Game Night (2018)

Κωμωδία των Warner/New Line, σε σκηνοθεσία Τζων Φράνσις Ντέηλυ και Τζόναθαν Γκόλντστάιν, με τους Τζέησον Μπέητμαν, Ρέητσελ ΜακΆνταμς, Κάυλ Τσάντλερ, Σάρον Χόργκαν, Μπίλλυ Μάγκνουσεν, Λαμόρν Μόρρις, Τζέσι Πλέμονς. 

Μια παρέα φίλων συναντιέται κάθε εβδομάδα για μια βραδιά με επιτραπέζια παιχνίδια, με νικητές πάντοτε τον Μαξ και τη γυναίκα του την Άννι, οι οποίοι αν δεν ταιριάζανε δεν θα συμπεθεριάζανε, αφοσιωμένοι και διεκδικητικοί καθώς είναι, πάντοτε αποφασισμένοι για τη νίκη. Μόνο που στα ξαφνικά, εμφανίζεται ο Μπρουκς, ο ανταγωνιστικός αδελφός του Μαξ, επιτυχημένος και ζάμπλουτος επενδυτής, ο οποίος αναλαμβάνει να διοργανώσει αυτός το παιχνίδι μια νύχτα. Έχοντας αναθέσει τη βραδιά σε μια εταιρεία που διοργανώνει παιχνίδια μυστηρίου, ο Μπρους τούς ανακοινώνει πως κάποιος θα απαχθεί και οι υπόλοιποι θα πρέπει να συλλέξουν τα απαραίτητα στοιχεία για να τον εντοπίσουν. Έτσι, όταν άγνωστοι εισβάλλουν στο σπίτι και παίρνουν δια της βίας τον Μπρουκς, όλοι υποθέτουν πως οι "εισβολείς" είναι ηθοποιοί από την εταιρεία. Μόνο που τελικά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. 

Έξυπνη ιδέα, με καλό καστ και κάμποση πλάκα που δυστυχώς, όμως, δεν φτάνει στο ύψος που η ίδια θέτει στον εαυτό της, καθώς αφήνεται πολύ περισσότερο στην πλάκα παρά σε ένα πιο ουσιώδες χιούμορ. Σώζεται, όμως, χωρίς να γίνεται ποτέ φτηνή ή προσβλητική, κυρίως χάρη στους ηθοποιούς οι οποίοι παίρνουν τους ρόλους τους -οι περισσότεροι τουλάχιστον- στα σοβαρά, κόντρα στο υπερβολικόν του πράγματος κι αυτό φέρνει μια κάποια ισορροπία. Ακόμα κι εκεί, όμως, υπάρχουν ανισότητες, καθώς το σενάριο αναγκάζει κάποιους χαρακτήρες να βγουν σαν ψεύτικες καρικατούρες, ενώ κάποιες σκηνές μπήκαν μόνο και μόνο για να βγάλουν -υποτίθεται- γέλιο, ενώ αυτό που κάνουν είναι να βγάζουν την ταινία από το κλίμα της. Σε γενικές γραμμές, πάντως, λειτουργεί αποτελεσματικά ως ένα ενδιαφέρον μείγμα κωμωδίας και περιπέτειας, με διαρκείς ανατροπές και αστείες στιγμές, που εγγυώνται ένα ευχάριστο βράδυ.