεπέτα, πληρωμένη ή όχι). Λίγη περισσότερη δουλειά δείχνει να έχει γίνει σεναριακά στην περιγραφή του λιποτάκτη από την άλλη, καθώς έχουμε το κοινωνικό πλαίσιο το οποίο τον γαλούχησε άρα μπορούμε -έστω και από μισόλογα- να συνάγουμε ένα κάποιο συμπέρασμα. Ίσως εάν οι δύο δημιουργοί είχαν αφιερώσει λίγο περισσότερο χρόνο για το παρελθόν των δύο πρωταγωνιστών τους, αντί για όλες αυτές τις πληροφορίες που μας δίνουν για τα σόγια και τις παρέες του χωριού, να είχαμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα άρα και να συνδεθούμε περισσότερο με τους ανθρώπους. Παρ' όλα αυτά, δεν μπορείς να μην θαυμάσεις τη στα όρια του ντοκυμανταίρ αληθοφάνειά του, τον αλύτρωτο ερωτισμό του και τις φροντισμένες -εντός της φόρμας της ταινίας- ερμηνείες. Υπέροχη η Τούλα Σταθοπούλου (Βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), εγκρατής και εσωτερικός ο Στέλιος Μάινας, σαν από ταινία του Παζολίνι ο Μανώλης του Λεωνίδα Νομικού, του οποίου τα ίχνη χάσαμε από τις οθόνες μας μετά από τον "Λιποτάκτη", πλην του σήριαλ "Δίωξη Εγκλήματος" (το οποίο ούτε που θυμάμαι) που γυρίστηκε το 1998 για το βραχύβιο Κανάλι 5 (που μετεξελίχθηκε σε Alter). 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram.