Hot summer nights (2017)

Ελληνικός τίτλος: Καλοκαιρινές νύχτες

Δραματική ταινία της Α24 σε σκηνοθεσία Ελάιζα Μπάυνουμ, με τους Τιμοτέ Σαλαμέ, Μάικα Μονρό, Άλεξ Ρόου, Έμορυ Κοέν, Τόμας Τζέην.

Όταν η μητέρα του τον στέλνει να περάσει το καλοκαίρι στο σπίτι της θείας του, στο Ακρωτήριο Κοντ, ο Ντάνιελ ενδεχομένως να μην έχει νιώσει ποτέ άλλοτε τόσο μόνος. Η γνωριμία του όμως με τον ντόπιο μάγκα, τον Χάντερ, ανοίγει ξαφνικά νέους δρόμους μπροστά του. Ο Ντάνιελ ζητά από τον Χάντερ να ντηλάρει κι αυτός μαριχουάνα για λογαριασμό του και η αναπάντεχη επιτυχία του μετατρέπει τους δύο φίλους σε μεγαλέμπορους της ευρύτερης περιοχής, με επικίνδυνες όμως επαγγελματικές σχέσεις που θα αποβούν μοιραίες.

Λίγη μαριχουάνα, λίγη θάλασσα και τ' αγόρι μου είναι αυτή εδώ η κάπως παράξενη, αρκούντως ενδιαφέρουσα μα άνιση ταινία, που διαδραματίζεται το καλοκαίρι του 1991. Μολονότι η ιστορία έχει συγκρούσεις και ένταση, δεν μπορείς να προσπεράσεις κάποια αδικαιολόγητα που συμβαίνουν στο σενάριο που υπογράφει ο πρωτοεμφανιζόμενος, νεαρός σκηνοθέτης. Αρχικά, δεν προκύπτει από πουθενά πώς ο συνεσταλμένος και πνιγμένος στη μοναξιά και τον πόνο της απώλειας του πατέρα του Ντάνιελ έχει όλα αυτά τα κονέ που του επιτρέπουν να ντηλάρει τέτοιες μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών, όταν μάλιστα ο νέος του κολλητός, ο Χάντερ, που κάνει χρόνια τη δουλειά, περιορίζεται σε μικροποσότητες για τους παραθεριστές της περιοχής. Αντιλαμβάνεσαι ας πούμε την ανάγκη του Ντάνιελ για δύναμη, αναγνώριση και χρήμα, δεν εξηγείται όμως ποτέ το παρελθόν του ώστε να αντιληφθείς από πού και έως πού όλες αυτές οι γνωριμίες. Το δεύτερο θέμα που δεν κατανοείς ποτέ είναι ποιος ακριβώς αφηγείται τη ιστορία και γιατί. Ναι, εντάξει, ένας από τους πιτσιρικάδες της περιοχής είναι στα μάτια των οποίων η δράση του Ντάνιελ και του Χάντερ είναι κάτι σαν αστικός θρύλος, αλλά και πάλι, συγγνώμη μα δεν αντελήφθην το νόημα. Τέλος, αυτό που ποτέ δεν με έπεισε είναι η χρονική περίοδος κατά την οποία εκτυλίσσεται το δράμα. Ναι, αναφέρεται σαφώς ότι είναι το καλοκαίρι του '91, μα όλη η ατμόσφαιρα περισσότερο σε παραπέμπει στα '60s. Μπορεί να είναι η ιδέα μου, αλλά πάντως τη ναϊντίλα δεν την ένιωσα πουθενά. 

Όμως, η ιστορία δεν σε αφήνει αδιάφορο. Εν πρώτοις είναι αυτό το άτυπο τρίγωνο των πρωταγωνιστών. Από τη μια το bromance μεταξύ Χάντερ και Ντάνιελ και από την άλλη η κρυφή σχέση του Ντάνιελ με την αδελφή του φίλου του. Ούτε στον Χάντερ παραδέχεται ότι βγαίνει μαζί της, ούτε στην ΜακΚάυλα λέει ποτέ πως είναι κολλητός με τον αδελφό της, με τον οποίο δεν μιλιέται λόγω της ενασχόλησής του με τα ναρκωτικά. Προσθέστε και έναν απειλητικό και επικίνδυνο μεγαλέμπορο που τους προμηθεύει χονδρική και η ίντριγκα δυναμώνει, παρέα με μια γρήγορη κινηματογράφηση, δουλεμένο μοντάζ και μια πολύ ατμοσφαιρική φωτογραφία. Ξεκινά ανέμελα και καταλήγει σε τραγωδία, ενώ στη διαδρομή έχει καταφέρει να σου διεκδικήσει την προσοχή. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.