Der Rosenkavalier (2021)

Ελληνικός τίτλος: Ο ιππότης με το ρόδο

To Arte και το BR Klassik (ο σταθμός κλασσικής μουσικής της δημόσιας ραδιοφωνίας της Βαυαρίας) μεταδίδουν από το Μόναχο τη νέα παραγωγή της Κρατικής Όπερας της Βαυαρίας του έργου του Ρίχαρντ Στράους με λιμπρέτο του Ούγκο φον Χόφμανσταλ, σε σκηνοθεσία Μπάρι Κόσκυ, μουσική διεύθυνση Βλαντιμίρ Γιουρόφσκι και τηλεοπτική σκηνοθεσία Χένινγκ Κάστεν, με τους Μάρλις Πέτερσεν, Κριστόφ Φίσεσερ, Σαμάνθα Χάνκεϋ, Γιοχάνες Μάρτιν Κράνζλε, Καταρίνα Κονράντι.

Η σύζυγος του Στρατάρχη, πριγκίπισσα Βέρντεμπεργκ, βλέπει ξεκάθαρα πως το ειδύλλιό της με τον πολύ νεαρότερό της Οκταβιανό ξεθυμαίνει. Έτσι τον αναθέτει στον εξάδελφό της, Βαρώνο Οχς του Λέρχενάου ώστε να παίξει για λογαριασμό του τον ρόλο του "Ιππότη με το Ρόδο", μεταφέροντας το μήνυμα των αρραβώνων στην υποψήφια νύφη του Βαρώνου, τη Σόφι φον Φάνιναλ, της οποίας ο πλούσιος πατέρας έγινε πρόσφατα δεκτός στον κύκλο των ευγενών. Όμως, από την πρώτη στιγμή που ο Οκταβιανός ρίχνει το βλέμμα του στη Σόφι, γνωρίζει πως θα τη διεκδικήσει για τον εαυτό του και έτσι ξεκινά να δολοπλοκεί ώστε να διαλύσει τον αρραβώνα της με τον φον Οχς.

Η κωμική όπερα σε τρεις πράξεις του Στράους, η οποία θεωρείται από τις πλέον ώριμες στιγμές του, έκανε πρεμιέρα στη Δρέσδη το 1911, με τεράστια επιτυχία που πολύ γρήγορα την οδήγησε στα λυρικά θέατρα και της υπόλοιπης Ευρώπης. Η σύγχρονη μουσική αντίληψη του συνθέτη, έντεχνα εμποτισμένη με ήχους και μελωδικά περάσματα από βιενέζικα βαλς, καθώς και η παιχνιδιάρικη και εμφανώς τραβεστί ιστορία ενθουσίασαν το κοινό που την υποδέχθηκε με ανοιχτή αγκάλη. Με τον ρόλο του Οκταβιανού γραμμένο για γυναίκα, που στην εξέλιξη του έργου υποδύεται τον άντρα που υποδύεται τη γυναίκα, αναμφισβήτητα προάγει τον σε πρώτη ανάγνωση χαριτωμένο και ανάλαφρο χαρακτήρα μιας όπερας που στον πυρήνα της τολμά να καταπιάνεται με θέματα πιο περίτεχνα, όπως αυτό του χρόνου που κυλά αμείλικτος αντιπαλεύοντας τον έρωτα (τον πόθο πρωτίστως), αλλά και των "ρόλων" που όλοι παίζουμε στη ζωή τηρώντας τα προσχήματα. Και είναι ακριβώς επάνω στο παιχνίδισμα των ταυτοτήτων και του περάσματος του χρόνου που ο σκηνοθέτης της παράστασης Μπάρι Κόσκυ χτίζει αυτήν την εντυπωσιακή και άρτια αισθητικά νέα παραγωγή της Κρατικής Όπερας της Βαυαρίας, εμφυσώντας έναν σύγχρονο αέρα στο διαχρονικό κατά πως φαίνεται λιμπρέτο του Χόφμανσταλ. Με εξαιρετική καθοδήγηση των ερμηνευτών του (είναι υπέροχος ο Κριστόφ Φίσεσερ στον ρόλο του Βαρώνου Οχς), αλλά και σε αγαστή συνεργασία με τον σκηνογράφο Ρούφους Ντίντβιζους και την ενδυματολόγο Βικτώρια Μπερ, ο Κόσκυ εκμεταλλεύεται το υποκριτικό ταλέντο του επιτελείου του, αλλά και κάθε σπιθαμή της σκηνής του θεάτρου (την οποία οι φωτισμοί του Αλεσάντρο Καρλέτι κάνουν κάποιες φορές ακόμα μεγαλύτερη) για να ανεβάσει ένα σύγχρονο παραμύθι, διττής σημασίας όσο και ο "τραβεστί" ήρωάς του, αναδεικνύοντας μάλιστα με έναν ευφυή και μεγαλοπρεπή τρόπο (χάρη και στα σκηνικά) την τρίτη πράξη, ανεβάζοντας ένα έργο μέσα στο ίδιο το έργο, ακροβατώντας με περίσσια ακρίβεια μεταξύ του γέλιου και της συγκίνησης. Ίσως η πιο "σοβαρή" και τραγική ανάγνωση μιας κωμικής όπερας που είδαμε τα τελευταία χρόνια. Η παράσταση ανέβηκε τον Μάρτιο του 2021, απουσία κοινού, εξ αιτίας των μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κορωνοϊό που ισχύουν στη χώρα.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.