Οι τουρίστες (1963) (Α/Μ)

Κωμωδία του Ηλία Περγαντή, σε σκηνοθεσία Νικηφόρου Κισσανδράκη, με τους  Τάσο Γιαννόπουλο, Λάκη Περίδη, Παντελή Ζερβό, Μαρίκα Νέζερ, Γοργώ Χρέλια, Χάρη Κερασιώτη, Βαγγέλη Καζάν, Ταϋγέτη.

Δύο απένταροι φίλοι, ο Τίκος και ο Σφίκος, προσπαθούν να μην βρεθούν στον δρόμο, αφού ο σπιτονοικοκύρης τους απειλεί με έξωση εάν δεν του πληρώσουν τα χρωστούμενα ενοίκια. Κάνουν ό,τι δουλειά σκαρφιστούν για να μαζέψουν κανένα φράγκο, βρίσκονται ηθοποιοί σε επιθεώρηση έως ότου συνειδητοποιήσουν πως έχουν την ευκαιρία να τη βγάλουν καθαρή εάν αρχίσουν να κυκλοφορούν στην πολη ωσάν απένταροι τουρίστες.

Με τρεις λέξεις: δεν βγάζει νόημα. Τίποτα. Ούτε η ιστορία, ούτε οι χαρακτήρες (λέμε τώρα), ούτε αυτό το ακαταλαβίστικο εύρημα να προσποιηθούν τους τουρίστες, γιατί -λέει- οι τουρίστες έρχονταν στην Αθήνα απένταροι, αλλά τα έβγαζαν πέρα, οπότε θα έκαναν κι αυτοί τους τουρίστες για να λύσουν τα προς το ζην. Εάν καταλάβατε εσείς, πείτε το και σε εμένα. Αφήστε δε που κάπου προς τη μέση, η ταινία είναι σαν να σταματά και να παρακολουθούμε ένα μεγάλο επιθεωρησιακό νούμερο με τους δύο πρωταγωνιστές να συμμετέχουν στις πρόβες ενός θεατρικού, χωρίς αυτό να έχει σχέση ούτε με το πριν ούτε με το μετά. Τρικυμία εν κρανίω που πολύ απλά δεν βλέπεται και δεν σώζεται από πουθενά. Άπατο σε εισπράξεις ακόμα και στην εποχή του.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.