In a lonely place (1950) (A/M)

Ελληνικός τίτλο: Σε έναν έρημο τόπο

Αρχικός ελληνικός τίτλος: Διψασμένος για ηδονή

Δραματική ταινία μυστηρίου της Columbia σε σκηνοθεσία Νίκολας Ρέυ, με τους Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ, Γκλόρια Γκράχαμ, Φρανκ Λάβτζόυ, Καρλ Μπέντον Ράιντ.

Ένας ολίγον μισάνθρωπος και ευέξαπτος σεναριογράφος του Χόλυγουντ, ο Ντίξον "Ντιξ" Στηλ, περιφέρεεται τα τελευταία χρόνια άσκοπα στην πόλη, χωρίς να έχει κατορθώσει να σταυρώσει επιτυχία από πριν ακόμα ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Σε μια ακόμα -άκαρπη, όπως υποπτεύεται- συνάντηση με τον ατζέντη του σε ένα night club, αναλαμβάνει να διαβάσει ένα βιβλίο που ενδέχεται να μεταφερθεί στο σινεμά. Όμως, επειδή βαριέται να ασχοληθεί, ζητά από την κοπέλα που δουλεύει στην γκαρνταρόμπα και η οποία το έχει διαβάσει συνεπαρμένη, να τον ακολουθήσεο σπίτι του και να του το αφηγηθεί. Και έτσι, γίνεται, μόνο που ο Στηλ, θεωρώντας την ιστορία για τα σκουπίδια, αντί να επιστρέψει το νεαρό κορίτσι στο σπίτι του όπως της είχε υποσχεθεί, της δίνει απλά τα λεφτά για να πάρει ταξί και να γυρίσει μόνη της. Το επόμενο πρωινό, η αστυονομία τον καλεί να καταθέσει ως ύποπτος, καθώς η Μίλντρεντ βρέθηκε δολοφονημένη. Μοναδική που του παρέχει άλλοθι, είναι η γειτόνισσά του, η Λώρελ Γκρέυ, μια φιλόδοξη, ανερχόμενη ηθοποιός, μόνο με φθηνοπαραγωγές στο ενεργητικό της, με την οποία και ερωτεύονται.

Συμπαγές, συναρπαστικό, καλογραμμένο, σκεπτόμενο και εξαιρετικής αισθητικής Χόλυγουντ, στο ξεκίνημα εκείνης της ευλογημένης δεκαετίας που έβγαλε όχι μόνο διαχρονικά σημεία κινηματογραφικής αναφοράς, αλλά γέννησε στυλ, ύφος και δομή, σε έναν διαρκή διάλογο με την άλλη όχθη του Ατλαντικού. Είναι λες και το ύφος αυτού εδώ του "έρημου τόπου", καθώς και πολλών άλλων ταινιών της περιόδου εκείνης, να υπαγορεύεται από μια νοοτροπία και όχι απλά να εξυπηρετεί τη φόρμα. Και επειδή ακριβώς υπάρχει υπόβαθρο στο ύφος, αυτό αποκτά οντότητα και εξελίσσεται σε μορφή τέχνης. Είναι εξαιρετικής ωριμότητας η ιστορία της ταινίας, βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα της κινηματογραφικής βιομηχανίας και του πόνου που προκαλούσε στους αυτάρεσκους ανθρώπους που την στελέχωναν -όπως και τώρα. Θρίλερ μυστηρίου, αισθηματικό δράμα και κοινωνική κριτική της βιομηχανίας του θεάματος, ο "έρημος τόπος" είναι το ίδιο το σπίτι και η ψυχή του απογοητευμένου και φαταλιστή σεναριογράφου, που αντιμετωπίζει το κενό της ύπαρξής του με απαξίωση για τον εαυτό του και τα πάντα. Γι' αυτό κι όταν η ερημιά του γεμίζει έστω και παροδικά με την εξίσου απογοητευμένη γειτόνισσα ηθοποιό, στην πραγματικότητα δεν είναι δύο άνθρωποι που συναντιούνται, αλλά δύο κενά δοχεία που ψάχνουν απελπισμένα να γεμίσουν ο ένας με την παρουσία του άλλου -και όλοι ξέρουμε πώς συνήθως καταλήγουν παρόμοιες απόπειρες. 

Με το σενάριο να εξελίσσεται με απόλυτη συγκρότηση και τη σκηνοθεσία να αντιμετωπίζει τους άδειους χώρους και τις άδειες ψυχές με ψυχραιμία και ωριμότητα, ο Μπόγκαρτ συναντά την Γκράχαμ σε ένα μαναδικής ενορχήστρωσης κινηματογραφικό κοντσέρτο, που σε γραπώνει από την πρώτη κιόλας σκηνή, για να σε στροβιλίσει στη δραματική μελωδία του μέχρι το αμφίρροπο φινάλε. Μολονότι αποτελεί διαχρονικό διαμάντι του κινηματογράφου, η ταινία υπήρξε το ίδιο άτυχη με τον ήρωά της, καθώς συγκρούστηκε την ίδια σαιζόν με δύο άλλα μεγαθήρια που επίσης διαδραματίζονταν στις παρυφές της χολυγουντιανής δόξας: τη "Λεωφόρο της Δύσεως" και το "Όλα για την Εύα". 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.