Titanic (1997) (3D)
Ελληνικός τίτλος: Τιτανικός
Δραματική περιπέτεια των Fox/Paramount σε σκηνοθεσία Τζέημς Κάμερον, με τους Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Κέητ Γουίνσλετ, Μπίλυ Ζέην, Κάθυ Μπέητς, Γκλόρια Στούαρτ, Μπιλ Πάξτον, Μπέρναρντ Χιλ.
Ο καταδικασμένος έρωτας του νεαρού τυχοδιώκτη Τζακ και της αριστοκράτισσας κληρονόμου Ρόουζ εν πλω από τη Μεγάλη Βρετανία για την Αμερική στον πολυτελή και μεγαλόπρεπο Τιτανικό.
Ο Τζέημς Κάμερον επαναπροσδιορίζει το είδος των ταινιών καταστροφής ή γυρίζει το πιο ακριβό και επικό love story στην ιστορία του σινεμά. Όπως κι αν τον περιγράψει κανείς, ο "Τιτανικός" έγραψε ιστορία στη μεγάλη οθόνη εφάμιλλη με αυτήν που έγραψε και στα ναυτικά χρονικά. Τεράστιο το εγχείρημα, επικίνδυνο και υπερ-φιλόδοξο, είχε προκαλέσει όχι μόνο τεράστιο ενδιαφέρον και παραφιλολογία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αλλά και τον τρόμο των στελεχών της Fox που βλέποντας τον προϋπολογισμό και τη διάρκεια της ταινίας να μεγαλώνουν διαρκώς, είχαν αρχίσει να υπολογίζουν το μέγεθος της καταστροφής σε περίπτωση εισπρακτικής αποτυχίας. Και κάπως έτσι, το μέγα στούντιο δειλιάζει και αποφασίζει να κάνει εν μέρει πίσω ενώ είχε στα χέρια του μια τεράστια ταινία. Οπότε, επιβιβάζεται στο καράβι και η Paramount, η οποία ρίχνει σωσίβιο συγχρηματοδοτώντας την ταινία με αντάλλαγμα τα δικαιώματα διανομής και εκμετάλλευσης του "Τιτανικού" στις ΗΠΑ, αφήνοντας στη Fox τον διάπλου των αγορών του υπόλοιπου κόσμου. Φαντάζομαι πως κάποιοι στη Fox θα χτυπούσαν το κεφάλι τους στον τοίχο μετά το άνοιγμα της ταινίας αλλά ας πρόσεχαν.
Με προϋπολογισμό ιλιγγιώδη για τα τότε δεδομένα που έφτασε τα $200 εκατ., και διάρκεια που ξεπερνούσε τις 3 ώρες, το Χόλυγουντ και η παγκόσμια κινηματογραφική βιομηχανία περίμεναν τον Κάμερον στη γωνία, σίγουροι κατά πολύ πως η ταινία του θα είχε την ίδια τύχη με αυτήν του πλοίου το όνομα του οποίου έφερε στον τίτλο της. Πολλοί έκριναν πως η εποχή των ταινιών καταστροφής είχε περάσει ανεπιστρεπτί και πως το κοινό κανένα ενδιαφέρον δεν θα έδειχνε να παρακολουθήσει μια ιστορία την έκβαση της οποίας γνώριζε εξ αρχής και μάλιστα σε μια εποχή που το σινεμά είχε πάρει δρόμους διαφορετικούς από την έως τότε πεπατημένη. Τον Κάμερον πάντως τίποτα από όλα αυτά δεν τον απασχολούσε, βυθισμένος (κυριολεκτικά) καθώς ήταν στην τεράστια δεξαμενή του αλλά πρωτίστως στο όραμά του για κάτι μοναδικό και καινούργιο που μπορεί μεν να τιμούσε στον υπερθετικό βαθμό το μεγάλο Χόλυγουντ και τις εμβληματικές ταινίες καταστροφής αλλά που την ίδια στιγμή θα πρόσφερε μια ματιά φρέσκια και απόλυτα εναρμονισμένη με τη νέα εποχή, παραμένοντας διαχρονικά κλασική.
