La soupe aux choux (1981)

Ελληνικός τίτλος: Ο Λαχανόσουπας που ήρθε από το φεγγάρι

Κωμωδία σε σκηνοθεσία Ζαν Ζιρώ, με τους Λουί ντε Φυνές, Ζαν Καρμέ, Ζακ Βιγερέ. 

Σε ένα ξεχασμένο από τον Θεό και την πρόοδο χωριό της Βουρβόνης, δυο γέροι γείτονες και φίλοι μια ολόκληρη ζωή ζουν σε απέναντι σπίτια, αγαπώντας και ενοχλώντας ο ένας τον άλλον, μέχρι να ξεπεράσουν τις παραξενιές τους και να επιδοθούν στην αγαπημένη τους ασχολία: το κρασί και το παστίς, εναλλάξ ή ταυτόχρονα. Κάποιο ξάστερο βράδυ και μετά από κάμποσα ποτήρια, ο Μπομπέ και ο Γκλωντ επιδίδονται σε φεστιβάλ από πορδές, οι οποίες -εν αγνοία τους- προκαλούν το ενδιαφέρον ενός ταξιδιάρη εξωγήινου από τον Πλανήτη Όξο, ο οποίος μάλιστα αποδεικνύεται μέγας λάτρης της σπιτικής λαχανόσουπας.

Πορδές, λαχανόσουπα και εξωγήινοι σε γαλλική συσκευασία eighties θα μπορούσαν πανεύκολα να οδηγήσουν σε καταστροφή εάν δεν συνέτρεχαν τρεις σημαντικοί παράγοντες: ο Λουί ντε Φυνές, τα ίδια τα eighties και γενναιόδωρες δόσεις αγάπης από την αρχή μέχρι το τέλος αυτής της άγνωστης σε πολλούς, προ-τελευταίας ταινίας του σπουδαίου γάλλου κωμικού. Βασισμένη στο μυθιστόρημα "Η λαχανόσουπα" του Ρενέ Φαγέ, η ταινία κατακρεουργήθηκε από τους κριτικούς της εποχής για να αποκτήσει μέσα στα χρόνια ένα cult status και φανατικούς πιστούς θεατές. Διόλου αδικαιολόγητα θα έλεγα εγώ, αφού ο συνδυασμός συναισθήματος και χοντρής πλάκας συνυπάρχουν αρμονικά, κάτω από τη σκέπη της εμβληματικής φάτσας του ντε Φυνές αλλά και ενός ασύλληπτου σε όψη και συμπεριφορά εξωγήινου που ο Ζακ Βιγερέ υποδύεται με την αθωότητα και την αμεσότητα ενός μικρού παιδιού σε σχολική παράσταση. Αυτή η αθωότητα και η je m'en fous ατμόσφαιρα των eighties (ή για να το πούμε στη γλώσσα της ταινίας, les années quatre vinght) μπορεί και παντρεύει αρμονικά τις πορδές δυο παλιόγερων με τους α λα "Σούπερμαν" τίτλους έναρξης και τα εφφέ που μοιάζουν να βγήκαν από παιδική εκπομπή του σαββατοκύριακου, μέσα σε ένα κλίμα νοσταλγίας, ανθρώπων που έφυγαν, της νιότης που χάθηκε και της ελπίδας για ένα αύριο μακριά από τη χρυσοθηρία του σήμερα, σε ένα αστέρι μακριά από το δικό μας, σαν δυο σύγχρονοι και γερασμένοι μικροί πρίγκηπες. Είναι πολύ αστείο, τρυφερό, είναι συγκινητικό, είναι βαθιά ανθρώπινο και προκαλεί μια τεράστια λαχτάρα για λαχανόσουπα. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερες κωμωδίες, κλικ εδώ.