The dry (2020)

Ελληνικός τίτλος: Η ξηρασία

Αστυνομική περιπέτεια σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Κόνολυ, με τους Έρικ Μπάνα, Ζενεβιέβ Ο'Ράιλυ, Κιρ Ο'Ντόνελ, Τζων Πόλσον, Τζέημς Φρέσβιλ.

Ο Ομοσπονδιακός Αστυνομικός Άαρον Φωλκ επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη μικρή πόλη Κιγουάρα, μετά από 20 χρόνια απουσίας για να παραστεί στην κηδεία του παιδικού του φίλου Λουκ, ο οποίος όπως φαίνεται σκότωσε τη γυναίκα του και τον μικρό του γιο, προτού αυτοκτονήσει και ο ίδιος. Αφήνοντας πίσω του το νεογέννητο μωράκι του και δυο γονείς που είναι πεπεισμένοι για την αθωότητά του, ο θάνατος του Λουκ ξυπνά στον Άαρον μνήμες μιας δύσκολης εφηβείας, όταν οι δυο τους είχαν εμπλακεί στον θάνατο της κολλητής τους Έλι, που βρέθηκε νεκρή στο ποτάμι. Έτσι, ως φόρο τιμής στην ίδια του τη ζωή, ο Άαρον αποφασίζει να μείνει λίγο παραπάνω στην πόλη του που σχεδόν πεθαίνει από την ξηρασία και να πραγματοποιήσει την επιθυμία των γονιών του Λουκ που του ζήτησαν να μάθει τι πραγματικά είχε γίνει εκείνη τη μοιραία μέρα.

Το αυστραλέζικο σινεμά είχε πάντα έναν άρρηκτο δεσμό με τον ίδιο τον τόπο του και τη φύση της ίδιας της χώρας. Από τον "Μαντ Μαξ" στο "Μυστικό του Βράχου των Κρεμασμένων", από το "Animal Kingdom" στην "Πρισίλα, η βασίλισσα της ερήμου" και από τον "Μακρύ δρόμο του γυρισμού" έως την "Ακτή του κουνουπιού" και το "Τελευταίο κύμα", οι ήρωες του σινεμά της Αυστραλίας υπήρξαν πάντα μόνοι τους ενάντια στο αχανές τοπίο και τη φύση που μοιάζει να τους αντιπαλεύεται σε έναν ατέρμονο αγώνα επικράτησης. Ξένοι λες στον ίδιο τους τον τόπο οι περισσότεροι, έπρεπε πάντα να αποδείξουν τη θέση τους σε αυτήν την ατελείωτη χώρα που μαζί είναι και ήπειρος και ταυτόχρονα νησί μακριά από τα πάντα. Η "Ξηρασία" είναι ακόμα μια τέτοια περίπτωση καταραμένου τόπου, που όμως δεν είναι ποτέ ξεκάθαρο εάν πλάθει εκείνος τους αντίστοιχα αποξηραμένους από κάθε αλήθεια και συναίσθημα ανθρώπους του η εάν απλά προσπαθεί να τους αποδιώξει σε μια μοιραία προσπάθεια να αποτινάξει την παρουσία τους από πάνω του, σαν ζωντανός οργανισμός που προτιμά να πεθάνει για να διώξει τα παράσιτα. 

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Έρικ Μπάνα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος (κυριολεκτικά) για να βρει την πόλη που μεγάλωσε πιο εχθρική από ποτέ, ίδια κι απαράλλαχτη, πνιγμένη στα ίδια ψέματα και την ίδια υποκρισία όπως αυτήν που οδήγησε τον ίδιο και τον πατέρα του μακριά της είκοσι χρόνια νωρίτερα. Όχι πως ο αστυνόμος Άαρον Φωλκ που υποδύεται με καρτερία, νόστο, συναίσθημα και εσωτερική σύγκρουση ο Μπάνα, δεν έχει το δικό του μερτικό στο ψέμα. Και είναι ακριβώς αυτές οι ενοχές που τον ξεστρατίζουν από την αλήθεια που προσπαθεί να ανακαλύψει, για τις ζωές ανθρώπων που γαλουχήθηκαν στο ψέμα. Ατμοσφαιρική, ανθρώπινη, ρεαλιστική και με σταδιακή κλιμάκωση μέχρι το τραγικό φινάλε, η "Ξηρασία" σου καίει τοι βλέμμα με την εκτυφλωτική φωτογραφία της (Στέφαν Ντούσιο) που μεταφέρει τον καύσωνα στην αίθουσα, την ίδια στιγμή που η μουσική του Πήτερ Ραίμπερν αναλαμβάνει να ποτίσει με συναίσθημα αυτόν τον άνυδρο τόπο, αντισταθμίζοντας την ξεραΐλα της ψυχής όλων τους. Καλοδουλεμένο το ντεκουπάζ του σεναρίου, με απόλυτα λειτουργικό το flash back στα εφηβικά χρόνια του Άαρον, καλογραμμένοι και πιστευτοί οι χαρακτήρες, κάπως "εύκολη" η λύση του φινάλε αλλά και πάλι βγάζει νόημα και δεν ξενίζει. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις περιπέτειες και τη δράση, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.