El inocente (2021)


Ελληνικός τίτλος: Ο αθώος

Αστυνομική μίνι σειρά μυστηρίου του Netflix σε σκηνοθεσία Οριόλ Πάουλο, με τους Μάριο Κάσας, Άουρα Γκαρίδο, Αλεξάντρα Χιμένεζ, Χοζέ Κορονάδο, Μαρτίνα Γκουσμάν, Χουάνα Ακόστα, Μίκι Εσπαρμπέ, Γκονζάλο ντε Κάστρο, Χάβι Σάεζ, Άνα Βάγκενερ.

Η ζωή του Ματέο γκρεμίστηκε πριν από χρόνια μέσα σε μια στιγμή που από τότε δεν έπαψε ποτέ να τον στοιχειώνει. Ένας καυγάς σε μπαρ τη βραδιά της αποφοίτησής του από τη Νομική, οδηγεί σε ανθρωποκτονία από αμέλεια και σε 4 χρόνια φυλακή. Ακόμα κι όταν αυτά τα δύσκολα χρόνια περνούν, είχε μεσολαβήσει ο θάνατος των γονιών του σε τροχαίο, ενώ χάνει ξαφνικά και τον αδελφό του με τον οποίο δούλευαν μαζί στο δικηγορικό τους γραφείο. Σήμερα, ο Ματέο έχει μόνο τη γυναίκα του στο πλευρό του, την Ολίβια, με την οποία ετοιμάζονται να επιστρέψουν στη γειτονιά όπου μεγάλωσε, όταν εκείνη αναγκάζεται να φύγει ξαφνικά στο Βερολίνο για δουλειές. Μόνο που αυτό που ξεκίνησε ως επαγγελματικό ταξίδι ρουτίνας μετατρέπεται σε εφιάλτη, όταν ένας άγνωστος του στέλνει βίντεο την ώρα που στέκει γυμνός δίπλα στην κοιμισμένη γυναίκα του στο κρεβάτι. Και είναι ακριβώς εκείνη τη στιγμή που για τον Ματέο ξεκινά η κατάβαση στην κόλαση και στα μυστικά του παρελθόντος.

To Netfix το λες και απρόβλεπτο πάντως... Τον Αύγουστο του 2018 είχε ανακοινωθεί η μεγάλη συμφωνία που είχε υπογράψει με τον μπεστ σέλλερ αμερικανό συγγραφέα Χάρλαν Κόμπεν για τα δικαιώματα 14 βιβλίων του. Μεγάλο deal, αναμφισβήτητα, αλλά ποιος θα περίμενε πως το Netflix θα "μοίραζε" αυτά τα βιβλία σε διαφορετικές χώρες, όταν αυτό που θα περίμενε κανείς είναι πως θα τα κεφαλαιοποιούσε σε αγγλόφωνες παραγωγές, ενδεχομένως και με γνωστά ονόματα στη "μαρκίζα". Αντ' αυτού όμως, το βιβλίο του "Στα δάση" ταξίδεψε στην Πολωνία, ενώ στην περίπτωσή μας, ο "Αθώος" μιλάει άπταιστα Ισπανικά. Έχει πράγματι πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η πολιτική αυτή του Netflix που καθώς φαίνεται επενδύει στην πολυπολιτισμικότητα των συνδρομητών του αλλά και στις κατά τόπους μονάδες παραγωγής, οπότε όντως οφείλουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό το εγχείρημα, γενικότερα.

Εδώ, τώρα, τι έχουμε; Είπαμε λοιπόν πως ο "Αθώος" έχει πτυχίο Ισπανικών, αλλά και σεναριογράφο/σκηνοθέτη-μάστορα στα θρίλερ και το μυστήριο. Ο Οριόλ Πάουλο έχει υπογράψει δύο από τις μεγαλύτερες ισπανόφωνες επιτυχίες των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα ("Το σώμα" και "Αόρατος Επισκέπτης"), ενώ ως σεναριογράφο τον θυμόμαστε από "Τα μάτια της Τζούλια" και την πιο πρόσφατη "Απαγωγή". Οπότε και σκηνοθετικά το έχει με την αγωνία και τις ανατροπές και σεναριακά. Εκεί όμως που του βγάζω το καπέλο είναι στον τρόπο με τον οποίο έκανε "δικό" τους, της Ισπανίας δηλαδή, το σύνολο του αποτελέσματος. Με πιο απλά λόγια, ένας άλλος στη θέση του θα έπαιρνε το βιβλίο και θα το μετέφερε στην οθόνη ως μια σειρά αμερικανικού ύφους που απλά θα μιλούσε Ισπανικά. Ο φίλος μας ο Οριόλ όμως δεν αρκείται σε αυτό, αλλά μετατοπίζει όλο το βάρος στα της πατρίδας του, από τις ερμηνείες και το σκηνοθετικό ύφος μέχρι τον τρόπο που ξεδιπλώνονται τα επεισόδια. Πατώντας στην κλασική ισπανική τηλεοπτική συνταγή, ο "Αθώος" είναι μια ενδιαφέρουσα σειρά μυστηρίου, αναμφισβήτητα, που δεν φοβάται όμως ούτε στιγμή να περιπλανηθεί και στα μονοπάτια μιας telenovela, φυσικά όταν οι σκηνές και το θέμα τους το επιτρέπουν. Έτσι, η δράση, η βία και οι ανατροπές βαδίζουν χέρι-χέρι με τη συγκίνηση και το οριακό μελό, εντελώς φυσικά, πλήρως ακομπλεξάριστα και δίχως να πληγώνουν το τελικό προϊόν. Έχουν συγκεκριμένο τέμπο και ύφος οι ισπανικές σειρές (επάνω στα οποία έχει πατήσει και ο Αλμοδοβάρ, μην τα ξαναλέμε) και ο Οριόλ Πάουλο αυτό ακριβώς το τέμπο και αυτό το ύφος χρησιμοποιεί στον "Αθώο" του, έχοντας μεν ως όχημα δημοφιλίας τον παιδαρά Μάριο Κάσας, αλλά προτάσσοντας εντέχνως ένα all female cast που ουσιαστικά κρατούν τη σειρά στα χέρια τους. Αν έχω μια ένσταση αυτή είναι στον αριθμό των επεισοδίων που ωραιότατα θα μπορούσαν να είναι 6 αντί για 8. Όμως, για να είμαι αντικειμενικός αυτή θα μπορούσε να είναι η δική μου "αμερικανότροπη" οπτική που ουδόλως δεν θα βοηθούσε το σπανιόλικο τέμπο που ο δημιουργός της σειράς επιθυμούσε. Πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος που δομείται το σενάριο ανά επεισόδιο (επιμένω πως ένα-δυο σύρθηκαν με κάτι αναδρομές στο παρελθόν περισσότερο από όσο αντικειμενικά χρειαζόταν), λειτουργικότατο το μοντάζ, ατμοσφαιρική η μουσική και η ιστορία συναρπαστική και απρόσμενη (σχεδόν) μέχρι τέλους.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Fourmi (2019)

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)