Mank (2020) (A/M)
Βιογραφικό δράμα του Netflix σε σκηνοθεσία Ντέηβιντ Φίντσερ, με τους Γκάρυ Όλντμαν, Αμάντα Σέυφριντ, Λίλυ Κόλινς, Άρλις Χάουαρντ, Τάπενς Μίντλετον, Τόμπυ Λέοναρντ Μουρ, Τομ Μπερκ, Τσαρλς Ντανς, Τομ Πέλφρεϋ.
Το παρασκήνιο πίσω από τη συγγραφή του σεναρίου του "Πολίτη Κέην" που ο Όρσον Ουέλες είχε αναθέσει εν λευκώ στον Χέρμαν Τζ. Μάνκεβιτς, λειτουργεί ως έναυσμα για μια ευρύτερη κριτική ματιά στην ιστορία του Χόλυγουντ του Μεσοπολέμου αλλά και την επέλαση των ΜΜΕ στις ΗΠΑ. Ο Τύπος, το σινεμά και οι μεταξύ τους συνδιαλλαγές σε κοινωνικές συνευρέσεις και επαγγελματικές συναντήσεις, εν μέσω της απόλυτης "δικατορίας" των στούντιο, ήταν οι άξονες που καθόρισαν, προσδιόρισαν και γιγάντωσαν τη βιομηχανία του θεάματος, η οποία ταυτόχρονα αποτελούσε βασικό πυλώνα της Πολιτικής ενός ολόκληρου έθνους. Έτσι, από τον τραυματισμένο και απομονωμένο υπό αυστηρή επιτήρηση από το αλκοόλ Χέρμαν "Μανκ" Μάνκεβιτς, που υπαγορεύει το σενάριο του "Πολίτη Κέην" στη γραμματέα του, το χειρουργικής ακριβείας σενάριο του Τζακ Φίντσερ (πατέρα του σκηνοθέτη) περιπλανιέται σκόπιμα στον χρόνο και στον χώρο, μεταλαμπαδεύοντάς μας τις συνθήκες ενός ολόκληρου συστήματος και μιας ολόκληρης εποχής.
Με εξαιρετικές ερμηνείες που πηγάζουν ακριβώς από την ποιότητα του σεναρίου, άριστη καλλιτεχνική διεύθυνση με την ασπρόμαυρη φωτογραφία, τα σκηνικά και τα κοστούμια όχι απλά να αναπαριστούν μα να ταξιδεύον στην εποχή τους και ένα μοντάζ που ανασαίνει στους εσωτερικούς παλμούς των ηρώων και των συναιθημάτων, το "Mank" αναδεικνύεται στην υπέρτατη σινεφίλ ταινία του 2020 και μάλιστα με την απόλυτη έννοια του όρου, αφού πρόκειται για σινεμά που μιλά για το σινεμά. Εκεί ενδεχομένως να έγκειται και η δυσκολία της ταινίας, αφού η αλήθεια είναι πως το θέμα της απευθύνεται σε ένα κοινό που οφείλει να γνωρίζει τι και ποιους παρακολουθεί, ώστε να αναγνωρίζει το ποιόν, την ισχύ και το περιβάλλον των χαρακτήρων που εμφανίζονται στην οθόνη. Την ίδια στιγμή όμως, το μεγαλείο του φιλμ αναγκάζει τον θεατή να του παραδοθεί άνευ όρων και να ακολουθήσει τον μειλίχιο με γεμάτο απίστευτη εσωτερική ένταση βηματισμό του, στην πορεία ενός ανθρώπου προς την περαίωση και την ανεξαρτητοποίηση από το σύστημα που τον περιβάλλει.
Επαναστατικό και εν δυνάμει κλασσικό εν τη γενέσει του, το "Mank" του Ντέηβιντ Φίντσερ τολμά να βεβηλώσει ινδάλματα, να μιλήσει με αλήθειες που πονάνε και να ανατρέψει μύθους για πρόσωπα και καταστάσεις, ενδεχομένως πλάθοντας τους δικούς του. Το αποτέλεσμα όμως είναι τόσο περίτεχνα φταγμένο που σε παρασύρει σε αυτό το γνωστό μα εν τέλει τόσο άγνωστο σύμπαν της μεγαλύτερης παραμυθοχώρας που γνώρισε ποτέ η Ιστορία. Εξαιρετική σημασία έχει η οικουμενικότητα των γεγονότων που εξιστουρούνται, καθώς μολονότι σε παρελθοντα χρόνο, τα γεγονότα βρίσκουν την απόλυτη αναγωγή τους στο σήμερα και τις εξελίξεις που καθορίζουν τη βιομηχανία της ψυχαγωγίας και την ενημέρωσης. Ως υστερόγραφο, δεν παύει να αποτελεί μεγάλη ειρωνεία η κριτική που ασκεί στο σύστημα του Χόλυγουντ μια ταινία παραγωγής του Netflix, το οποίο παρ' ότι για πολλούς σηματοδοτεί τον ύψιστο και ορκισμένο αντίπαλό του, εν τέλει λειτουργεί και γιγαντώνεται ακολουθώντας ακριβώς τις επιταγές και τους κανόνες του συστήματος των στούντιο τη χρυσής εποχής, μεταφερμένους εντέχνως στο σήμερα. Και ακριβώς όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό, τότε ούτε την ταινία θα μπορέσει να αντιληφθεί αλλά ούτε και τι συμβαίνει σήμερα στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου