The death of Stalin (2017)

Ελληνικός τίτλος: Ο θάνατος του Στάλιν

Πολιτική σάτιρα της Gaumont, σε σκηνοθεσία Αρμάντο Ιανούτσι, με τους Στηβ Μπουσέμι, Σάιμον Ράσελ Μπηλ, Τζέφρυ Τάμπορ, Άντριαν ΜακΛάφλιν, Μάικλ Πάλιν, Πάντυ Κόνσιντάιν, Όλγκα Κουρυλένκο, Άντρα Ράιζμπορω, Ρούπερτ Φρεντ, Τζέησον Άιζακς. 

Ο Στάλιν πεθαίνει. Ξαφνικά. Το χάος που ακολουθεί τις επόμενες ημέρες είναι άνευ προηγουμένου, με τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου να επιδίδονται σε μια ανελέητη κούρσα διαδοχής, εν μέσω ενός λαού που πενθεί τον χαμό αυτού που τους φυλάκιζε, τους εξόριζε και τους σκότωνε κατά χιλιάδες.

Απολαυστικότατο φιλμ, σπιντάτο, με καυτηριαστικό χιούμορ και μια ειρωνική πολιτική ματιά που γίνεται γοητευτική μέσα στις φλεγματικές της ανακρίβειες, ο "Θάνατος του Στάλιν" αποτελεί σημείο συνάντησης πολλών ταλαντούχων ανθρώπων. Κατ' αρχάς, ο σκηνοθέτης της ταινίας, Αρμάντο Ιανούτσι (μην σας μπερδεύει το όνομα, Σκωτσέζος είναι, από τη Γλασκώβη, με ιταλικό αίμα από τη μεριά του πατέρα του) μπορεί να μην σας λέει κάτι , αλλά είναι ο άνθρωπος πίσω από την πολυβραβευμένη τηλεοπτική σειρά του ΗΒΟ "Veep", μια ανελέητη πολιτική σάτιρα των παρασκηνίων του Λευκού Οίκου, η οποία στις πρώτες έξι σαιζόν συγκέντρωσε συνολικά 60 βραβεία και 176 υποψηφιότητες. Πρωτίστως παραγωγός και σεναριογράφος, είχε προταθεί για Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου για την πολιτική σάτιρα "Πόλεμος εκτός Προγράμματος" του 2009, η οποία ήταν και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετούσε για τον κινηματογράφο. Με δεδομένο λοιπόν το ενδιαφέρον του για τα περί πολιτικής, εδώ συναντιέται με δύο δημιουργούς από την απέναντι όχθη της Μάγχης, τον συγγραφέα Φαμπιέν Νυρί και τον σκιτσογράφο Τιερρύ Ρομπέν, των οποίων το κόμικ "Ο θάνατος του Στάλιν" κυκλοφόρησε σε δύο τόμους το 2010 και το 2012, από τον κορυφαίο εκδοτικό οίκο Dargaud, εκδότη μεταξύ άλλων του Τεν Τεν, του Αστερίξ και του Ιντεφίξ. Το κείμενο-ποταμός του Νυρί διασκευάζεται σε ένα ανελέητα υστερικό κινηματογραφικό σενάριο από τον ίδιο τον σκηνοθέτη μαζί με τους μόνιμους συνεργάτες του Ντέηβιντ Σνάιντερ και Ίαν Μάρτιν και γίνεται καύσιμη ύλη για αυτό το υπέροχο καστ που καταφέρνει το αδιανόητο: δίνει υπόσταση σε πραγματικούς ιστορικούς χαρακτήρες που όμως παρουσιάζονται ως καρικατούρες χωρί να προδίδουν την κόμικ προέλευσή τους. Όλοι οι ηθοποιοί είναι ένας-ένας, μολονότι Στηβ Μπουσέμι (Νικίτα Χρουστσώφ) και Τζέφρυ Τάμπορ (Γκεόργκι Μαλενκώφ) έχουν πιο αβανταδόρικη παρουσία.

Ευφυής κωμωδία, χωρίς ιερό και όσιο που άπτεται της συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής για να μιλήσει για όλους αυτούς που ανέκαθεν έρπουν στα παρασκήνια της εξουσίας, καθώς ονειρεύονται τη στιγμή που θα την αρπάξουν οι ίδιοι. Ενδεχομένως Ρώσοι και φίλοι του τότε καθεστώτος να μην τη βρουν του γούστου τους και να σπεύσουν να μιλήσουν για βεβήλωση της ιστορίας. Ας έρθουν οι ίδιοι να δούμε τι θα πουν αν σε καμιά δεκαριά χρόνια όταν γυριστεί ταινία για τον Τραμπ.