Κινηματογράφοι - Cine Marina (Αγία Μαρίνα, Αίγινα) (θερινός)





Εκ διαμέτρου "απέναντι" από την πόλη και το λιμάνι της Αίγινας, στην ανατολική ακτή του νησιού, δεσπόζει το παραθεριστικό θέρετρο της Αγίας Μαρίνας, που διατελεί έναν από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς. Με πολλά εξοχικά, ξενοδοχεία και κάθε είδους καταλύματα, μεγάλη παραλία αλλά και με απ' ευθείας σύνδεση με τον Πειραιά, η Αγία Μαρίνα υπήρξε τα περασμένα χρόνια ο πιο fun τόπος του νησιού, έναντι της πιο ήσυχης τότε πρωτεύουσας. Μολονότι μικρή, και με μια περίεργη ρυμοτομία που την κάνει να "κατεβαίνει" από την πλαγιά ίσια κάτω προς τη θάλασσα, η Αγία Μαρίνα συγκέντρωνε πολύ κόσμο που ενδεχομένως να μην μετακινείτο κιόλας από εκεί προς κάποια άλλη τοποθεσία του νησιού. Ως φυσικό αποτέλεσμα, οι δύο θερινοί κινηματογράφοι που πρωταγωνίστησαν στην τοπική ψυχαγωγία, η Μαρίνα και η Γαλήνη που μεσουρανούσαν στα χρόνια της δόξας τους. Η Γαλήνη έκλεισε πρώτη στα τέλη του '90, για να ακολουθήσει το καλοκαίρι του 2001, μετά την ολοκλήρωση της σαιζόν, και η Μαρίνα. Αντίστοιχη ιστορία θα συναντήσουμε και στην περιοχή της Σουβάλας, επίσης δημοφιλής προορισμός και με απ'ευθείας ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά, που φιλοξενούσε επίσης δύο θερινά, το Σινέ Σουβάλα και το Ατενέ, τα οποία απωλέσθηκαν περίπου την ίδια χρονική περίοδο.

Όμως, η ιστορία και ο Τζέημς Μποντ μάς έχουν μάθει ποτέ να μην λέμε ποτέ, οπότε το καλοκαίρι του 2019, η Αίγινα υποδέχεται το 4ο συνολικά θερινό της, αφού η Μαρίνα, στην Αγία Μαρίνα λειτουργεί ξανά. Cine Marina πλέον, κυριαρχεί στο μικρό στενάκι όπου βρίσκεται, εντός ενός οικιστικού τετραγώνου, στην κατηφορική πλαγιά της πόλης, 10 λεπτά περίπου, μετά από έναν όμορφο περίπατο από το λιμάνι ή το κέντρο. Μάλιστα, ένα έξυπνο οπτικό εφφέ, προβολέας που ρίχνει το όνομα του σινεμά περιστρεφόμενο επάνω στον έξω τοίχο της οθόνης, κάνει το Cine Marina ορατό από πολύ μακριά, όταν νυχτώσει, ενώ η αλήθεια είναι πως ομορφαίνει τον άχαρο, ψηλό τοίχο της οθόνης, καθώς "κοιτάζει" το στενό δρομάκι της εισόδου, που στέκει διακριτική και φωτισμένη, δίπλα ακριβώς από την οθόνη. Ταμπλώ με την ταινία που προβάλλεται δίπλα της, αλλά και αφίσες από τα "προσεχώς" στον μικρό χώρο του ταμείου (αριστερά μόλις περάσετε την πόρτα) σάς υποδέχονται προτού μπείτε στη μεγάλη και φιλόξενη αίθουσα. Το πρώτο που βλέπετε είναι το μεγάλο μπαρ στο πίσω μέρος, ενώ αμέσως στα δεξιά σας, ακουμπισμένο στον τοίχο του σινεμά, ένα ταμπλώ από τις τελευταίες ημέρες λειτουργίας του σινεμά, το 2001. 

Οι πολυθρόνες είναι μαύρες, νέου τύπου, από αυτές που συναντάμε στη Ριβιέρα, την Αλόμα και το Γαλάτσι (μετά την ανακαίνισή του το καλοκαίρι του 2019), μοιρασμένες σε τρία μπλοκ, με δύο κάθετους διαδρόμους, και με πολλά τραπεζάκια, επάνω σε χαλίκι. Εντυπωσιακή είναι η οθόνη του σινεμά, μεγάλη, μέσα σε κόκκινη μπορντούρα και σε πολύ καλό ύψος, απεικονίζει σε άριστη ποιότητα την εικόνα της ψηφιακής προβολής. Δύο ηχεία δεξιά και αριστερά παίζουν δυνατά και με καλό μπάσο τον στερεοφωνικό ήχο.


Cine Marina

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Περισσότερους θερινούς κινηματογράφους θα βρείτε συγκεντρωμένους εδώ. Για τη συγκεντρωτική λίστα των σινεμά, κλικ εδώ.





To Cine Marina, όπως το είχα φωτογραφίσει, εγκαταλελειμμένο, το καλοκαίρι του 2018.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)