Ouvert la nuit (2016)

Ελληνικός τίτλος: Μια βραδιά στο Παρίσι

Κομεντί της Le Pacte, σε σκηνοθεσία Εντουάρ Μπερ, με τον ίδιο και τους Σαμπρίνα Ουαζανί, Ωντραί Τοτού, Κριστόφ Μεϋνέ, Ζαν-Μισέλ Λαμί, Μισέλ Γκαλαμπρύ.

Παραμονή πρεμιέρας σε κεντρικό θέατρο των Παρισίων και τίποτα δεν θα μπορούσε να πάει πιο στραβά. Ο εκκεντρικός ιάπωνας σκηνοθέτης ταλαιπωρεί και κακοποιεί με τη συμπεριφορά του τον πρωταγωνιστή του, τον Μισέλ Γκαλαμπρύ (που παίζει τον εαυτό του), η ιδιοκτήτρια του Ομίλου στον οποίο ανήκει το θέατρο δεν σκοπεύει να δώσει δεκάρα παραπάνω, οπότε με τον προϋπολογισμό να έχει ήδη εξαντληθεί δεν περισσεύουν λεφτά για τη μισθοδοσία, με αποτέλεσμα οι τεχνικοί να απειλούν με απεργία. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δεν έχει βρεθεί ακόμα ο πίθηκος που θα πρωταγωνιστήσει στο έργο. Έτσι, ο διευθυντής παραγωγής του θεάτρου, ένας φαινομενικά άκαρδος και παρτάκιας τύπος χωρίς καμία συναίσθηση ευθύνης, θα παρασύρει μια κοπέλα που κάνει την πρακτική της και τη βοηθό του σε μια ολονύχτια οδύσσεια με σκοπό να βρεθεί κάποια λύση.

Μια έξυπνη ιδέα γίνεται απλά μια χαριτωμένη, γλυκόπικρη ταινία που το σενάριό της το ίδιο (Εντουάρ Μπερ και Μπενουά Γκραφέν) δεν τη βοηθά να εκμεταλλευθεί τις δυνατότητές της. Ξεκινάει γρήγορα και δυναμικά, με ευφυή ευρήματα για να πέσει μετά θύμα κάποιων άσκοπων υπερβολών και μιας ευρύτερης αμηχανίας. Και είναι κρίμα, γιατί ορισμένα από τα ευρήματα είναι εκεί, μπροστά τους, αλλά είτε δεν τα διαπιστώνουν είτε τα αγνοούν -η ταξιτζού πους τους μεταφέρει σε κάποιες από τις διαδρομές, για παράδειγμα, και ανεκμετάλλευτη μένει ενώ είναι ρόλος που φωνάζει για προσοχή, και εξαφανίζεται τόσο ξαφνικά όσο εμφανίζεται. Οι ιδέες είναι εδώ, οι καλές προθέσεις το ίδιο, αλλά στην εκτέλεση χάνονται ευκαιρίες. Και το κυριότερο, χάνεις την αίσθηση του χρόνου, καθώς δεν είναι ποτέ ξεκάθαρη η ώρα που συμβαίνουν όσα συμβαίνουν, και υπάρχουν σκηνές που θεωρείς ότι είναι πολύ αργά τη νύχτα για να συμβούν και κάποιες άλλες που είναι αντίστοιχα πολύ νωρίς το πρωί. Είναι αντικειμενικά, βλέπετε, τα θεματάκια της ταινίας. Παρ'όλα αυτά, σε φάση χαλαρής θέασης στο σπίτι (έτσι κι αλλιώς, κυκλοφόρησε στην Ελλάδα απ' ευθείας σε dvd) δεν σε προσβάλει, ανέμελα περνάς, ενώ έχει και τις καλές της στιγμές. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερες κομεντί, κλικ εδώ.