Sunset Boulevard (1950) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Η Λεωφόρος της Δύσεως

Δραματική ταινία της Paramount σε σκηνοθεσία Μπίλλυ Γουάιλντερ, με τους Γκλόρια Σβάνσον, Γουίλλιαμ Χόλντεν, Έρικ φον Στροχάιμ, Νάνσυ Όλσον, Φρεντ Κλαρκ, Σέσιλ Μπ. ΝτεΜιλ.

Απογοητευμένος από τις συνεχείς απορρίψεις, ο φιλόδοξος νεαρός σεναριογράφος Τζο Γκίλις αναζητά επειγόντως τρόπους να επιβιώσει αλλά και να σώσει το αυτοκίνητό του από τους δανειστές του. Κάποια στιγμή που τον καταδιώκουν για ακόμη μία φορά, κρύβεται στην είσοδο μίας έπαυλης στη Λεωφόρο Σάνσετ, οικία της διάσημης σταρ του βωβού κινηματογράφου Νόρμα Ντέσμοντ. Ξεχασμένη από τα στούντιο και τους παραγωγούς από τότε που εισέβαλε ο ήχος στο σινεμά, η Νόρμα εξακολουθεί να πιστεύει σε μια μεγάλη επιστροφή, οπότε, γοητευμένη καθώς είναι και από το παρουσιαστικό του Τζο, τού ζητά να επεξεργαστεί ως σεναριογράφος το μεγάλο της πόνημα, ένα ανεκδιήγητο και ανοικονόμητο σενάριο της Σαλώμης, το οποίο είναι σίγουρη πως θα σημάνει τη νέα της μεγάλη επιτυχία στην Paramount. O Τζο, κοιτάζοντας το συμφέρον του, δέχεται να συνεργαστεί μαζί της, αφού ο μισθός και οι ευρύτερες επιλογές διαμονής ήταν συμφέρουσες, και εξακολουθεί να παραμένει ακόμα κι όταν πλέον είναι εμφανές ότι οι προθέσεις της Νόρμα γίνονται κάτι περισσότερο από επαγγελματικές, έως ότου τα πράγματα ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο.

Εξαιρετική ταινία-σταθμός στην ιστορία του σινεμά αλλά και του Χόλυγουντ ειδικότερα και ταυτόχρονα ουσιαστικό Masterclass Σεναρίου. Είναι πραγματικά ανατριχιαστικά τόσο ο τρόπος όσο και η χειρουργική ακρίβεια με την οποία είναι γραμμένη η κάθε λέξη, η κάθε πρόταση και η κάθε σκηνή, υπό το πρίσμα μάλιστα της τραγικής ειρωνείας αφού η κατάληξη του ήρωα είναι γνωστή στον θεατή από το πρώτο λεπτό της ταινίας. Την ίδια στιγμή, το σενάριο της Λεωφόρου της Δύσεως (τι υπέροχος τίτλος, αλήθεια) ασκεί μία από τις σκληρότερες κριτικές στο στουντιακό σύστημα λειτουργίας του Χόλυγουντ της εποχής, χωρίς όμως ποτέ φαινομενικά να είναι αυτό το κύριο θέμα του, καθώς τα πάντα σκιαγραφούνται υπό το πρίσμα αυτού του παράξενου ερωτικού τριγώνου (ή μάλλον, τετραγώνου). Τραγικό, βυθισμένο στα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής και ποτισμένο από το φαρμάκι της απόρριψης και της μοναξιάς, το διαχρονικό δράμα αυτών των τεσσάρων ανθρώπων αναδεικνύεται στον ύψιστο βαθμό από τη σκηνοθεσία το Μπίλλυ Γουάιλντερ και τις ανεπανάληπτες ερμηνείες τόσο του Χόλντεν, ίσως στην καλύτερή του στιγμή, όσο και της Σβάνσον, η οποία εν πολλοίς ΕΙΝΑΙ η Νόρμα Ντέσμοντ και στην πραγματικότητα. Ύψιστης δεξιοτεχνίας η φωτογραφία, η μουσική και το μοντάζ, με το κρεσέντο της φράσης "Και τώρα κύριε ΝτεΜιλ είμαι έτοιμη για το γκρο μου" να καταγράφεται ανεξίτηλα στο DNA της παγκόσμιας κινηματογραφίας.

Η ταινία ήταν υποψήφια για 11 Όσκαρ, εκ των οποίων κέρδισε 3: Σεναρίου, Σκηνογραφίας (ασπρόμαυρης) και Μουσικής.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.