Indiana Jones and the Temple of Doom (1984)

Ελληνικός τίτλος: Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο ναός του χαμένου θησαυρού

Περιπέτεια των Paramount/LucasFilm σε σκηνοθεσία Στήβεν Σπήλμπεργκ, με τους Χάρισον Φορντ, Κέητ Κάπσοου, Κε Χούι Κουάν, Άμρις Πούρι.

Έναν χρόνο νωρίτερα από τα γεγονότα της "Κιβωτού", ο Ιντιάνα Τζόουνς γλιτώνει παρά τρίχα τον βέβαιο θάνατο στη Σαγκάη, όπου "κληρονομεί" την αμερικανίδα τραγουδίστρια Γουίλι Σκοτ, την οποία τώρα πρέπει να οδηγήσει στη σωτηρία. Χαμένοι καθώς βρίσκονται στις εσχατιές της Ινδίας, δέχονται τη φιλοξενία των κατοίκων ενός ερημικού χωριού, οι γέροντες του οποίου ζητούν απεγνωσμένα τη βοήθειά τους, καθώς ο Μαχαραγιάς του ανακτόρου Πάνκοτ, υποταγμένος στις σκοτεινές δυνάμεις, έκλεψε την ιερή πέτρα της θεάς Σίβα, παίρνοντας μαζί του όλα τα μικρά παιδιά.

Η τεράστια επιτυχία της πρώτης ταινίας οδήγησε σε τούτην εδώ την αναμενόμενη συνέχεια, τρία αργότερα, αφού προηγουμένως ο Λούκας είχε ολοκληρώσει την τριλογία του "Πολέμου των Άστρων" με την "Επιστροφή των Τζεντάι". Ο Σπήλμπεργκ αναλαμβάνει και πάλι τα ηνία στη σκηνοθεσία, ενώ το σενάριο λειτουργεί ως prequel των περιπετειών του αρχαιολόγου κυνηγού της περιπέτειας, καθώς ο Λούκας λέγεται πως ήθελε να αποφύγει οποιοδήποτε χρονικό πλαίσιο αφήγησης που θα εμπεριείχε τους Ναζί και πάλι στη θέση των κακών. Αυτή τη φορά, τα ιερά κειμήλια είναι ινδουιστικά, η δεσποσύνη εν κινδύνω είναι εντελώς αβοήθητη και άσχετη με όλα όσα συμβαίνουν αφού απλά βρέθηκε στον λάθος τόπο τη λάθος στιγμή, ενώ ο τόνος της περιπέτειας, μολονότι διατηρεί το χιούμορ και την καλοδεχούμενη ελαφρότητα, γίνεται πιο βίαιος και αγριευτικός. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως ακριβώς λόγω της αγριότητας ορισμένων σκηνών στον "Ναό του Χαμένου Θησαυρού" αλλά και στα "Γκρέμλινς" που είχαν προηγηθεί, ο Σπήλμπεργκ είχε προτείνει στην Ένωση Κινηματογραφικών Ταινιών της Αμερικής να τροποποιήσει τις βαθμίδες καταλληλότητας των ταινιών, κάτι που έγινε δύο μήνες αργότερα από την έξοδο του φιλμ στους κινηματογράφους, με την προσθήκη της βαθμίδας PG-13 (κάτι σαν το δικό μας "Κατάλληλο από 13 ετών"), η οποία συνιστούσε την απαραίτητη γονική συναίνεση σε θεατές νεότερους των 13. Και κάπως έτσι σώθηκαν πολλές ταινίες από την καταστροφική για τα ταμεία βαθμίδα καταλληλότητας R (Restricted) που επέβαλλε την παρουσία ενήλικου συνοδού σε άτομα κάτω των 17, όπου το απλό PG (Γονική Συναίνεση) δεν ήταν αρκετό για τη θεματολογία του εκάστοτε φιλμ.

Η αλήθεια είναι πως ο "Ναός του Χαμένου Θησαυρού" είναι ιδιαίτερα γλαφυρός στην αποτύπωση της βίας και του αίματος, με σκηνές που αγγίζουν το gore και θανάτους άγριους που μολονότι δεν αποτυπώνονται με λεπτομέρεια στην οθόνη, δεν παύουν να είναι γεμάτοι αίμα και αρκούντως υπαινικτικοί. Το άλλο χαρακτηριστικό της δεύτερης περιπέτειας του Ιντιάνα Τζόουνς στη μεγάλη οθόνη είναι πως έχουμε να κάνουμε με ένα φιλμ αμιγούς περιπέτειας, με τη δράση να μην σταματά σχεδόν ποτέ και τους διαλόγους να περιορίζονται στους εντελώς απαραίτητους. Μετά την υπέροχη εναρκτήρια σεκάνς στο καμπαρέ της Σαγκάης, όπου ο Σπήλμπεργκ στήνει και ένα υπέροχο μουσικοχορευτικό νούμερο για τις ανάγκες των τίτλων έναρξης, και τη θεαματική απόδραση από το αεροπλάνο (αμφότερες εκ των οποίων θυμίζουν Τζέημς Μποντ με αέρα παραλλαγής από τα '30s), περνάμε μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στο Ανάκτορο Πάνκοτ όπου τα πάντα θυμίζουν θρίλερ τρόμου. Η γοητεία όμως του Σπήλμπεργκ είναι πανταχού παρούσα όπως και η αγάπη του για το επικό σινεμά του παρελθόντος από όπου εξακολουθεί να αντλεί την έμπνευσή του, με κάδρα, ερμηνευτικό τόνο και μοντάζ που παραπέμπουν στα χρόνια εκείνα της κινηματογραφικής αθωότητας. Από εκεί και μετά βέβαια, χρησιμοποιεί στο έπακρο τις τεχνικές δυνατότητες που του παρείχαν τα μέσα της εποχής για να δημιουργήσει εικόνες επικής μεγαλοπρέπειας και εντυπωσιασμού, χορογραφώντας και χρονομετρώντας όπως μόνο εκείνος ξέρει κάθε σκηνή, έχοντας ως αρωγούς φυσικά τον Τζων Γουίλλιαμς στη μουσική και τον Μάικλ Καν στο υποδειγματικό μοντάζ (μολονότι λέγεται πως εκεί είχε βάλει το χεράκι του και ο ίδιος ο Λούκας).

Ο Χάρισον Φορντ οικειοποιείται με ακόμη μεγαλύτερη άνεση τον ρόλο του Ιντιάνα και μάλιστα σε μια πιο macho και sexy εκδοχή, με την Κέητ Κάπσοου στο πλευρό του να κάνει την πρώτη της μεγάλη κινηματογραφική εμφάνιση, από την οποία κέρδισε κάποιους καλούς ρόλους που ακολούθησαν για να απολέσει όμως τα πρωτεία στη μαρκίζα σχετικά σύντομα. Τον δε "μισομερίδα" πιτσιρικά πρωταγωνιστή Κε Χούι Κουάν θα τον συναντήσουμε στα "Γκούνις: Το κυνήγι της μεγάλης περιπέτειας" έναν χρόνο αργότερα, ενώ αγνώριστος και ενήλικας πλέον πρωταγωνιστεί ως ο σύζυγος της Μισέλ Γέο στην ταινία "Τα πάντα όλα" όπου αποσπά και υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.

Η ταινία κέρδισε Όσκαρ και BAFTA Οπτικών Εφφέ (από τις δύο και τέσσερις υποψηφιότητες, αντίστοιχα). 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.