Ουζερί Τσιτσάνης (2015)

Δραματική ταινία της Τηλεκίνησης, σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, με τους Ανδρέα Κωνσταντίνου, Χάρη Φραγκούλη, Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη, Γιάννη Στάνκογλου, Λάκη Κομνηνό, Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Μαρία Καβουκίδη, Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Μιχάλη Λεράκη. 

Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής στη Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος ερωτεύεται την εβραία Εστρέα, κάτι που ήταν ανήκουστο για τα δεδομένα της εποχής. Με τον γερμανικό κλοιό να στενεύει και τον Γιώργο να βοηθά στην Αντίσταση, ο έρωτας δείχνει καταδικασμένος. 

30 χρόνια μετά τη Σκιάχτρα, και ενώ μεσολάβησαν πολυάριθμες μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες. ο Μανούσος Μανουσάκης επιστρέφει στο σινεμά, διασκευάζοντας το βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη. Όντως εξαιρετικό υλικό για ταινία, η ιστορία του βιβλίου περιγράφει έναν καταραμένο έρωτα εν μέσω μιας καταραμένης εποχής, κάτι στο οποίο ο Μανουσάκης έχει διαπρέψει όλα αυτά τα χρόνια στα σήριαλ, επομένως θα έπρεπε να παίζει το υλικό του στα χέρια του. Κι όμως, δεν το κάνει. Σου δίνει την εντύπωση πως αγχωμένος που κάνει πάλι σινεμά (και μάλιστα μια μεγάλη ταινία) αυτολογοκρίνεται και αφήνεται να παρασυρθεί σε μια σοβαροφάνεια που είναι στείρα δημιουργικά, Την ίδια στιγμή είναι εμφανής η έλλειψη πόρων με τους ίδιους κομπάρσους να ανακυκυκλώνονται διαρκώς, τις ίδιες οπτικές γωνίες λήψεις να επαναλαμβάνονται σε σκηνές που διαδραματίζονται στον ίδιο χώρο ενώ δεν υπάρχει το αυτονόητο, ούτε ένα γενικό πλάνο της Θεσσαλονίκης. Προφανώς, με μια διαφορετική αντιμετώπιση του σεναρίου, οι ελλείψεις σε χρήματα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, απλά επελέγησαν οι μεσοβέζικες λύσεις. Από την άλλη, όμως, υπάρχει ένα αξιοπρόσεκτο πρωταγωνιστικό τρίο και μια συγκινητική ιστορία που χρήζει προσοχής και κρατά το ενδιαφέρον. Αν μη τι άλλο, αξιοπρεπέστατο.