The innocents (1961) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Μια μορφή στο παράθυρο

Θρίλερ της Fox σε σκηνοθεσία Τζακ Κλαίυτον, με τους Ντέμπορα Κερ, Πήτερ Γουίνγκαρντ, Μεγκς Τζένκινς, Μάικλ Ρέντγκρέηβ, Μάρτιν Στήβενς, Πάμελα Φράνκλιν.

Βρισκόμαστε στα Βικτωριανή Αγγλία. Η νεαρή δεσποινίς Γκίντενς προσλαμβάνεται ως γκουβερνάντα από τον πλούσιο μα παντελώς αδιάφορο θείο δύο μικρών παιδιών. Τα ορφανά αδέλφια, η Φλόρα και ο Μάιλς, ζουν σε μια εξοχική έπαυλη μακριά από το Λονδίνο και ο ο θείος καθιστά σαφές πως δεν πρέπει να ενοχληθεί ποτέ για όσα συμβαίνουν εκεί, δίνοντας στη νεαρή γκουβερνάντα ολοκληρωτική ελευθερία κινήσεων. Πολύ σύντομα μετά την άφιξή της, η δεσποινίς Γκίντενς αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα όχι μόνο από τη συμπεριφορά του μικρού Μάιλς αλλά και από τις παράξενες φιγούρες που βλέπει να κυκλοφορούν. Αποφασισμένη πλέον πως την κατοικία στοιχειώνουν τα πνεύματα της νεκρής γκουβερνάντας και του υπηρέτη του σπιτιού, αποφασίζει, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο, να προστατεύσει τα παιδιά πάση θυσία.

Αν η ιστορία σάς θύμισε το "Στρίψιμο της Βίδας" του Χένρυ Τζέημς, είναι γιατί ακριβώς περί αυτού πρόκειται. Για την ακρίβεια, έχουμε να κάνουμε με τη θεατρική διασκευή της νουβέλας δια χειρός Γουίλλιαμ Άρτσιμπαλντ, που είχε ανεβεί στο θέατρο με τον τίτλο "Οι Αθώοι", εξ ου και ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας. Ο ίδιος ο θεατρικός συγγραφέας μάλιστα είχε γράψει το αρχικό σενάριο, του οποίου όμως η ντε φάκτο αναγνώριση των τεκταινόμενων ως μεταφυσικά δεν ενθουσίασε τον σκηνοθέτη, που προσέλαβε τον Τρούμαν Καπότε να το δουλέψει υπό το πρίσμα του ψυχολογικού δράματος, καθώς ούτως ή άλλως ο Χένρυ Τζέημς αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Το θέμα είναι πως κάποιες φορές τα δύο σενάρια συγκρούονται επί της οθόνης, όχι επειδή δεν δίνουν τελικές απαντήσεις, αλλά γιατί στερούν από την ταινία το ενιαίο ύφος. Ίσως να φταίει και η ακαδημαϊκή σκηνοθετική ματιά του Κλαίυτον που καταγράφει τα γεγονότα χωρίς να παίρνει θέση, αλλά οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε την ανησυχία, καθώς δεν ήθελε επ' ουδενί η δική του ταινία να θεωρηθεί ένα ακόμα φιλμ τρόμου σαν αυτά που γύριζε η Hammer εκείνη την εποχή. Στα μεγάλα ατού της ταινίας είναι η φωτογραφία του Φρέντι Φράνσις, που με το Σινεμασκόπ και τις λήψεις με βάθος πεδίου φωτίζει αλλόκοτα την επιβλητική κατοικία αναδεικνύοντας τους χώρους και τις σκιές σε έναν ακόμα πρωταγωνιστή, ενώ το μοντάζ του Τζιμ Κλαρκ χορογραφεί τις εικόνες σε ένα γαϊτανάκι φόβου, παράνοιας και τραγωδίας. Η Ντέμπορα Κερ φέρει άριστα το βάρος στους ώμους της, ενώ εξαιρετικά είναι τα δύο πιτσιρίκια.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.