The confession (2017)

Ελληνικός τίτλος: Η εξομολόγηση της δασκάλας του πιάνου

Δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Ζάζα Ουρουσάτζε, με τους Ντιμίτρι Τατισβίλι, Ζόζεφ Κβεντελίτζε, Σοφία Σεμπισκβεράτζε.

Ο ιερομόναχος Γκεόργκι αναλαμβάνει τη νέα του θέση στην εκκλησία ενός μικρού ορεινού χωριού, που έμεινε ορφανή μετά τον θάνατο του πάτερ Αντρέι. Με τη βοήθεια του γκαφατζή μα καλόκαρδοου Βάλικο, ο ιερέας κερδίζει την αγάπη και των σεβασμό των κατοίκων του χωριού, στους οποίους μάλιστα προσφέρει και ένα αναπάντεχο δώρο: μια μεγάλη συλλογή από dvd κλασσικών ταινιών τις οποίες προβάλει κάθε βράδυ σε μια ειδικά διαμορφωμένη αποθήκη. Με σπουδές σκηνοθέτη στο παρελθόν του, ο πάτερ Γκεόργκι πιστεύει πως η Τέχνη αποτελεί κι αυτή ένα είδος ιερού μυστηρίου, την ίδια στιγμή που δεν θα τον χάλαγε η ακόμα μεγαλύτερη προσέλευση πιστών στην εκκλησία, καθώς με τις προβολές γνωρίζεται όλο και με περισσότερο κόσμο. Αν κάποιος από τους κατοίκους του χωριού ξεχωρίζει από την όψη και την τραγική ιστορία της, αυτή είναι η Λίλι, η χήρα δασκάλα του πιάνου, πανέμορφη και με αέρα Μαίρυλιν Μονρόε, όπως πιστεύουν όλοι. Κάτι η αναμφισβήτητη μα και συνεσταλμένη γοητεία της, κάτι η ευστροφία της, κάτι η παρεξηγημένη παρουσία της στο χωριό που ψιθυρίζει διάφορα πίσω από την πλάτη της, κάνουν τον ιερέα να δείξει ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αυτήν και να αρχίσει να αποζητά τη συντροφιά της, κατά τη διάρκεια των νυχτερινών περιπάτων του που πάντα τον φέρνουν μπροστά από το σπίτι της. Έως ότου, η εξομολόγησή της για έναν έφηβο μαθητή της αναγκάζει τον πάτερ Γκεόργκι να αναλάβει δράση.

Η γαλήνη του τοπίου για το οποίο ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει, η απλότητα των ανθρώπων, η κατευναστική παρουσία του ιερέα, η γραφική κωμική περσόνα του βοηθού του, η ερειπωμένη εκκλησία και αυτές οι ανεπιτήδευτες εξομολογήσεις στο παγκάκι της αυλής δίνουν τον τόνο για μια ηθογραφία που θα μπορούσε να εξελισσόταν και σε σήριαλ, με την ιστορία που εκμυστηρεύεται ο κάθε πιστός να αποτελεί τον καμβά του κάθε επεισοδίου που ενδεχομένως να ήταν αλληλένδετη και με την ταινία που έδειχναν εκείνο το βράδυ σε αυτόν τον αυτοσχέδιο κινηματογράφο. Είναι πολλά τα θετικά στοιχεία της ταινίας, από την αρχή κιόλας, καθώς δεν δυσκολεύεται να βρει τον ρυθμό της και να μας συστήσει τους κεντρικούς ήρωες. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ζάζα Ουρουσάτζε, γνωρίζει καλά το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα αφού στο ίδιο μήκος είχε κινηθεί και στη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του "Μανταρίνια" του 2013. Το θέμα είναι ότι στην "Εξομολόγηση" τα πάντα κινούνται σε μικρότερα μεγέθη, χωρίς ο μικρόκοσμος της ταινίας να αποκτά οικουμενικότητα. Αν υπάρχει ένα ακόμα προβληματάκι με το σενάριο είναι πως ενώ ακολουθεί αυτούς τους αργούς μα σταδιακά εξελισσόμενους ρυθμούς, οι οποίοι πηγαίνουν αλλού το μυαλό σου ως προς την εξέλιξη, η ξαφνική ανατροπή, παρ' ό,τι σοκάρει, έρχεται κάπως αναπάντεχα. Επιπλέον, η χρονική στιγμή της αποκάλυψης σε συνδυασμό με τη μικρή διάρκεια της ταινίας δεν αφήνει το περιθώριο να αναπτυχθεί το "μετά", οπότε και η ιστορία μοιάζει να μένει μετέωρη. Ο Ντιμίτρι Τατισβίλι στον ρόλο του ιερέα είναι εξαιρετικός, ενώ βουβός μα ουσιώδης πρωταγωνιστής είναι και η φωτογραφία του Γκιόργκι Σβέλιτζε.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.