Ricchi di fantasia (2018)

Ελληνικός τίτλος: Κόλπο γκρόσο

Κωμωδία των 01/RAI, σε σκηνοθεσία Φραντσέσκο Μιτσικέ, με τους Σέρτζιο Καστελλίτο, Σαμπρίνα Φερίλι, Βαλέρια Φαμπρίτσι, Ματίλντε Τζιόλι, Πάολο Καλαμπρέζι, Αντόνιο Κατάνια, Τζιανφράνκο Γκάλλο, Λουίτζι Ίμολα.

Ο Σέρτζιο είναι τοπογράφος που η ανεργία τον έχει οδηγήσει να εργάζεται ως ξυλουργός σε οικοδομές. Καταπιεσμένα παντρεμένος, έχει στο σπίτι του όχι μόνο την γκρινιάρα γυναίκα του, αλλά και την απαιτητική, τέως χίπισσα και αριστερή μητέρα του, την ονειροπόλο κόρη του και τον εγγονό του. Μοναδική στιγμή ευτυχίας στη ζωή του είναι αυτή που ξεκλέβει για συναντήσει την ερωμένη του, τη Σαμπρίνα, που τραγουδάει σε κέντρο για φασίστες, με τον ιδιοκτήτη του οποίου διατηρεί δεσμό, ώστε να μπορεί να βγάζει τα προς το ζην για εκείνη και τον 16χρονο γιο της.  Ο Σέρτζιο ονειρεύεται να ζήσουν μαζί, αλλά τα λεφτά δεν φτάνουν ούτε για διαζύγιο ούτε για καινούργια ξεκινήματα. Μόνο που όλα αλλάζουν όταν το λότο που είχε αγοράσει συνεταιρικά με έναν συνάδελφό του κερδίζει €6 εκατομμύρια. Ο Σέρτζιο παραιτείται, αφήνει τη γυναίκα του και μαζί με μάνα, κόρη και εγγονό κλέβονται με τη Σαμπρίνα για να ξεκινήσουν από την αρχή. Αυτό που δεν ξέρει, βέβαια, είναι πως το υποτιθέμενο λότο που κέρδισε ήταν φωτοσοπιά των συναδέλφων του που ήθελαν να του κάνουν πλάκα. Κι όταν το μαθαίνει είναι πλέον πολύ αργά.

Καθαρόαιμο ψυχαγωγικό, λαϊκό σινεμά, όπως οι Ιταλοί ξέρουν να το κάνουν και ενδεχομένως αυτό που θα είχαμε και εμείς σήμερα αν η Finos Film και το σινεμά που εκπροσωπούσε δεν είχαν σβήσει τόσο βίαια. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια έξυπνη ιδέα που πιάνεται από αυτήν τη φάρσα των συναδέλφων του πρωταγωνιστή για να στήσει έναν καμβά από παρεξηγήσεις αλλά και να σχολιάσει την τρέχουσα ιταλική πραγματικότητα -που πλάκα-πλάκα δεν είναι και πολύ μακριά από τη δική μας. Βέβαια, η εκτέλεση δείχνει κάπως βιαστική με μια μεγαλύτερη έμφαση στη φάρσα, παρά στο χιούμορ κι αυτό είναι κρίμα, γιατί οι δύο πρωταγωνιστές (Σέρτζιο Καστελλίτο και Σαμπρίνα Φερίλι) είναι πολύ καλοί ηθοποιοί με άριστο κωμικό τέμπο που όμως αναλώνονται στις ευκολίες του σεναρίου. Ανεκμετάλλευτος κάπως μένει και ο ρόλος της μάνας που έχει όλα τα εχέγγυα για μια δυνατή κωμική παρουσία εάν το σενάριο της παρείχε μια πιο ατακαδόρικη παρουσία. Από την άλλη, είναι διασκεδαστικός ο τρόπος που αυτός ο άνθρωπος προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μέσα από διαρκείς μπαγαποντιές, κρύβοντας από όλους (εκτός από την αγαπημένη του που το γνωρίζει) πως στην ουσία είναι πάμπτωχος. Σχόλια για την εφορία, την αριστερά, την ακροδεξιά, τους πρόσφυγες και τους επενδυτές ντύνουν -επιφανειακά, είναι η αλήθεια- την ιστορία, προσφέροντας απλόχερα χαμόγελα για μια χαλαρή βραδιά στο θερινό.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.