Les âmes grises (2005)

Ελληνικός τίτλος: Σκοτεινές ψυχές

Πολεμικό δράμα της TF1 σε σκηνοθεσία Υβ Ανζελό, με τους Ζαν-Πιερ Μαριέλ, Ζακ Βιγερέ, Ντενί Πονταλυντές, Μαρίνα Χαντς, Μισέλ Βιγερμόζ.

Ανατολική Γαλλία, 1917. Σε ένα χωριό πολύ κοντά στο μέτωπο, προστατευμένο όμως από έναν λόφο, το πτώμα ενός μικρού κοριτσιού εντοπίζεται στο κανάλι. Ο δικαστής Μερκ, συνεπικουρούμενος από τον Λοχαγό Μάτζεφ που εκπροσωπεί τις ένοπλες δυνάμεις, ξεκινά τις έρευνες για τον εντοπισμό του ενόχου, όταν βρίσκει ενδείξεις που τον οδηγούν σε έναν από τους μεγαλύτερου αντιπάλους του, τον εισαγγελέα Ντεστινά, ο οποίος φέρεται να γνώριζε το άτυχο κορίτσι. 

Μεγάλη, αβανταδόρικη και με πολύ καλό καστ ταινία που δυστυχώς αδυνατεί να διαχειριστεί το υλικό της και παραμένει μετέωρη σε ύφος και στεγνή σε συναίσθημα.Το μεγαλύτερο πρόβλημά της είναι το σενάριο που κατά πως φαίνεται μένει πολύ πιστό στο βιβλίο του Φιλίπ Κλωντέλ. Μεγάλη εκδοτική επιτυχία, με εξαιρετικές κριτικές και διακρίσεις, το μυθιστόρημα φαντάζει ιδανικό ως σημείο έμπνευσης και εκκίνησης για μια σπουδαία ταινία, όχι όμως απαραίτητα και για μια πιστή μεταφορά στην οθόνη. Ο σκηνοθέτης Υβ Ανζελό που το διασκεύασε έπεσε στην παγίδα να συνεργαστεί στενά τον ίδιο τον συγγραφέα, οπότε έχασε την ευκαιρία να δει την ιστορία και την κεντρική ιδέα από μια κάποια απόσταση ή να απελευθερωθεί από τις εμφανείς παγίδες των flash-back και μιας επιτηδευμένης σκοτεινιάς και γκριζάδας που ώρες-ώρες μοιάζει βεβιασμένη και τελικά αποστασιοποιημένη από τα πραγματικά συναισθήματα του θεατή που εν τέλει μένει αμέτοχος απέναντι σε αυτόν τεράστιο πλούτο πληροφοριών, περιστατικών και κατάφωρης στενοχώριας. Βέβαια, στο σύνολό της η ταινία δεν περνά απαρατήρητη, καθώς όπως προείπα πρόκειται περί μεγάλης και πλούσιας παραγωγής που χαίρει πολύ καλών ερμηνειών από τους έμπειρους ηθοποιούς της. Η φρίκη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου αποδίδεται δεξιότεχνα στην οθόνη από τη φωτογραφία και τον σχεδιασμό ήχου που μεταφέρει διαρκώς τους κανονιοβολισμούς πίσω από τον λόφο σαν πένθιμο εμβατήριο κρουστών. Αν τελικά απογοητεύεσαι κάπου μέσα σου, είναι γιατί συνειδητοποιείς πόσο καλύτερη ταινία θα μπορούσε να είναι εάν είχε ακολουθήσει μια περισσότερο μονοσήμαντη σεναριακή κατεύθυνση.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερες δραματικές ταινίες, κλικ εδώ.