Air (2023)
Ελληνικός τίτλος: Air -Κυνηγώντας ένα θρύλο
Βιογραφικό δράμα της Amazon σε σκηνοθεσία Μπεν Άφλεκ με τον ίδιο και τους Ματ Ντέημον, Κρις Μεσίνα, Τζέησον Μπέητμαν, Βαϊόλα Ντέηβις, Τζούλιους Τέννον, Κρις Τάκερ.
Η αληθινή ιστορία για το πώς δημιουργήθηκε το πλέον εμβληματικό παπούτσι μπάσκετ όλων των εποχών, ξετυλίγεται στην οθόνη σε συσκευασία εμψυχωτικού δράματος χαρακτήρων, με καστ πολλών αστέρων και κάμποση ψυχή. Βρισκόμαστε στο 1984, όταν το τμήμα μπάσκετ της Nike υπέφερε εξαιτίας των χαμηλών πωλήσεων, της αδύναμης προβολής και του ισχυρού ανταγωνισμού από τους γίγαντες της αγοράς. Με σκοπό να βρεθεί η ιδανικότερη λύση για την Εταιρεία, ο διευθυντής marketing Ρομπ Στράσερ και ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Φιλ Νάιτ, αναθέτουν στον κυνηγό ταλέντων Σόνυ Βακάρο να βρει τον αθλητή που θα γινόταν ο νέος εκπρόσωπος της Nike. Μολονότι στο αρχικό πλάνο κυριαρχούσε το ενδεχόμενο να χορηγήσουν τρεις μπασκετμπολίστες, ο Βακάρο επέμενε όχι μόνο να εστιάσουν σε έναν αλλά αυτός ο ένας να είναι ο πολλά υποσχόμενος τότε Μάικλ Τζόρνταν. Δεδομένης όμως της προτίμησής του στην Converse και την Adidas, o αποφασισμένος Βακάρο ξεκινά με πείσμα έναν αγώνα να πείσει τόσο τον ίδιο όσο και τη Nike πως η συγκεκριμένη επιλογή θα έκανε τη διαφορά.
Καλογραμμένη και καλοστημένη ταινία που σκιαγραφεί με ενδιαφέροντα τρόπο αληθινά περιστατικά και χαρακτήρες, χωρίς όμως να μένει στα στενά όρια μιας δραματοποιημένης αληθινής ιστορίας. Πολύ εύκολα θα μπορούσε να αναρωτηθεί άλλωστε κανείς για ποιον λόγο να παρακολουθήσει την ιστορία πίσω από ένα παπούτσι, πολλώ μάλλον όταν στην πλειοψηφία τους αντίστοιχες παραγωγές κλίνουν προς την αγιογραφία. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έρχεται κατ' αρχάς από το καστ του φιλμ που με εξαιρετικό τρόπο υποδύεται αληθινά πρόσωπα εξυπηρετώντας όμως σε υψηλό βαθμό την ολοκληρωμένη αποτύπωση των χαρακτήρων. Εγχείρημα δύσκολο συνήθως, καθώς καλούνται τρόπον τινά να μιμηθούν όψη και συμπεριφορά, γεγονός πολλές φορές δεσμευτικό ερμηνευτικά. Στο "Air" όμως, η σύμβαση εξυπηρετείται με καλλιτεχνικό ήθος και δυναμική, καθώς όλοι τους προσφέρουν τον καλύτερό τους εαυτό, με μπροστάρηδες τον Ματ Ντέημον (στον οποίο ο σεναριογράφος Άλεξ Κόνβερυ φύλαξε τη μεγάλη σκηνή της ταινίας) και την πάντοτε υπέροχη Βαϊόλα Ντέηβις της οποίας θαυμάζεις το tabula rasa πρόσωπο με το οποίο μεταμορφώνεται σε κάθε της εμφάνιση. Απλά, αφού μίλησα για το σενάριο, δεν μπορείς να μην εντοπίσεις πως είναι γραμμένο by the book, ακολουθώντας όλες τις συμβάσεις δράματος και χιουμοριστικής εκτόνωσης με όλες τις απαραίτητες κορυφώσεις που αποσκοπούν να κλέψουν τις εντυπώσεις. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι κακό από μόνο του και τίποτα επίσης δεν γίνεται με λάθος τρόπο. Απλά, λείπει από την ταινία αυτή η ιδιαίτερη, προσωπική ματιά του δημιουργού που θα την μετέτρεπε σε κάτι διαφορετικό και μεγαλύτερο από μια πολύ καλή βιογραφική ιστορία. Ως προς αυτό έκανε ό,τι μπορούσε όμως ο Μπεν Άφλεκ στη σκηνοθεσία που με συνεργό του τον μοντέρ Γουίλλιαμ Γκόλντεμπεργκ προσέδωσε έξτρα ρυθμό στο κλασικής γραφής σενάριο, ανεβάζοντας το τέμπο και ενισχύοντας την αληθοφάνεια και το νεύρο της αφήγησης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου