Evil (Σαιζόν 1-3, 2019-2022)

 

Σειρά μεταφυσικού τρόμου του CBS, δημιουργία των Μισέλ Κινγκ και Ρόμπερτ Κινγκ, με τους Κάτια Χέρμπερς, Μάικ Κόλτερ, Άασιφ Μάντβι, Κρίστιν Λάχτι, Μάικλ Έμερσον.

Η δρ. Κρίστεν Μπουσάρντ, ψυχολόγος που απασχολείται στο εγκληματολογικό της Εισαγγελίας, χάνει τη δουλειά της όταν έρχεται σε σύγκρουση με τους προϊσταμένους της σχετικά με την επιπλέον έρευνα που ζητούσε να γίνει σε μία τρέχουσα υπόθεση. Έχοντας σπίτι τέσσερις κόρες και τον ορειβάτη άντρα της σε αποστολή στο Έβερεστ, η Κρίστεν δέχεται με δισταγμό μια νέα δουλειά στο πλευρό ενός μαθητευόμενου ιερέα και ενός τεχνικού που ερευνούν υποθέσεις πιθανού δαιμονισμού για λογαριασμό της καθολικής εκκλησίας. Σκεπτικίστρια η ίδια με βαθιά πίστη στις επιστήμες, βρίσκεται σε άγνωστα νερά, καθώς αναγκάζεται δεδομένων των συνθηκών που αντιμετωπίζει να επανεξετάσει το απόλυτο των πεποιθήσεών της και να δει τα γεγονότα με πιο ανοιχτό μυαλό.

Καιρό είχαμε να δούμε μια φροντισμένη σειρά τρόμου από ανοιχτό δίκτυο (όχι πως από τα συνδρομητικά βλέπαμε και τίποτα το εξαιρετικό), οπότε καλοδεχούμενη η πρεμιέρα του "Evil" που ξεκινά σωστά, θέτοντας τις βάσεις ενός καλοδομημένου (αν και ολίγον πολιτικώς ορθού) πρωταγωνιστικού τριγώνου: η γυναίκα επιστήμων, ο μαύρος (αλλά παιδαράς) μαθητευόμενος ιερέας και ο άραβας αλλά άπιστος ειδήμων της τεχνολογίας. Αυτό που έχει ενδιαφέρον και θυμίζει κάπως από πολύ μακριά περιπτώσεις όπως τα "X Files" (χωρίς να έχουν απολύτως καμία σχέση μεταξύ τους) είναι πως όλο το στόρυ αλλά και τα επιμέρους γεγονότα δεν αντιμετωπίζονται ως ντε φάκτο μεταφυσικά, αλλά δοκιμάζουν διαρκώς την πίστη των ηρώων όπως και τη δική μας. Και μάλιστα αυτό γίνεται εντέχνως, αφού δεν είναι πως τα επεισόδια μένουν στον αέρα αλλά πως η λύση του κάθε μυστηρίου θα μπορούσε να εξηγηθεί είτε έτσι είτε και αλλιώς. Παράλληλα, έχει και κάποιες αδυναμίες, αφού μερικά από τα 13 επεισόδια δεν έχουν αυτόνομη ιστορία αλλά αναμασούν το κεντρικό θέμα, με αποτέλεσμα να χάνουν σε δύναμη και ενδιαφέρον. Επίσης δεν μπορώ να αντιληφθώ την καλλιτεχνική διεύθυνση του όλου πράγματος που επιτρέπει σε μια σειρά (αξιώσεων) εν έτει 2019 να βγάζει αυτήν την "βιντεΐλα" στην εικόνα που είναι σαν να θυμίζει nineties, με αποκορύφωμα τις σκηνές από τα προηγούμενα επεισόδια που μπαίνουν εντός πλαισίου γωνιασμένου. Αν πάντως στη σκέψη τους ήταν τα nineties, λάθος πράγμα βρήκαν να αντιγράψουν. Τέλος πάντων, δικές μου παραξενιές είναι αυτές που στο φινάλε δεν επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα, που διακατέχεται ευρύτερα και από ένα υπόγειο χιούμορ. Συμπαθέστατη η πρωταγωνίστρια (την είχαμε δει πρόσφατα στο "Westworld") όπως και ο Μάικλ Κόλτερ που από υπερήρωας Λιουκ Κέητζ επανακάμπτει ως μαθητευόμενος ιερέας. Ο δε Μάικλ Έμερσον στον ρόλο του κακού επαναλαμβάνει το υποκριτικό μοτίβο με το οποίο τον έχουμε συνηθίσει.