Έμπειρος παραμυθάς άλλωστε, ο απαιτητικός και οραματιστής σκηνοθέτης και σεναριογράφος γνώριζε πάρα πολύ καλά πως στο κοινό δεν θα αρκούσε να δει στη μεγάλη οθόνη ένα καράβι να βυθίζεται. Αυτό που πραγματικά θα ενδιέφερε τους θεατές ήταν ποιοι θα βυθίζονταν μαζί του. Και κάπως έτσι, βασιζόμενος στο διαχρονικό αξίωμα κάθε σεναρίου "ένα αγόρι γνωρίζει ένα κορίτσι", ξεδιπλώνει την ιστορία του μέσα από τα μάτια και την ατελείωτη αγάπη δύο νέων παιδιών που σαν σύγχρονοι καταραμένοι εραστές του Σαίξπηρ έχουν να αντιμετωπίσουν το κοινωνικό χάσμα ανάμεσα στις φατρίες τους και τον θανάσιμο όλεθρο που καραδοκεί. Ο χαρακτήρας του Τζο εκφράζει στον απόλυτο βαθμό τον ενθουσιασμό και τη νεανική τρέλα του ίδιου του Κάμερον, ξετρελαμένος καθώς είναι με το ταξίδι και με το μεγαλειώδες σκαρί που υπόσχεται ένα μέλλον λαμπρό. Είναι αυτός ο ενθουσιασμός και το άσβεστο πάθος του Τζο που συνεπαίρνουν άλλωστε και τη Ρόουζ που στο πλευρό του είναι έτοιμη να αποτινάξει υποχρεώσεις, συμβάσεις και κατεστημένο για να πορευτεί κι εκείνη σε ένα ταξίδι που θα την πάει μακριά από όλους και από τα πάντα. Περιβάλλοντας το καταδικασμένο ζευγάρι από έναν μικρόκοσμο που σχολιάζει (έστω και επιφανειακά) κοινωνικές συμβάσεις και ρατσιστικές συμπεριφορές, μετατρέπει τον "Τιτανικό" σε σύμβολο της ίδιας της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας, οι παρωπίδες και η αρτηριοσκληρωτική συμπεριφορά της οποίας την οδηγούν στον αφανισμό.
Δεν κάνει πολιτικό σινεμά φυσικά ο Τζέημς Κάμερον, απλά αφηγείται ένα παραμύθι. Όμως, τα καλύτερα παραμύθια που γράφτηκαν ποτέ είχαν ανέκαθεν προεκτάσεις σε μια διαχρονική πραγματικότητα, ακόμα κι όταν μιλούσαν για μάγισσες, λύκους, βασιλοπούλες και φασόλια. Έτσι κι εδώ, το παλικάρι ερωτεύεται τη νεράιδα που διεκδικεί ο κακός ο λύκος, έχοντας τη βοήθεια της καλής νονάς, σε ένα λαμπερό υδάτινο βασίλειο που μπάζει νερά από παντού. Κι ενόσω αφηγείται μια ιστορία τόσο παλιά όσο κι ο ίδιος ο χρόνος, ο Κάμερον στήνει σκηνές εμβληματικές που θα στιγματίσουν το σινεμά μέχρι τη συντέλεια του κόσμου (βλέπε την αγκαλιά τους στην πλώρη, την ώρα που της φωνάζει "Είμαι ο Βασιλιάς του κόσμου") και κινηματογραφεί το πλέον μεγαλειώδες ναυάγιο που είδαμε ή που θα δούμε ποτέ στην οθόνη. Ταυτόχρονα, ο Τζέημς Χόρνερ γράφει τη δική του μουσική ιστορία, η Σελίν Ντιόν στοιχειώνει τις ζωές μας καθώς δονεί τα ηχεία των αιθουσών σε ολόκληρο τον πλανήτη και από τότε μέχρι και για πάντα η καρδιά μας θα συνεχίσει να χτυπά στον ρυθμό όλων αυτών των υπέροχων ανθρώπων που θα λάμπουν στο άπειρο, σε μια ταινία μοναδική, άφθαρτη και συνώνυμη με το ίδιο το σινεμά.
Με 11 Όσκαρ από τις συνολικά 14 υποψηφιότητες, ο "Τιτανικός" είναι η μοναδική ταινία στην ιστορία του θεσμού που αποσπά τόσα βραβεία σε σχέση με τις κατηγορίες όπου ήταν υποψήφια. Για την ιστορία, με 11 Όσκαρ είχε φύγει από την τελετή και ο "Μπεν Χουρ" αλλά με 12 υποψηφιότητες, ενώ ίδιο αριθμό υποψηφιοτήτων νωρίτερα είχε καταγράψει και η ταινία "Όλα για την Εύα", η οποία όμως κέρδισε 6 Όσκαρ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου