L'eau à la bouche (1960)

Ελληνικός τίτλος: Η βίλλα των παράνομων εραστών

Αισθηματική κομεντί της  Les Films de la Pléiade σε σκηνοθεσία Ζακ Ντονιόλ-Βαλκρόζ, με τους Μπερναντέτ Λαφόν, Φρανσουάζ Μπριόν, Αλεξάντρα Στούαρτ, Μισέλ Γκαλαμπρύ, Ζακ Ριμπερόλ, Ζεράρ Μπαραί.

Μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, η Μιλένα που ζούσε στον πύργο μαζί της, περιμένει τα ξαδέλφια της, τη Σεραφίν και τον Ζαν-Πωλ ώστε ο δικηγόρος να τους διαβάσει τη διαθήκη. Λόγω των κακών σχέσεων της γιαγιάς με τη μητέρα τους, τα δύο αδέλφια είχαν μεγαλώσει μακριά χωρίς να έχουν επισκεφθεί τη Μιλένα ή τον πύργο από τότε που ήταν μικρά παιδιά. Έτσι, η παρεξήγηση δεν αργεί να συμβεί όταν την άφιξη της Σεραφίν ακολουθεί ο εραστής της, ο Ρομπέρ, που εσφαλμένα τον περνούν για τον αδελφό της, ταυτότητα που ο ίδιος ενστερνίζεται αρχικά από αμηχανία και στη συνέχεια από διάθεση για παιχνίδι. Πολύ γρήγορα, η Μιλένα μοιάζει να ερωτεύεται τον Ρομπέρ, χωρίς όμως να μπορεί να το αποδεχθεί αφού πιστεύει πως είναι ο εξάδελφός της ο Ζαν-Πωλ, ενώ η Σεραφίν από αντίδραση φλερτάρει τον δικηγόρο, τον γοητευτικό Μιγκέλ, που όμως ποθεί κρυφά εδώ και χρόνια τη Μιλένα.

Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία ενός όχι και τόσο αναγνωρίσιμου γάλλου ηθοποιού και σκηνοθέτη, που όμως αν άφησε κάτι πίσω του ήταν περισσότερο το περιοδικό  Cahiers du cinéma του οποίου ήταν συνιδρυτής παρά οι ταινίες του. Κριτικός κινηματογράφου και ο ίδιος μετά τον Β' Παγκόσμιο στο περιοδικό  La Revue du cinéma, ο Ζακ Ντονιόλ-Βαλκρόζ μοιάζει να "ανδρώνεται" δημιουργικά στα χρόνια της αναζήτησης και στις παρυφές του Νέου Κύματος. Έτσι λοιπόν, "Η βίλλα των παράνομων εραστών" (όπως αμιγώς προκλητικά αποδόθηκε ο ελληνικός τίτλος, έναντι του πρωτότυπου "Νερό στο στόμα" που έκανε τραγούδι και ο Σερζ Γκαινσμπούρ) αποτελεί μια νεωτερίστικη και λιγότερο ρομαντική ματιά στο καθαρόαιμο είδος της παραδοσιακής αισθηματικής κομεντί. Εδώ οι παρεξηγήσεις του μπουλβάρ και οι εσφαλμένες ταυτότητες μπορεί να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην ιστορία (αφού ουσιαστικά ένα ερωτικό γαϊτανάκι παρακολουθούμε ανάμεσα σε 3 ζευγάρια), όμως η διάθεση δεν είναι το ίδιο αθώα και οι ήρωες όχι τόσο ανέμελοι. Κάπου μεταξύ του φλερτ, του ερωτικού κυνηγητού και των παθιασμένων στιγμών στην κρεβατοκάμαρα, υπάρχει ένας φόβος στα μάτια των ηρώων, ένας πόνος ίσως, που τους δίνει μια πιο ρεαλιστική υπόσταση και αυτόματα τους κατεβάζει από το βάθρο των ελαφρόμυαλων αστών που διασκεδάζουν ένα σαββατοκύριακο στον πύργο τους στη Νότια Γαλλία.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. 

Για περισσότερες κομεντί, κλικ  εδώ.