The extraordinary journey of the Fakir (2018)
Ελληνικός τίτλος: Το απίθανο ταξίδι ενός Φακίρη
Δραματική κομεντί σε σκηνοθεσία Κεν Σκοτ, με τους Ντανούς, Μπερενίς Μπεζό, Έριν Μοράιαρτυ, Μπαρκχάντ Αμπντί, Ζεράρ Ζυνιό, Κέυ Γκρέιντάνους, Μπεν Μίλλερ.
Ο Ατζασάτρου Λαβάς Πατέλ, "Άτζα" για τους φίλους του, είναι ένα φτωχό αγόρι που μεγάλωσε μόνο με τη μητέρα του στις φτωχογειτονιές του Μουμπάι, όπου έβγαζε τα προς το ζην παριστάνοντας τον φακίρη και κλέβοντας τα πορτοφόλια από τουρίστες. Μπορεί η μαμά του να τον μεγάλωσε τίμια, εργαζόμενη πολύ σκληρά, όμως όταν εκείνη αρρώστησε μόνο με απατεωνιές κατόρθωσε να τη συντηρεί, μέχρι που μια μέρα τη χάνει. Ψάχνοντας τα λιγοστά της υπάρχοντα, ανακαλύπτει ένα γράμμα από τον πατέρα του, για τον οποίο δεν του είχε μιλήσει ποτέ, όσο κι αν εκείνος δεν έπαψε ποτέ να τη ρωτά. Στο γράμμα, λοιπόν, ο Άτζα διαβάζει πως ο πατέρας του ήταν Γάλλος, που περίμενε για χρόνια ολόκληρα τον έρωτα της ζωής του να ταξιδέψει στο Παρίσι για να ζήσουν μαζί, κάτι που η μητέρα του δεν κατόρθωσε ποτέ. Έτσι, ως φόρο τιμής στους γονείς του, αποφασίζει να ταξιδέψει στη Γαλλία και να βρει τον πατέρα του, χωρίς να ξέρει πως αυτή η απόφαση θα ήταν απλά η εκκίνηση μιας απίστευτης ιστορίας, γεμάτη έρωτα, συγκίνηση, περιπέτεια, πολλά ταξίδια και αρκετές δόσεις παραμυθένιας γοητείας.
Το μυθιστόρημα του γάλλου συγγραφέα Ρομαίν Πουερτολά "Το απίθανο ταξίδι του Φακίρη που παγιδεύτηκε σε μια ντουλάπα του ΙΚΕΑ" (το οποίο όντως συμβαίνει και πυροδοτεί μια αλυσιδωτή αντίδραση από αναπάντεχα γεγονότα), υπήρξε τεράστιο διεθνές best seller καθώς, εκτός Γαλλίας, μεταφράστηκε με μεγάλη επιτυχία σε 36 χώρες, οπότε αναπόφευκτα ή μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη υπήρξε μονόδρομος. Διόλου αδικαιολόγητα βέβαια, όπως θα διαπιστώσετε μόνοι σας, καθώς συνδυάζει αρμονικά την εξωτική (σχεδόν) περιπέτεια με τον έρωτα, τη μαγεία με το μεταναστευτικό και την κωμωδία με τη συγκίνηση. Γαλλικό το βιβλίο, γαλλική φυσικά και η παραγωγή, αν και η ταινία είναι αγγλόφωνη, γυρισμένη μάλιστα και με τη Sony ως συμπαραγωγό. Με διαρκείς εκπλήξεις, καθώς τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν οδηγούν εκεί που περιμένετε να οδηγήσουν, δικαιολογημένα υπερβολική, με ικανές δόσεις τρέλας και αλλοκοτιάς, αλλά ταυτόχρονα τραγική στην αλήθεια που πραγματεύεται, η ταινία είναι από τις πιο ευχάριστες και απρόσμενες που είδα τελευταία, αν και της λείπει ομολογουμένως το μαγικό σκηνοθετικό χέρι που θα την απογείωνε μοναδικά. Ακόμα και με τη συγκρατημένη όμως σκηνοθεσία του Κεν Σκοτ, το "Απίθανο ταξίδι ενός Φακίρη" δεν προδίδει ποτέ τις προθέσεις ούτε τον τίτλο του, αφού ένα απίθανο και διαρκές ταξίδι παρακολουθούμε αυτού του αυτοδημιούργητου "φακίρη", που ψάχνει να βρει τον πατέρα του για να γνωρίσει όμως τον έρωτα, την ανθρωπιά και τελικά τον ίδιο του τον αξιολάτρευτο εαυτό. Γλυκύτατος και χαρισματικός ο Ντανούς στον ρόλο του Άτζα, κρατά εξαιρετικά τις ισορροπίες γραφικότητας και ρεαλισμού, χωρίς να γίνεται ποτέ καρικατούρα, απέναντι σε ένα διεθνές καστ από β΄ ρόλους όλων αυτών των αξιομνημόνευτων ανθρώπων που συναντά στα ταξίδια του. Μπορεί να σας φανεί υπερβολικό κάποιες στιγμές ώστε να γίνει πιστευτό, αλλά όπως λέει και ο ίδιος ο Άτζα όταν τον ρωτούν αν η ιστορία του είναι αληθινή: "στα βασικά της σημεία, ναι, είναι". Στο κάτω-κάτω, αυτό δεν έχει σημασία στα παραμύθια;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου