The Lavender Hill Mob (1951) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Η συμμορία των εντιμότατων

Αστυνομική κομεντί των Ealing Studios σε σκηνοθεσία Τσαρλς Κράιτον, με τους Άλεκ Γκίνες, Στάνλεϋ Χόλογουέυ, Σίντνεϋ Τζέημς, Άλφι Μπας.

Ο Χένρυ Χόλαντ, ένας συνεσταλμένος και άκρως τυπικός τραπεζικός υπάλληλος, συνοδεύει εδώ και 20 χρόνια τις ράβδους χρυσού από το χυτήριο στην τράπεζα, με ευλαβική τυπικότητα. Με διακεκριμένη την τιμιότητά του και την αφοσίωσή του στους τύπους και τις διαδικασίες, ο κ. Χόλαντ περνά σχεδόν απαρατήρητος από όλους, καθώς εκτός από τίμιο τον θεωρούν και χαζοβιόλη. Αυτό που δεν ξέρουν όμως είναι πως εδώ και δεκαετίες ονειρεύεται την ημέρα που θα βρει έναν ασφαλή τρόπο όχι μόνο να κλέψει τον χρυσό αλλά και να τον βγάλει έξω από την Αγγλία. Ο τρόπος τελικά βρίσκεται όταν στο σπίτι όπου νοικιάζει το δωμάτιό του στο Λάβεντερ Χιλ, μετακομίζει ο Άλφρεντ Πέντλμπερυ, επιχειρηματίας τουριστικών σουβενίρ, με δικό του χυτήριο όπου και τα κατασκευάζει. Ο Χόλαντ δεν δυσκολεύεται να πείσει τον εν δυνάμει συνεργάτη του για το κόλπο, οπότε τα πάντα παίρνουν τον δρόμο τους.

Είναι μια από τις απολαυστικότερες αστυνομικές κωμωδίες που γύρισε ποτέ το σινεμά, με ένα πανέξυπνο σενάριο, εξαιρετικούς ηθοποιούς σε καλογραμμένους ρόλους και μια ιστορία αρμονικά ενταγμένη στο κοινωνικό πλαίσιο της εποχής της, σε ένα Λονδίνο ρημαγμένο μετά τον Β' Παγκόσμιο, όπου όλοι ονειρεύονταν να πιάσουν εύκολα την καλή. Βρετανικό όσο δεν πάει, με φλεγματικό χιούμορ που μιλάει άριστα τη γλώσσα του σινεμά και ένα σενάριο που τρέχει με καταιγιστικούς ρυθμούς από την αρχή μέχρι το τέλος, "Η συμμορία των εντιμότατων" συνδυάζει αρμονικά την περιπέτεια με το γέλιο, τη δράση με το slapstick και μοναδικούς χαρακτήρες σε μοναδικές στιγμές. Μεγάλη και δύσκολη παραγωγή μέσα στην απλότητά της, στην πλειονότητα γυρισμένη σε στούντιο με back projections αλλά και με κάμποσα εξωτερικά στους δρόμους του Λονδίνου και στο Παρίσι, αναδεικνύεται από ένα εύστροφο και απαιτητικό μοντάζ (Σεθ Χολτ) που παντρεύει εξαιρετικά τα πλάνα στο στούντιο με τα εξωτερικά σε ασύλληπτου κινηματογραφικού ρυθμού αυτοκινητοκυνηγητά και καταδιώξεις από τον Πύργο του Άιφελ (είναι ιλιγγιώδης η σεκάνς της κατάβασης από τις σκάλες) μέχρι το Καλαί. Ειρωνικό, ειλικρινές και με μια ανυπέρβλητη αληθοφάνεια στην εξέλιξη των γεγονότων, το φιλμ αποτελεί υπόδειγμα εξιστόρησης και υψηλού επιπέδου κινηματογραφικής ψυχαγωγίας, που παντρεύει στον υπέρτατο βαθμό τη βρετανική αποστασιοποίηση με το ακραίο χιούμορ της εποχής του βωβού. Μνεία και στη μουσική του Ζωρζ Ωρίκ που λειτουργεί ως αθέατος αφηγητής. Η ταινία χάρισε στον Άλεκ Γκίνες υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού, κέρδισε το Όσκαρ Σεναρίου και το BAFTA Καλύτερης Βρετανικής Ταινίας. Βραβείο Σεναρίου κέρδισε και στην Βενετία όπου ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Λέοντα. Εάν είστε πολύ προσεκτικοί, θα παρατηρήσετε την Ώντρεϋ Χέπμπορν να κάνει ένα σύντομο πέρασμα στην αρχή της ταινίας.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις περιπέτειες και τη δράση, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.