The Thomas Crown Affair (1968)

Ελληνικός τίτλος: Υπόθεση Τόμας Κράουν

Περιπέτεια της United Artists σε σκηνοθεσία Νόρμαν Τζούισον, με τους Στηβ ΜακΚουήν, Φαίυ Ντάναγουέυ, Πωλ Μπερκ.

Ένας γοητευτικός, πάμπλουτος και επιτυχημένος επιχειρηματίας διοργανώνει την πιο αναίμακτη και επιτυχημένη ληστεία τράπεζας, με λεία άνω των $2 εκατ. Ο Τόμας Κράουν δεν χρειάζεται τα λεφτά, έχει κάμποσα. Χρειάζεται όμως την αδρεναλίνη του εγχειρήματος και την ικανοποίηση πως το σχέδιό του δούλεψε υπέροχα. Η χαρά του όμως κρατά λίγο, αφού η Ασφαλιστική της τράπεζας αναθέτει την υπόθεση σε μια ικανότατη και εξίσου γοητευτική ερευνήτρια που πολύ σύντομα βρίσκεται στα ίχνη του Κράουν τον οποίο εντοπίζει και του ομολογεί κατάμουτρα πως γνωρίζει την ενοχή του. Και κάπως έτσι ξεκινά το πιο σαγηνευτικό παιχνίδι γάτας και ποντικού, χωρίς όμως ποτέ οι ρόλοι να είναι ξεκάθαροι μεταξύ των δύο.

Υπερστυλιζαρισμένη μα ασυγκράτητα γοητευτική ταινία με ένα από τα καλύτερα πρωταγωνιστικά δίδυμα ever. Η οθόνη παίρνει φωτιά όποτε ο Στηβ και η Φαίυ βρίσκονται μαζί, με αποκορύφωμα εκείνη την εξαιρετική παρτίδα σκάκι που πρέπει να είναι από τις πιο αισθησιακές σκηνές που έχει βγάλει ποτέ το σινεμά. Ναι, σίγουρα το σενάριο έχει τρύπες και αναμφισβήτητα η ιστορία είναι στο επίκεντρό της απλοϊκή. Δεν σε νοιάζει όμως, αφού η "Υπόθεση Τόμας Κράουν" είναι μια ταινία γυρισμένη για να την απολαμβάνεις με τα μάτια και τα αυτιά. Βλέπετε, δεν είναι μόνο οι δύο πανέμορφοι πρωταγωνιστές, δεν είναι μόνο τα υπέροχα ρούχα και τα σκηνικά και τα τοπία φωτογραφημένα ιλουστρασιόν από τον Χάσκελ Γουέξλερ... Είναι και η υποψήφια για Όσκαρ μουσική του Μισέλ Λεγκράν και το υπέροχο 'The windmills of your mind" (Όσκαρ Τραγουδιού) που συντελούν στην ολοκλήρωση της φαντασίωσης. Γιατί, φαντασίωση είναι όλη η ταινία και έτσι την έχει στήσει ο Τζούισον, προκαλώντας ταυτόχρονα εφιάλτες στους 3 μοντέρ του, με εκείνες τις σεκάνς με τις πολλαπλές οθόνες, εφφέ πρωτόγνωρο εκείνα τα χρόνια και εξαιρετικά δύσκολο στην υλοποίησή του προ ψηφιακής τεχνολογίας. Αν κάτι χαζεύεις ακόμα περισσότερο στην ταινία είναι στον τρόπο που ερμηνευτικά, σεξουαλικά και αισθητικά ωρίμαζε το Χόλυγουντ εκείνα τα χρόνια, κάνοντας μια ουσιαστική μετάβαση και αφήνοντας πίσω τους ευρωπαϊκές και καλλιτεχνίζουσες επιρροές για να αφιερωθεί σε ένα δικό του, πιο ξεκάθαρο στυλ. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.