The Green Knight (2021)

Ελληνικός τίτλος: Ο πράσινος ιππότης

Περιπέτεια φαντασίας της Α24 σε σκηνοθεσία Ντέηβιντ Λόουερυ, με τους Ντεβ Πατέλ, Αλίσια Βικάντερ, Τζόελ Έτζερτον, Σαρίτα Τσουντχούρυ, Ραλφ Ίνεσον.

Ανήμερα τα Χριστούγεννα, στο Κάμελοτ, στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι του Βασιλιά Αρθούρου, περίοπτη θέση κατέχει ο ανηψιός του, ο Σερ Γκάγουεν, γιος της αδελφής του της Μοργκάνα. Από ένα ξόρκι όμως της μητέρας του, τη γιορτινή ατμόσφαιρα διακόπτει ο Πράσινος Ιππότης, ένα μυστικιστικό πλάσμα βγαλμένο λες μέσα από δάση και εφιάλτες, που προκαλεί την Αυλή να τον αντιμετωπίσει. Ο Γκάγουεν δέχεται την πρόκληση αλλά και την προειδοποίηση πως ό,τι χτύπημα καταφέρει τώρα, έναν χρόνο αργότερα θα πρέπει να το υποστεί και ο ίδιος από το χέρι του Πράσινου Ιππότη. Έτσι, όταν του κόβει το κεφάλι, ο αλλόκοτος επισκέπτης, κρατώντας το στο χέρι, του δίνει ραντεβού, για τα επόμενα Χριστούγεννα, για να του το ανταποδώσει.

Ένα διάσημο ποίημα του 14ου αιώνα, "Ο Σερ Γκάγουεν και ο Πράσινος Ιπποτης", αγνώστου συγγραφέα, δίνει την έμπνευση στον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Ντέηβιντ Λόουερυ για την επόμενη, ανάμεσα σε μια σειρά από άκρως ενδιαφέρουσες και απρόσμενες επιλογές, ταινία του. Μοντέρ ως επί το πλείστον, μικρομηκάς, ντοκυμαντερίστας, αλλά και σεναριογράφος πολυγραφότατος, ο Λόουερυ ξεχωρίζει ως μια ολοκληρωμένη περίπτωση δημιουργού, με συγκεκριμένη ματιά, άποψη και ύφος ("Μείνε δίπλα μου", "A ghost story"), έτοιμος όμως να "κάνει πίσω" όταν το θέμα ("Ο Πητ και ο Δράκος του" της Disney) ή ο πρωταγωνιστής του (ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ στο "Ο κύριος & το όπλο") τον ξεπερνούν. Ο "Πράσινος Ιππότης" όμως είναι αμιγώς δικό του πόνημα, οπότε ο Λόουερυ το μοναδικό που αφήνει να υπερβεί το δικό του όραμα για την ταινία είναι είναι το μυστικιστικό πλαίσιο του ίδιου του μύθου και το ειδικό βάρος της περιόδου και των ηρώων. Από εκεί και μετά, βυθίζει τον Σερ Γκάγουεν σε ένα σύμπαν απαράμιλλης ομορφιάς, εντός ενός αλλόκοσμου τοπίου, όμως με την ίδια τη φύση να είναι αυτή που πλάθει αυτές τις εικόνες και αυτά τα τοπία που μοιάζουν να βγήκαν από τη σφαίρα μιας άλλης πραγματικότητας. Εικονοκλαστική όσο δεν πάει ταινία, ο "Πράσινος Ιππότης" μοιάζει με τραγούδι που αντηχεί στα όνειρά μας λίγο προτού μετατραπούν σε εφιάλτη, με μια ορμή πατρογονική και ρίζες άρρηκτες με το χώμα και την ιστορία. 

Όραμα, παραίσθηση και συνάμα παραμύθι που βουτά στο υποσυνείδητο, το κάθε πλάνο όπως το έχει γράψει, σκηνοθετήσει και μοντάρει ο Ντέηβιντ Λόουερυ μεταμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας σε πίνακα ανείπωτης ομορφιάς. Η δε συνέργειά του με τον διευθυντή φωτογραφίας Άντριου Ντροζ Παλέρμο και τον συνθέτη Ντάνιελ Χαρτ παράγουν ένα αξέχαστο ταξίδι (κυριολεκτικά και μεταφορικά) που ο κάθε θεατής καλείται να κάνει μαζί με τον έκθαμβο Γκάγουεν του Ντεβ Πατέλ. Έχει κάποιες συγκλονιστικές σκηνές, έχει φράσεις που μένουν αξέχαστες (οι κουβέντες που ανταλλάσσουν με τον απεγνωσμένο για έρωτα Τζόελ Έτζερτον), έχει συναρπαστικές παρουσίες ηθοποιών που καλούνται να βγάλουν ερμηνείες παράξενες, έχει όμως και ένα στυλ που εύκολα μπορεί να ξενίσει καθώς όλος αυτός ο αισθητικός αυτισμός ίσως και να κοντράρει το αναμενόμενο από μια μεσαιωνική περιπέτεια με ιππότες. Εν κατακλείδι, δεν ξέρω αν στην αναζήτηση αυτή θα βρει ο καθένας το δικό του έπαθλο, όμως είμαι σίγουρος πως το ταξιδι θα του μείνει αξέχαστο.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις ταινίες φαντασίας, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.