Απολύτρωση (1961) (Α/Μ)
Δραματική ταινία ταινία της Ελ Τουρέ Φιλμ σε σκηνοθεσία Κώστα Ανδρίτσου, με τους Σπύρο Φωκά, Μιράντα Κουνελάκη, Λορέλα Ντε Λούκα, Μιράντα Μυράτ, Ελένη Ζαφειρίου, Ανδρέα Φιλιππίδη, Αρτέμη Μάτσα.
Ο Ηλίας που από μικρό παιδί ήθελε να γίνει γιατρός για να βοηθά τους συνανθρώπους του, φτάνει σε ένα σημείο της ζωής του όταν η αφοσίωση στην επιστήμη του θα του κοστίσει σχεδόν τα πάντα σε προσωπικό επίπεδο. Έχοντας ξεκινήσει το αγροτικό του σε μια πόλη δύσπιστη απέναντι στην ιατρική, με τη φυματίωση να τη μαστίζει και με τα ντόπια συμφέροντα να πολεμούν τη δική του δραστηριότητα, ο Ηλίας πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με σθένος και με ουσιαστικό αγώνα, και μάλιστα μόνος σε έναν τόπο γεμάτο ξένους. Η κοπέλα που τον αγαπά δεν τον ακολούθησε στο ταξίδι αυτό, όπως διακριτικά είχε αποσυρθεί και στα χρόνια των σπουδών του ούτως ώστε να μην τον αποσπά από τον στόχο του. Τι θα μπορέσει να κάνει όμως και η ίδια για να τον βοηθήσει, όταν στη ζωή του μπαίνει μια άλλη γυναίκα;
Είναι μια παράξενη περίπτωση αυτή η ταινία, καθώς είναι από τις ελάχιστες ίσως φορές στην ιστορία του ελληνικού σινεμά που ένα βιβλίο όχι μυθοπλασίας διασκευάζεται για τη μεγάλη οθόνη. Η "Απολύτρωση" του Γεράσιμου Πατρονικόλα αποτελεί κάτι σαν απομνημονεύματα της δράσης του συγγραφέα, φθισιάτρου κατ' επάγγελμα, τα δύσκολα εκείνα χρόνια όταν η φυματίωση άφηνε πίσω της όχι μόνο νεκρούς αλλά και το στίγμα της στην κοινωνία. Εμπνευσμένοι λοιπόν από τις περιγραφές στο βιβλίο, ο Αρτέμης Μάτσας και ο Κώστας Ασημακόπουλος σκαρώνουν ένα σενάριο με φανταστικούς ήρωες, βασισμένο όμως σε πραγματικές καταστάσεις, μεταφέροντας παράλληλα και τη δράση στη σύγχρονή τους εποχή (το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει το 1945). Η ιστορία καθώς και η κινηματογράφησή της έχουν μια σοβαρότητα και σίγουρα καμία σχέση δεν έχουν με τα μπουζουκομελό που άρχιζαν να γίνονται καθεστώς στους λαϊκούς κινηματογράφους, όμως η ίντριγκα δεν συναρπάζει τόσο ώστε η ταινία να απογειωθεί σε κάτι πιο σπουδαίο. Χαμηλότονο και χωρίς εξάρσεις κυλά χωρίς να προσβάλει, ποντάροντας και στα "δύο αστέρια του διεθνούς κινηματογράφου" όπως κομπάζει στις διαφημίσεις της εποχής.
Το πρώτο αστέρι ήταν η Λορέλα Ντε Λούκα, κορίτσι της Cinecittà, με κάμποσες ταινίες στο ενεργητικό της, πολλές εκ των οποίων είχαν προβληθεί και στην Ελλάδα, με πιο γνωστή ίσως το "Ciao Ciao Bambina" και λόγω της επιτυχίας του τραγουδιού. Το παράδοξο είναι πως το δεύτερο "εισαγόμενο" αστέρι δεν ήταν άλλος από τον Σπύρο Φωκά, ο οποίος μετά από μόλις τρεις ταινίες στην Ελλάδα το 1959 ("Ματωμένο ηλιοβασίλεμα", "Λύγκος, ο Λεβέντης" και "Διακοπές στην Κολοπετινίτσα"), ταξιδεύει κατά Ιταλία μεριά όπου από το 1960 έως το 1961 γυρίζει πέντε ταινίες, εκ των οποίων η μία είναι "Ο Ρόκκο και τα αδέλφια του". Μετά την "Απολύτρωση", θα συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό, παράλληλα με κάποιες εξαιρετικές δουλειές στη Finos Film. Για την ιστορία, πρόκειται για τη δεύτερη και τελευταία ταινία που γύρισε αυτή η εταιρεία με το τόσο παράξενο όνομα -Ελ Τουρέ Φιλμ-, μετά τις "Νύχτες στο Μιραμάρε" έναν χρόνο νωρίτερα. Κάποια σχέση με τη Ρόδο πάντως πρέπει να είχε ο παραγωγός, αφού αμφότερες είχαν γυριστεί εκεί. Η μουσική είναι του Τάκη Μωράκη, ενώ τραγούδι ερμηνεύει -όπως ήταν αναμενόμενο- η Νάντια Κωνσταντοπούλου.
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου