Salome (1953)

Ελληνικός τίτλος: Ο χορός της Σαλώμης

Θρησκευτικό δράμα της Columbia σε σκηνοθεσία Γουίλλιαμ Ντίτερλε, με τους Ρίτα Χέυγουωρθ, Στούαρτ Γκρέηντζερ, Τσαρλς Λώτον, Τζούντιθ Άντερσον, Μπάζιλ Σίντνεϋ, Άλαντ Μπέηντελ.

Η Σαλώμη, θετή κόρη του βασιλιά Ηρώδη από τον γάμο του με τη γυναίκα του αδελφού του, την Ηρωδιάδα, επιστρέφει στη Γαλιλαία, εκδιωχθείσα από τη Ρώμη όπου ζούσε από κοριτσάκι, με διαταγή του ίδιου του Καίσαρα. Στο καράβι ταξιδεύουν μαζί της ο Πόντιος Πιλάτος και ο Κλαύδιος, ένας ρωμαίος στρατιώτης που αναλαμβάνει υπηρεσία στα ανάκτορα του Βασιλιά. Προδομένη από τους συμπατριώτες του που δεν την αποδέχτηκαν ποτέ, η Σαλώμη περιφρονεί τον Κλαύδιο ακόμα και όταν φτάνουν στο παλάτι, όπου ο θετός πατέρας της την υποδέχεται με περίσσιο ενθουσιασμό. Με την Ηρωδιάδα στο πλευρό του να προσπαθεί να συγκρατήσει τις ορμές του, ο Ηρώδης καλείται να αντιμετωπίσει και τα κηρύγματα του Ιωάννη του Βαπτιστή, που με τα λόγια του καυτηριάζει το αμάρτημα που διαπράχθηκε μέσα στα ανάκτορα, γεγονός που εξοργίζει ακόμα περισσότερο τη σύζυγό του, την οποία κατηγορεί ως μοιχαλίδα. 

Μια παρεξηγημένη κοπέλα ήταν κατά πως φαίνεται η Σαλώμη σε αυτήν εδώ την εκδοχή του βιβλικού δράματος, τουλάχιστον όπως την ερμηνεύει το σενάριο της ταινίας που στον πυρήνα της, κακά τα ψέματα, δεν θέλει να γίνει θρησκευτικό δράμα αλλά love story, εξ ου και βασικός πρωταγωνιστής είναι ο Κλαύδιος του Στούαρτ Γκρέηντζερ και όχι ο Ιωάννης που ερμηνεύει ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε βρετανός ηθοποιός του θεάτρου Άλαν Μπέηντελ. Εάν λάβετε δε υπ' όψιν ότι η παραγωγή είχε γίνει από την εταιρεία της ίδιας της Χέυγουωρθ, εύκολα αντιλαμβάνεστε ότι το όλο πόνημα δεν ήταν παρά το όχημα της ίδιας της σταρ που προσάρμοσε τον ρόλο στα δικά της δεδομένα. Έτσι, η δική της Σαλώμη, τι κι αν ήταν από την Ιουδαία, έχει κατάλευκη επιδερμίδα και πυρόξανθα μαλλιά, ενώ ουδέποτε ζήτησε εκείνη από τον Ηρώδη την κεφαλή του Ιωάννη επί πίνακι, αφού επρόκειτο περί παρεξήγησης. Δική της πρόθεση ήταν να ζητήσει την απελευθέρωσή του αφού θα ξετρέλαινε τον Ηρώδη με τον χορό της κι ας έπρεπε να καταλήξει στο κρεβάτι του, όμως μπλέχτηκε η Ηρωδιάδα που ήθελε να ξεμπερδεύει μία και καλή με τον επαναστάτη ιεροκήρυκα. Με αυτά και με εκείνα, από την ταινία σού μένουν στο τέλος η ίδια η Ρίτα Χέυγουωρθ που είναι μια κούκλα ζωγραφιστή, το ολόλαμπρο τεχνικολόρ της εικόνας που κάνει την οθόνη να λάμπει και το παράστημα του Στούαρτ Γκρέηντζερ που υπαινίσσεται και έναν σαρκικό πόθο. Κατά τα λοιπά, όση κι αν είναι η μαεστρία του Ντίτερλε στη σκηνοθεσία, "Ο χορός της Σαλώμης" δεν αποφασίζει ποτέ τι ταινία θέλει να γίνει, οπότε παραπαίει από το ερωτικό μελόδραμα στις αμήχανες σκηνές με τον Ιωάννη και τον Ιησού για να μας θυμίσει στο τέλος πως η ιστορία συνεχίζεται, με την κάμερα να στρέφεται στα ουράνια. Τεχνικολόρ αχταρμάς, αλλά έχει και μια γλύκα μέσα στο παραμύθι του.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.