Plonger (2017)


Ελληνικός τίτλος: Στα βαθιά

Δραματική ταινία της Cinéfrance σε σκηνοθεσία Μελανί Λωράν, με τους Ζιλ Λελούς, Μαρία Βαλβέρντε, Ιμπραχίμ Αχμέντ, Μαρί Ντεναρντώ, Νοεμί Μερλάν. 

Ένας πολεμικός ανταποκριτής που στην καριέρα του αντιμετώπισε τσουνάμι, μάχες και αρκετή ανθρώπινη θλίψη, αποφασίζει να εγκατασταθεί στο Παρίσι όπου γνωρίζει και την Παζ, μια παθιασμένη φωτογράφο από την Ισπανία που γίνεται και η γυναίκα της ζωής του. Ο καιρός περνά, ο έρωτάς τους φέρνει στον κόσμο και ένα παιδί, μόνο που όλα αυτά -μολονότι απάνεμο λιμάνι για τον Σεζάρ- στην Παζ γεννούν ανία. Και έτσι, εντελώς ξαφνικά, του ανακοινώνει πως φεύγει, για να βρει τον εαυτό της. Ο Σεζάρ βρίσκεται έναντι μιας ολοκαίνουργιας κατάστασης στη ζωή του που δείχνει πως δεν μπορεί να διαχειριστεί, έως ότου δέχεται τον τελειωτικό χτύπημα, μετά από ένα τηλεφώνημα που του ανακοινώνει πως το πτώμα της γυναίκας του βρέθηκε σε κάποια ακτή του Ομάν. 

Μια τραγική ιστορία έρωτα και αναζήτησης της εσωτερικής μας αλήθειας ξεκινά να είναι αυτή εδώ η ταινία της ταλαντούχου σκηνοθέτιδας και ηθοποιού Μελανί Λωράν, της οποίας οι προθέσεις όμως μένουν κάπως θαμπές, παρασυρμένες από το αναποφάσιστο σενάριο. Με διαφορετικά σημεία αναφοράς και αφήγησης, τόσο από τη ματιά της Παζ όσο και από τη ματιά του Σεζάρ, η ταινία πάσχει από έλλειψη συνοχής και μιας "αντικειμενικής" αλήθειας που θα βοηθούσε τον θεατή να ταυτιστεί και να υποφέρει για κάποιον από τους δύο. Δεν είναι πως η ταινία δεν έχει συναίσθημα η ίδια, απλά ο διαμερισμός της αφήγησης και τα flash back αφήνουν κενά στους χαρακτήρες και ενδεχομένως στη συναισθηματική "πληροφόρηση" που χρειάζεται ο θεατής για να αναπτύξει δεσμούς με όσα συμβαίνουν στους ήρωες της ταινίας. Με ένα σενάριο κάπως φλου και αδύναμο, η Μελανί Λωράν καταφεύγει στους δύο πολύ καλούς ηθοποιούς που έχει στη  διάθεσή της αλλά και στη φωτογραφία του φιλμ που προσπαθεί να αναδείξει ψυχή εκεί που το σενάριο αγκομαχά. Κάπου ανάμεσα σε ανατομία μιας σχέσης, ψυχόδραμα και ταινία μυστηρίου, παρά τον τίτλο της, η ταινία δεν βουτά ποτέ στα βαθιά αλλά μένει απλά σε μια καλοσχηματισμένη επιφάνεια. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώΓια περισσότερες δραματικές ταινίες, κλικ εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)