La odisea de los giles (2019)


Ελληνικός τίτλος: Ηρωικά χαμένοι

Δραματική κομεντί της Film Factory σε σκηνοθεσία Σεμπαστιάν Μπόρενζστάιν, με τους Ρικάρντο Νταρίν, Λουίς Μπραντόνι, Κίνο Νταρίν, Βερόνικα Λινάς, Ντανιέλ Αράοζ, Κάρλος Μπελόσο, Μάρκο Καπόνι, Χερμάν Ροντρίγκεζ.

Τον Αύγουστο του 2001, σε μια μικρή κοινότητα της Αργεντινής, ο Φερμίν Περλάσι, η γυναίκα του η Λίντια και ένας φίλος του αποφασίζουν να ξαναζωντανέψουν υπό τη μορφή συνεταιρισμού τη "Μεθοδική", ένα αγροτικό εργοστάσιο που είχε χρεοκοπήσει δέκα χρόνια νωρίτερα. Με τον ιδιοκτήτη του ακινήτου να ζητά $300.000, ο Φερμίν και οι συνεργάτες του αναζητούν μετόχους ώστε να συμπληρωθεί το ποσό, έχοντας βάλει ήδη οι ίδιοι όλες τις οικονομίες τους. Παρά τις προσπάθειές τους, δεν κατορθώνουν να μαζέψουν παρά λίγο περισσότερα από τα μισά, οπότε απευθύνονται στην τράπεζα για να ένα δάνειο που θα καλύψει τη διαφορά. Εκεί ο διευθυντής προτείνει στον Φερμίν να μην αφήσει τα χρήματά τους στη θυρίδα αλλά να τα μεταφέρει στον λογαριασμό του ώστε η πιστοληπτική του εικόνα να είναι πολύ καλύτερη και να εκταμιευθεί το δάνειο σε χρόνο εξπρές. Ο Φερμίν δέχεται, αλλά την επόμενη ημέρα η κυβέρνηση δεσμεύει τους λογαριασμούς σε όλες τις τράπεζες της χώρας, θέτοντας ταυτόχρονα Capital Controls με όριο ανάληψης 250 πέσος την εβδομάδα. Το σχέδιο του συνεταιρισμού ναυαγεί αλλά όταν μαθαίνουν πως ο διευθυντής γνώριζε τι θα γινόταν και είχε ενημερώσει έναν μεγαλοδικηγόρο ώστε να πραγματοποιήσει ανάληψη σε δολάρια ΗΠΑ πριν από τα Capital Controls όχι μόνο τους εξοργίζει αλλά τους εξωθεί να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να πάρουν τα λεφτά τους πίσω.

Πρόκειται για ακόμα ένα εξαιρετικό δείγμα από το σινεμά της Αργεντινής, το οποίο κατορθώνει εδώ και πολλά χρόνια να επιτυγχάνει σε αυτό που κάποτε ειδικευόταν πρωτίστως το Χόλυγουντ: να γυρίζει ταινίες ειδών αλλά βαθιά σκεπτόμενες και ταυτόχρονα απολαυστικές από κάθε κατηγορία κοινού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ταινία ληστείας (Heist Movie) ενταγμένη όμως σε ένα κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο από τη μία αληθινό και από την άλλη απόλυτα προσαρμόσιμο και  σε παγκόσμια κλίμακα -ειδικά βέβαια ως προς την Ελλάδα είναι σαν να γυρίστηκε για εμάς. Κι αφού ανέφερα την Ελλάδα, φανταστείτε τι θα γυρίζαμε εμείς εάν είχαμε να κάνουμε με μια ιστορία για τα Capital Controls του 2015: μίρλα, μιζέρια, ουρές πολιτών στα ATM και φιλοσοφικοθεωρητικές αναζητήσεις περί του καπιταλισμού και του ΔΝΤ μπροστά σε κάδους σκουπιδιών και αντίσκηνα με πρόσφυγες. Το "Ηρωικά Χαμένοι" σε μια αντίστοιχη περίοδο διαδραματίζεται, οι δημιουργοί του όμως δεν αποφάσισαν απλά να κάνουν μια ταινία για τα Capital Controls. Μόνο τα χρησιμοποίησαν ως πλαίσιο για να αφηγηθούν μια συναρπαστική ιστορία για κάποιους χαροκαμένους ανθρώπους που καταστράφηκαν από την εξέλιξη αυτή, όπως και αναρίθμητοι άλλοι στην πατρίδα τους. 

Το σενάριο που υπογράφουν ο σκηνοθέτης και ο Εντουάρντο Σακέρι (το βιβλίο του οποίου διασκεύασαν) βασίζεται στα αληθινά γεγονότα, από όπου εμπνέεται για τη δημιουργία ενός μικροσύμπαντος εξαιρετικά γραμμένων χαρακτήρων που και την ταινία προάγουν και αντιπροσωπευτικά δείγματα της κοινωνίας αποτελούν. Η αδιανόητη οδύσσεια αυτών των απλοϊκών ανθρώπων που διεκδικούν το αυτονόητο είναι γραμμένη με τέτοια προσοχή και σπουδή στην λεπτομέρεια που τελικά καθιστά τον κάθε χαρακτήρα, όσο μικρός ή μεγάλος είναι ο ρόλος του, όσο εκκεντρικός ή προσγειωμένος, να γίνει απόλυτα συμπαθής και να μπει στην καρδιά του θεατή, ο οποίος τελικά νοιάζεται και συμπάσχει μέχρι τέλους. Με απόλυτα εξισορροπημένες δόσεις χιούμορ, δράσης, αγωνίας και συγκίνησης, η ταινία κυλάει με ένα εξαιρετικό τέμπο, κλιμακώνοντας την ένταση σταδιακά, ενόσω μάς γνωρίζει όλο και περισσότερο τον κάθε έναν από τους ήρωές της. Είτε μικρή παραγωγή που μοιάζει μεγάλη είτε μεγάλη που κρύβει περίτεχνα το μέγεθός της, η ταινία έχει να επιδείξει σημαντικές αρετές και πρωτίστως μια αγαστή σύμπνοια μεταξύ των ταλαντούχων δημιουργών της (ειδικής μνείας χρήζει το μοντάζ του Αλεχάντρο Καρίλο Πενόβι). Ο Ρικάρντο Νταρίν -κυριολεκτικά και μεταφορικά- είναι ο πρώτος του χορού και αναδεικνύεται σε έναν από αυτούς τους σπάνιους ηθοποιούς που μπορούν να γίνουν συναρπαστικοί ακόμα κι αν διαβάζουν τον τηλεφωνικό κατάλογο. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις κομεντί, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano εδώ.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)