Bob & Carol & Ted & Alice (1969)

Ελληνικός τίτλος: Μπομπ και Κάρολ και Τεντ και Αλίκη

Κομεντί της Columbia σε σκηνοθεσία Πωλ Μαζέρσκι με τους Νάταλι Γουντ, Έλιοτ Γκουλντ, Νταϊάν Κάννον, Ρόμπερτ Καλπ. 

Ο σκηνοθέτης ντοκυμανταίρ Μπομπ και η γυναίκα του η Κάρολ παίρνουν μέρος σε μια συνεδρία ομαδικής θεραπείας σαν αυτές που σήμερα αποκαλούμε "new age", κατά την οποία οφείλουν να έρθουν σε επαφή με τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Η διαδικασία φαίνεται να τους αλλάζει τη ζωή και την αντίληψή τους για τα πράγματα, γεγονός που δεν σταματούν να κάνουν εμφανές άμα τη επιστροφή τους στο Λος Άντζελες. "Διαφωτισμένοι" καθώς νιώθουν, μιλούν ακατάπαυστα για την εμπειρία τους στους κολλητούς τους, τον Τεντ και την Αλίκη, οι οποίοι καθώς είναι εγκλωβισμένοι σε έναν απόλυτα συμβατικό βίο, βλέπουν την αλλαγή αυτή με ένα μάτι καχυποψίας. Καθώς όμως ο Μπομπ και η Κάρολ ξεφεύγουν στη συμπεριφορά τους, η επιρροή που έχουν στους φίλους τους οδηγεί σε μια ερωτική ένταση που αναμένεται να κορυφωθεί κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους στο Λας Βέγκας.

Η τεράστια εμπορική επιτυχίας της ταινίας αυτής στους κινηματογράφους ήταν η πιο μεγάλη ένδειξη πως το αμερικανικό σινεμά άλλαζε, πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για μια στουντιακή ταινία. Πρόκειται ίσως για την πιο ώριμη σεξουαλικά και ηθικά ταινία των '60s που πλέον δεν αποκρύπτει τη σεξουαλική ένταση με υπονοούμενα ούτε καταφεύγει σε παθιασμένα χείλη που φιλιούνται. Εδώ τα πάντα λέγονται με το όνομά τους και χάρη στο έξυπνο σενάριο και τους ακόμα πιο έξυπνους διαλόγους (Πωλ Μαζέρσκι, Λάρρυ Τάκερ) το χιούμορ που επιστρατεύεται λειτουργεί ως σωσίβια λέμβος που προφυλάσσει το φιλμ από την ακολασία. Στην ταινία, ο Μπομπ, η Κάρολ, ο Τεντ και η Αλίκη λένε τα πιο σοβαρά πράγματα υπό το πρίσμα του χαριτωμένου σχολίου, με τα υπονοούμενα να μην υπονοούνται αλλά να λέγονται. 

Είναι ευλογημένο και το καστ βέβαια, με μια αγνώριστη Νάταλι Γουντ να κρατά τα ηνία ως η πέτρα του σκανδάλου και η πλέον "πεφωτισμένη" μετά τη συνεδρία και να αποκαλύπτει ίσως για πρώτη φορά στην κάμερα το έμφυτο κωμικό της ταλέντο. Στον αντίποδα, η Νταϊάν Κάννον, αυτό το λεπτό ύφος ειρωνείας και ξινίλας που πάντοτε είχε στον φακό, εδώ το αναδεικνύει σε πλεονέκτημα, αφού πολλά θέλει αλλά η -έμφυτη- ξινίλα της δεν την αφήνει να τα παραδεχτεί. Ολόσωστα μετρημένος στη συμπεριφορά του ο Έλιοτ Γκουλντ, στον ρόλο του καταπιεσμένου και ολίγον goofy συζύγου που όμως πετάει τη σκούφια του για γκομενοδουλειές, ενώ αυτός που είναι να αναρωτιέσαι γιατί δεν έκανε μεγάλη καριέρα είναι ο Ρόμπερτ Καλπ. Κλασικού χολυγουντιανού διαμετρήματος γοητεία και μια ερμηνεία τόσο ρεαλιστική που πραγματικά τον θαυμάζεις για τον τρόπο που εξισορροπεί τα ασυνάρτητα που λέει με τη σοβαρότητα με την οποία τα λέει. Ίσως μια από τις πλέον εμβληματικές ταινίες για τον έγγαμο βίο και τη δηθενιά της απελευθέρωσης, η ταινία προτάθηκε για 4 Όσκαρ.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.