Alibi.com 2 (2023)


Ελληνικός τίτλος: Άλλοθι για Παντρεμένους 2

Κωμωδία των Studiocanal/TF1 σε σκηνοθεσία Φιλίπ Λασώ, με τον ίδιο και τους Ελοντί Φοντάν, Ταρέκ Μπουνταλί, Ζυλιέν Αρουτί, Ναταλί Μπαι, Ντιντιέ Μπουρντόν, Αριέλ Ντομπάλ, Ζεράρ Ζυνιό, Γιώργο Χωραφά, Ρεέμ Κερισί.

Με την επιχείρηση άλοθι.com να αποτελεί πλέον παρελθόν για χάρη της αγαπημένης του Φλο, ο Γκρεγκορύ βυθίζεται σε έναν κόσμο ανίας, με μοναδικό του πάθος τα συναρμολογούμενα, το οποίο μοιράζεται με μια παρέα ηλικιωμένων από το τοπικό ΚΑΠΗ. Το πραγματικό του άγχος όμως είναι τι θα κάνει τώρα που τα πεθερικά του και η Φλο θέλουν να γνωρίσουν τους γονείς του, παραμονές του γάμου. Καθώς ο πατέρας του είναι απατεώνας και η μαμά του σταρ αισθησιακών ταινιών, με μίσος άσβεστο μεταξύ τους, αποκλείει το ενδεχόμενο να τους παρουσιάσει στον γάμο, με αποτέλεσμα να ζητήσει τη βοήθεια των παλιών συνεταίρων του για να στήσουν μια από τις γνώριμες ψευδαισθήσεις τους, με δύο άγνωστους να υποδύονται τους γονείς του. Όλο αυτό δε είναι μόνο η αρχή.

Πρώτον: όσοι είχατε δει την ταινία του 2017 κόντρα στις συστάσεις των σοβαρών κριτικών κινηματογράφου, θα ξέρετε πολύ καλά πως το μισό γέλιο της να είχε τούτη εδώ η συνέχεια θα ήταν εξίσου απολαυστική. Δεύτερον: το δίδυμο Φιλίπ Λασώ-Ταρέκ Μπουνταλί όχι μόνο είναι υπεύθυνοι για ορισμένες από τις καλύτερες κωμωδίες των τελευταίων ετών αλλά γνωρίζουν άριστα το είδος, στο οποίο συνδυάζουν εξαιρετικά το slapstick και το καρτουνίστικο χιούμορ με τη γοητεία του γαλλικού μπουλβάρ, τραβηγμένου όμως στα άκρα. Το κυριότερο δε που καταφέρνουν είναι οι ταινίες τους να μην ξεπέφτουν ποτέ στο γελοίο ή στη φτήνια ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πώς να μην παίρνουν τον εαυτό τους καθόλου  στα σοβαρά. Και κάπως έτσι, με αυτό το επιτυχημένο πάντρεμα του αμερικανικού slapstick με τη γαλλική κωμωδία χαρακτήρων, βγάζουν ταινίες που χαρίζουν άπλετο γέλιο σε ακομπλεξάριστους θεατές που έχουν συμβιβαστεί με την καλλιτεχνίζουσα δυσκοιλιότητά τους.

Μολονότι τα sequel ενέχουν πάντα τον κίνδυνο να προσγειώνονται απότομα σε ένα περιβάλλον από όπου λείπει το στοιχείο της έκπληξης, στο "Άλλοθι για Παντρεμένους 2", ο Φιλίπ Λασώ ως σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος (μαζί με τους Ζυλιέν Αρουτί, Πιερ Ντυντάν και Πιερ Λασώ) εκμεταλλεύεται άριστα τη σύμβαση αυτή και αποφασίζει να αφηγηθεί μια ιστορία που ενώ βασίζεται σαφώς στην ιδέα της πρώτης ταινίας δεν προσπαθεί να τη μιμηθεί, αλλά απλά να τη θυμίσει. Με βασικό καμβά λοιπόν τον γάμο (να ήταν μόνο ένας, καλά θα ήταν) του Γκρεγκορύ και της Φλο, ξετυλίγεται ένα απίστευτο γαϊτανάκι παράνοιας από την αρχή μέχρι το τέλος, το οποίο όμως βγάζει νόημα παρ’ όλη την τρέλα που αποτυπώνεται στην οθόνη. Με ταχύτητες που δεν αγκομαχούν ποτέ στην ανηφόρα, με μια λογική διάρκεια που αποφεύγει την οποιαδήποτε κοιλιά και επανάληψη και με ευρηματικά gags υπέροχα δεμένα και μονταρισμένα μεταξύ τους (Αντουάν Βαρέιγ), αυτό εδώ το δεύτερο "Άλλοθι" καταφέρνει έστω και χωρίς το στοιχείο της έκπληξης να χαρίζει απλόχερα σπαρταριστό γέλιο χωρίς σταματημό. Το έτερο απολαυστικό στοιχείο της ταινίας είναι πως συμβαίνουν διαρκώς πράγματα στην οθόνη που είτε τα πιάνεις με την άκρη του ματιού σου (η σκηνή με το δελτίο ειδήσεων που αναφέρεται στη σύλληψη του πατέρα του Γκρεγκορύ, του οποίου έχουν θολώσει το πρόσωπο ενόσω δείχνουν ξεκάθαρη τη φωτογραφία του) είτε περνούν τόσο γρήγορα που γελάς με χρονοκαθυστέρηση, κι ας έχει περάσει η ταινία στο επόμενο αστείο της.

Το βασικό καστ επιστρέφει με μεγάλα κέφια και χωρίς ίχνος κόμπλεξ ή σοβαροφάνειας, πλαισιωμένο από το δίδυμο Αριέλ Ντομπάλ-Ζεράρ Ζυνιό που υποδύονται τους γονείς του Γκρεγκορύ, έναν απολαυστικό Γιώργο Χωραφά στο σύντομο πέρασμά του, τον Γκαντ Ελμαλέ ως guest να παρουσιάζει το πιο αλλοπρόσαλλο (και διαδραστικό) δελτίο ειδήσεων και (για τους γνωρίζοντες από γαλλική μουσική) με τον Πασκάλ Ομπισπό και τον Πατρίκ Φιορί σε δύο αναπάντεχα περάσματα (του Φιορί ειδικά είναι ξεκαρδιστικό. Να μην ξεχάσω κλείνοντας να αναφέρω πως η ταινία ουδόλως ενδιαφέρεται για την πολιτική ορθότητα αλλά ούτε και για τους θεωρητικούς του κινηματογράφου.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)