Spider-Man: Across the Spider-Verse (2023) (IMAX)

Ελληνικός τίτλος: Spider-Man -Ακροβατώντας στο Αραχνο-Σύμπαν

Κόμικ περιπέτεια φαντασίας κινουμένων σχεδίων των Columbia/Marvel σε σκηνοθεσία Χοακίμ Ντος Σάντος, Κεμπ Πάουερς, Τζάστιν Κ. Τόμπσον, με τις φωνές των Σαμίκ Μουρ, Χέιλυ Στάινφελντ, Μπράιαν Ταϊρύ Χένρυ, Τζέηκ Τζόνσον, Όσκαρ Άιζακ, Τζέησον Σβάρτσμαν, Ντάνιελ Καλούγια, Μαχέρσαλα Άλι.

16 μήνες μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, οι ήρωες που συναντήσαμε τότε προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή στο δικό τους σύμπαν ο καθένας, όχι όμως και χωρίς προβλήματα. Στη Νέα Υόρκη της Γης 65, η Γκουέν Στέησυ εξακολουθεί να μην τολμά να εξομολογηθεί στον πατέρα της, που είναι και αστυνομικός διοικητής, πως εκείνη βρίσκεται κάτω από τη στολή της Σπάιντερ Γούμαν, που όλοι θεωρούν ως δολοφόνο. Στο μεταξύ, κάνει την εμφάνισή του ένα Όρνεο από κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν, την ίδια στιγμή που στο Μπρούκλυν της Γης 1610, ο Μάικ Μοράλες, ως Σπάιντερ-Μαν αντιμετωπίζει τον Σποτ, έναν επιστήμονα του οποίου το σώμα είναι γεμάτο από πύλες που οδηγούν σε άλλα σύμπαντα και διαστάσεις.

Μολονότι κομιξάκιας από τα χρόνια του Καραμανλή, του Κωνσταντίνου, του παλιού, του ορθόδοξου, ομολογώ πως το "Μέσα στο αραχνο-σύμπαν" του 2018 δεν με είχε συγκινήσει να το δω στο σινεμά, καθώς εσφαλμένα το είχα εκλάβει ως παιδική ταινία την οποία θα έβλεπα κάποια άλλη στιγμή. Να πω τη μαύρη μου αλήθεια, αυτή η στιγμή δεν είχε έρθει ποτέ, έως ότου πολύ πρόσφατα έπεσα επάνω της στο Netflix και πάτησα το play. Ως αποτέλεσμα, μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή που δεν την είχα δει στο σινεμά, σφάλμα που δεν είχα σκοπό να επαναλάβω με το δεύτερο μέρος, το οποίο μάλιστα είναι κατά πολλά καντάρια καλύτερο από το πρώτο.

Ευθύς εξ αρχής όμως, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το "Ακροβατώντας στο Αραχνο-Σύμπαν" είναι ταινία κόμικ. Από κάθε άποψη. Οπότε, εάν δεν σας αρέσουν τα κόμικ, όσο αριστουργηματκή και να είναι, η ταινία ενδεχομένως και να μην σας αφορά. Είναι σαν να σας καλέσουν στο καλύτερο εστιατόριο του κόσμου που σερβίρει τα καλύτερα γεμιστά του κόσμου και εσείς να μην τρώτε γεμιστά. Κάτι τέτοιο ούτε την αξία του εστιατορίου μειώνει ούτε το δικό σας γούστο. Οπότε, τούτου λεχθέντος, ας επιστρέψουμε στο φιλμ, το οποίο πέραν όλων των άλλων είναι ένα εικαστικό ποίημα 140 λεπτών (η μεγαλύτερη έως τώρα σε διάρκεια ταινία κινουμένων σχεδίων εξ Αμερικής). Είχα γράψει στην κριτική μου για το πρώτο μέρος, πως η επιλογή να γυριστεί σε κινούμενα σχέδια αντί με ηθοποιούς εξυπηρετούσε πρωτίστως τη βασική ανάγκη των δημιουργών να μεταφέρουν στην κυριολεξία την αισθητική των σελίδων ενός κόμικ στη μεγάλη οθόνη. Στο δεύτερο κεφάλαιο, όλο αυτό απογειώνεται σε νέα επίπεδα καλλιτεχνικής άποψης με τις εικόνες να εκρήγνυνται σε ένα άρτιο χρωματικό και εικαστικό κρεσέντο. Από τον κόκκο που παραπέμπει στη λιθοτυπία των '60s, το καδράρισμα του κάθε πλάνου, τα κολάζ από εξώφυλλα punk δίσκων και τη γραφιστική τελειότητα του κάθε καρέ, το "Ακροβατώντας στο Αραχνο-Σύμπαν" είναι η απόλυτη φαντασίωση ενός περιοδικού που ζωντανεύει στα χέρια σου και σε ταξιδεύει σε μια άλλη χώρα των θαυμάτων, χωρίς την Αλίκη μεν, αλλά με όλους αυτούς που θα ήθελες να συναντήσεις και να ζήσεις στο πλευρό τους.

Μην νομίζετε πάντως πως η ταινία αποτελεί απλά εικαστικό installation. Έχει και σενάριο, έχει και χαρακτήρες ολοκληρωμένους μέσα στη φανταστική τους ολότητα, έχει και ενήλικα θέματα που τα διαχειρίζεται με ωριμότητα, έχει και χιούμορ έχει και δράμα -όλα σε δόσεις ολόσωστα μετρημένες. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που όλο αυτό το οπτικό παραλήρημα που απέχει έτη φωτός μακριά από την πραγματικότητα αποκτά ρεαλιστική υπόσταση χωρίς απλά να σε εξαναγκάζει σε μια άβουλη αποδοχή συμβάσεων. Είπαμε, έχει σενάριο η ταινία, το οποίο μάλιστα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εικαστική προσέγγιση του όλου και με τη σκηνοθεσία τόσο των σκίτσων όσο και του εξαίρετου voice cast, που πραγματικά σε κάνει να ξεχνάς πως δεν βλέπεις ηθοποιούς με σάρκα και οστά στην οθόνη. Θαύματα συντελούν από την πλευρά τους ο Μάικλ Άντριους στο μοντάζ και ο Ντάνιελ Πέμπερτον στη μουσική, ενώ ξεχωριστής μνείας αξίζει το σύνολο όλων όσοι εργάστηκαν στον ήχο της ταινίας, δίνοντας ζωή σε έναν κόσμο που γεννήθηκε από τα σπλάχνα υπολογιστών αλλά κυρίως από το μυαλό ταλαντούχων ανθρώπων με αγάπη για ό,τι κάνουν. Και επειδή η ταινία είναι κόμικ, σας προειδοποιώ πως θα φάτε ένα παραδοσιακού γραφισμού "to be continued" στο τέλος, αφού η ιστορία θα ολοκληρωθεί με το "Beyond the Spider-Verse" που θα προβληθεί την άνοιξη του 2024.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.