Sofia (2018)

Ελληνικός τίτλος: Σοφία

Δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Μερυέμ Μπενμ'Μπαρέκ Αλοϊζί, με τους Μάχα Αλεμί, Λούμπνα Αζαμπάλ, Σάρα Περλς, Χάμζα Καφίφ, Νάντια Νιάζι.

Κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού δείπνου στο πατρικό της σπίτι, η εικοσάχρονη Σοφία νιώθει έντονους πόνους στην κοιλιά και λίγο αργότερα βλέπει πως της σπάνε τα νερά. Συνοδευόμενη από την εξαδέλφη της, πηγαίνει στο νοσοκομείο όπου γεννά ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι ευτυχισμένες σκηνές μιας απλής καθημερινότητας, εάν η Σοφία δεν ζούσε στην Καζαμπλάνκα όπου ακόμα και οι σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου τιμωρούνται από τον νόμο. Έχοντας περάσει μια σπάνια διαταραχή που ονομάζεται άρνηση κύησης, η οποία από ψυχολογικά αίτια δεν αφήνει την κοιλιά να φουσκώσει, η τρομοκρατημένη από κάθε άποψη Σοφία πρέπει να προσκομίσει εντός 24 ωρών στο νοσοκομείο τα χαρτιά του πατέρα. Και κάπως έτσι ξεκινά μια απρόσμενη οδύσσεια για τη νεαρή κοπέλα που πλέον προσπαθεί να αποφύγει όχι απλά την ατίμωση μα και την ίδια τη φυλακή.

Είναι πραγματικά συναρπαστικός ο τρόπος που το σενάριο της πρωτοεμφανιζόμενης μαροκινής σκηνοθέτιδος Μερυέμ Μπενμ'Μπαρέκ Αλοϊζί (είχε κάνει μόνο μια μικρού μήκους πριν από τη "Σοφία") παίρνει ένα νομοθετικό και κοινωνικό κατεστημένο της χώρας της και το αναδεικνύει σε μια ταινία που αγγίζει τα όρια του ψυχολογικού θρίλερ. Η βραδιά της γέννας μοιάζει με ατελείωτο εφιάλτη από τη στιγμή που σπάνε τα νερά στην κουζίνα του σπιτιού της έως την αναζήτηση νοσοκομείου που θα δεχτεί να πραγματοποιήσει τον τοκετό χωρίς την εμφάνιση των απαραίτητων εγγράφων και από εκεί στο σπίτι του πατέρα στην πιο φτωχική γειτονιά της πόλης. Με όλα όσα διακυβεύονται, δεν είναι μόνο η ζωή της Σοφίας που γυρίζει ανάποδα μα και ολόκληρης ης οικογένειάς της, καθώς ένα σκάνδαλο τέτοιου μεγέθους θα συμπαρέσυρε την προσωπική και την επαγγελματική ζωή όλων των μελών της, ενόψει μάλιστα μιας σημαντικής συμφωνίας που βρίσκεται στο τραπέζι προς υπογραφή. Κι όσο η ταινία τρέχει μέσα στο πρώτο 40λεπτο, χωρίς κραυγές και υπερβολές μα εν μέσω συναρπαστικών χαμηλόφωνων και ρεαλιστικών σκηνών, και αφού η λύση έχει θεωρητικά βρεθεί, μία ακόμα αποκάλυψη αλλάζει εξίσου χαμηλόφωνα τον τόνο της αφήγησης που από σχεδόν θρίλερ μετατρέπεται σε ψυχόδραμα συμβιβασμών και ψεμάτων. Καταγγελτικό χωρίς να σηκώνει ποτέ το δάχτυλο, ανθρώπινο, ειλικρινές και με ύφος καθημερινό και σύγχρονο, το φιλμ σε καθηλώνει από την αρχή μέχρι το τέλος, καθώς επιβάλλει τον κίνδυνο της τιμωρίας που ελλοχεύει και συγκλονίζει σιωπηλά με τις αποφάσεις που λαμβάνονται έναντι αδιεξόδων πρωτόγνωρων αλλά και οικείων ταυτόχρονα. Με τη ματιά στην κάμερα καθάρια, αφτιασίδωτα φαινομενικά μα ολόσωστα κάδρα και μια πρωταγωνίστρια πρωτοεμφανιζόμενη που προσδίδει στη "Σοφία" της μια αίσθηση ντοκυμαντερίστικου ρεαλισμού, η "μικρή" αυτή ταινία είναι ένα εξαιρετικό δείγμα εθνικής κινηματογραφίας με διεθνή φωνή και δυναμική. 

Η ταινία απέσπασε Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Καννών ("Ένα Κάποιο Βλέμμα") και Βραβείο FIPRESCI στο Διεθνές Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.