Réunions (2020)

Οικογενειακή σειρά της France Télévisions, δημιουργία των Ιζαμπέλ Ντυμπερνέ και Ερίκ Φυρέρ, με τους Λετισιά Μιλό, Λου-Ντενί Ελιόν, Νικολά Μπριντέ, Σαρά Μαρτέν, Νικολά Συπέν, Μαρί ντε Ντυνεσέν, Ματέο Περέζ. 

Η Κλοέ Ντελόρμ, κομμώτρια στο Ρουμπαί, και ο σύντροφός της Ζερεμί Ριβιέρ, άνεργος πρώην υπάλληλος σε εταιρεία τηλεπικοινωνιών, αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, ενώ κινδυνεύουν να χάσουν μέχρι και το σπίτι τους. Μόνο που τρία αναπάντεχα μαντάτα τούς αλλάζουν ολόκληρη τη ζωή, καθώς ο Ζερεμί μαθαίνει τον θάνατο του πατέρα του τον οποίο δεν είχε γνωρίσει ποτέ, την ύπαρξη ενός αδελφού και πως κληρονομεί κατά το ήμισυ μαζί του το ξενοδοχείο του πατέρα τους στο νησί της Ρεϋνιόν, ανατολικά της Μαδαγασκάρης. Το ζευγάρι ταξιδεύει μέχρι εκεί, ξοδεύοντας και τα τελευταία τους μετρητά, συνοδευόμενοι από τον μικρό τους γιο, τα άλλα δύο παιδιά της Κλοέ και από τον Ντομ, τον πατέρα τους και τέως της. Ο αρχικός ενθουσιασμός γρήγορα ξεφουσκώνει όταν συνειδητοποιούν πως το πολυτελές θέρετρο όπου διαμένουν δεν είναι η κληρονομιά τους αλλά το ξενοδοχείο που διευθύνει ο Αντουάν Μπουβίλ, ο ετεροθαλής αδελφός του Ζερεμί. Το δικό τους απέχει μακράν από την πολυτέλεια και υποφέρει από έλλειψη πελατών και χρέη. Όμως, οι δεσμοί ανάμεσα σε δύο αδέλφια δεν παύουν ποτέ να είναι ισχυροί, ακόμα κι αν δεν είχαν γνωριστεί ποτέ. 

Ευχάριστη αλλά ολίγον τι παλιομοδίτικη τηλεόραση, με 6 επεισόδια ύφους και αισθητικής τηλεταινίας του Hallmark. Ο αμιγώς οικογενειακός της προσανατολισμός δεν της επιτρέπει πολλά-πολλά, οπότε όλα κυλάνε εύκολα, χαμογελαστά και με υπέρμετρες δόσεις αισιοδοξίας και καλοσύνης, μέχρι και το αίσιο φινάλε. Όχι πως δεν χρειάζονται ανάλογες ανάλαφρες και "ήσυχες" σειρές εν μέσω όλης αυτής της μαυρίλας που έχει ενσκήψει και στην τηλεόραση, απλά το "Réunions" (έξυπνος τίτλος-λογοπαίγνιο του ονόματος του νησιού και της "επανασύνδεσης") μυρίζει κάπως ναφθαλίνη, τόσο ως προς τη σκηνοθεσία όσο και προς το σενάριο, καθώς επιμένει να θέτει προβλήματα στους ήρωες των οποίων η επίλυση πέφτει πάντα καλοπροαίρετα από τον ουρανό, σαν να μπέρδεψαν κάπου την αθωότητα με την αφέλεια και το ρετρό. Εν μέσω όλων αυτών ούτε οι ηθοποιοί μπορούν να κάνουν και σπουδαία πράγματα, αν και, όποτε το σενάριο τους το επιτρέπει, προσφέρουν και κάποιες σκηνές αυθόρμητου γέλιου. Δεν έχει τίποτα προσβλητικά κακό, αλλά ούτε και κάτι το αξιομνημόνευτο.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.