A man about the house (1947) (Α/Μ)

Ελληνικός τίτλος: Όταν ο πόθος ξυπνά αργά

Αισθηματικό δράμα της London Film σε σκηνοθεσία Λέσλι Άρλις, με τους Μάργκαρετ Τζόνστον, Ντούλσι Γκρέυ, Κίερον Μουρ, Γκάι Μίντλετον. 

Η Έλεν και η Άγκνες Ίζιτ, δυο αδελφές που διατηρούν μια σχολή για δεσποσύνες στην Αγγλία, προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα καθώς τα χρήματα δεν φτάνουν για τη συντήρηση του κτιρίου με αποτέλεσμα να χάνουν μαθήτριες και να αναγκάζονται να πουλούν έπιπλα ώστε να μπορέσουν να αγοράσουν κάρβουνο για τη θέρμανση. Εν μέσω αυτού του ζοφερού κλίματος, μια αναπάντεχη είδηση καταφθάνει από την άλλη άκρη της Ευρώπης: ένας θείος τους που είχε υπάρξει το μαύρο πρόβατο της οικογένειας για το επιπόλαιο και ανεξάρτητο του χαρακτήρα του (προφανώς και ηδονιστής) πεθαίνει και αφήνει στις δύο γυναίκες την έπαυλή του στη Νάπολη. Η καταπιεσμένη γεροντοκόρη Άγκνες θεωρεί την κληρονομιά αυτή προϊόν της ακόλαστης ζωής του θείου, οπότε αποφασίζει να ταξιδέψει με την αδελφή της στην Ιταλία με σκοπό να πουλήσουν τη βίλα το συντομότερο δυνατό και να επιστρέψουν στη ζωή τους. Όμως εκεί συναντούν τον Σαλβατόρε, τον νεαρό και γοητευτικό επιστάτη που είχε υπάρξει το δεξί χέρι του θείου τους για πολλά χρόνια, η ζεστή συμπεριφορά του οποίου (και το γεγονός πως κυκλοφορεί μονίμως με ξεκούμπωτο το πουκάμισο) γοητεύει τη στερημένη από αγάπη Άγκνες.

Ωραιότατο μελόδραμα, χαρακτηριστικό της εποχής και με όλες τις αρετές της. Μεγάλη παραγωγή με την τεράστια έπαυλή και τους κήπους της να κατασκευάζονται στα στούντιο Σέπερτον από τον σκηνογράφο Αντρέι Αντρέγεφ, "Ο άντρας του σπιτιού" όπως μεταφράζεται ο πρωτότυπος τίτλος υπήρξε μεγάλη επιτυχία στα χρόνια του και μάλιστα εις τριπλούν. Από τη μια το βιβλίο του Φράνσις Μπρετ Γιανγκ, γραμμένο το 1942, ακολούθως η θεατρική παράσταση στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου το 1946 και μετά η ταινία, μόλις έναν χρόνο αργότερα, όπου ο Κίερον Μουρ επαναλαμβάνει τον ρόλο του Σαλβατόρε που είχε παίξει και στο θέατρο. Δεν είναι τυχαία η απήχηση της ιστορίας στο κοινό, αφού εν πρώτοις θυμίζει αυτές τις τραγικές ερωτικές ιστορίες που έκαναν τα λυρικά θέατρα της Ευρώπης τον 19ο αιώνα να αντηχούν (είμαι σίγουρος πως αν το βιβλίο είχε γραφτεί τότε, θα είχε γίνει σίγουρα και όπερα) ενώ από την άλλη προκαλεί με τα καταπιεσμένα πάθη και τους καταστροφικούς της έρωτες. Ιδιαζόντως σκανδαλιστικό όσο και η ημίγυμνη παρουσία του Σαλβατόρε στο σπίτι, γεμάτο από υπονοούμενα (ο θείος που υπήρξε μαύρο πρόβατο, δεν είχε παντρευτεί αλλά είχε ζωγραφίσει και τον Σαλβατόρε ολόγυμνο ως Βάκχο) και αξιοποιώντας αυτήν την τόσο κλισέ μα πραγματική κόντρα μεταξύ της γκρίζας, βροχερής Αγγλίας και της ηλιόλουστης, ανέμελης νότιας Ιταλίας, το φιλμ στήνει περίτεχνα τον καμβά του, μετακυλώντας από το ρομάντσο στο δράμα και από εκεί μέχρι στα όρια του θρίλερ. Πολύ καλοί οι τρεις βασικοί πρωταγωνιστές, με την Μάργκαρετ Τζόνστον ειδικά στον ρόλο της γεροντοκόρης και ξινής αδερφής να ανθίζει κάθε μέρα που περνά, καθώς ανακαλύπτει στην ψυχή και στο σώμα της (και στο σώμα του Σαλβατόρε) έναν άγνωστο για εκείνη παράδεισο. 

Ως παραλειπόμενο, να σας πω ότι μολονότι στους τίτλους αναφέρεται πως είναι η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Κίερον Μουρ, στην πραγματικότητα είχε παίξει σε ακόμη μία, το "The voice within", γυρισμένη το 1946, όμως με το πραγματικό του όνομα, Κίερον Ο'Χάνραχαν.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.