Και να που μια φορά, η γκρίνια μου για κάτι που συνολικά είναι φροντισμένο, τελικά εισακούεται. Δεν υπαινίσσομαι πως το CBS διαβάζει το Cinemano (όχι ότι θα με χάλαγε, βέβαια), προφανώς όμως και κάποιοι άλλοι παρατήρησαν αυτά που παρατήρησα και εγώ, με αποτέλεσμα να προβούν σε διορθωτικές κινήσεις. Οπότε, με τον δεύτερο κύκλο αποχαιρετάμε οριστικά ορισμένες ενοχλητικές λεπτομέρειες, όπως ας πούμε τη βιντεΐλα στην εικόνα που πλέον όχι μόνο αλλάζει παλέτα χρωμάτων αλλά τολμά να ακολουθήσει μονοπάτια πιο σκοτεινά. Είναι εν γένει πολύ καλός ο δεύτερος κύκλος του "Evil", για να μην πω πως είναι καλύτερος συνολικά από τον πρώτο. Κατά μεγάλο βαθμό, σημαντικό ρόλο σε αυτή τη βελτίωση πρέπει να έπαιξε η μετακόμιση της σειράς από το "ανοιχτό" CBS στην πλατφόρμα Paramount+, με αποτέλεσμα την απελευθέρωσή της από τις συμβάσεις της ελεύθερης τηλεόρασης -με σημαντικότερη όλων το συγκεκριμένο χρονικό όριο των σκηνών μεταξύ των διαφημιστικών διαλειμμάτων. Είναι και το σενάριο του κάθε επεισοδίου πολύ πιο καλογραμμένο, υπακούοντας τόσο στις ανάγκες του ongoing story όσο και στην αυτοτέλεια της κάθε ιστορίας, είναι και η σκηνοθεσία πιο τολμηρή, είναι και το θέμα που δεν φοβάται να γίνει "ενοχλητικό" κάποιες στιγμές. All in all, που λέμε και στα Κάτω Πατήσια, έχουμε να κάνουμε με μια εναλλακτική και πολύ ενδιαφέρουσα σειρά μεταφυσικού, εν γένει, τρόμου, που έχει αποφύγει με επιτυχία τα χιλιοειπωμένα κλισέ, αλλά που σέβεται τις συμβάσεις του είδους, τις οποίες δεν φοβάται να ακολουθήσει όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο. Αφήστε δε, που τα πιο τρομακτικά της επεισόδια είναι και τα πιο σιωπηλά. 

Ακόμα καλύτερο βηματισμό δείχνει να βρίσκει η σειρά στην τρίτη σαιζόν, καθώς πλέον η ασφάλεια της αποδοχής επιτρέπει και μεγαλύτερα -κατά το δυνατόν- ρίσκα στις ιστορίες. Πλέον το "Evil" φλερτάρει και με το gore ενώ εξακολουθεί να βασίζεται σε αυτό το διεστραμμένο χιούμορ της που την κάνει περισσότερο τρομακτική. Οι επί μέρους ιστορίες ανά επεισόδιο επιστρέφουν μεν, περισσότερο όμως για να τονώσουν τον βασικό πυρήνα του μύθου που εξακολουθεί να κρύβει μυστικά και ανατροπές. Κάποια επεισόδια είναι πολύ περισσότερο αγριευτικά από επιφανείς ταινίες του είδους που προβάλλονται στους κινηματογράφους.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.