Eternals (2021) (ΙΜΑΧ) (3D)

Κόμικ περιπέτεια φαντασίας της Marvel σε σκηνοθεσία Κλόε Ζάο, με τους Τζέμα Τσαν, Ρίτσαρντ Μάντεν, Αντζελίνα Τζολί, Σάλμα Χάγεκ, Κιτ Χάρινγκτον, Κουμάιλ Ναντζιάνι, Λία ΜακΧιου, Μπράιαν Ταϋρί Χένρυ, Λώρεν Ρίντλοφ, Μπάρυ Κήογκαν, Μα Ντονγκ-σεόκ, Μπιλ Σκάρσγκαρντ.

Οι Αιώνιοι, φύλακες της ανθρωπότητας από την απαρχή του χρόνου, πλάσματα πανίσχυρα που δημιούργησαν οι Ουράνιοι, φρόντισαν παρακολουθώντας πάντοτε διακριτικά την ιστορία της ανθρωπότητας και χωρίς καμία ανάμιξη, ο κόσμος μας να μένει ασφαλής από τους Παρεκκλίνοντες. Πλάσματα επικίνδυνα και άγρια εκείνοι, είχαν διαχρονικά στόχο του ανθρώπους έως ότου οι Αιώνιοι εξόντωσαν και τον τελευταίο κατά τον 16ο αιώνα. Έκτοτε ζουν στη Γη, ανάμεσά μας, αρμονικά, προστατεύοντας πάντοτε την ιδιότητα και την ταυτότητά τους, μέχρι τη στιγμή που στις ημέρες μας, οι Παρεκκλίνοντες επιστρέφουν με στόχο αυτή τη φορά όχι τους ανθρώπους αλλά τους Αιώνιους.

Κόμικ εξτραβαγκάντσα της Marvel που μετά τους Εκδικητές εισάγει στην οθόνη μία ακόμα μεγάλη ομάδα υπερασπιστών και μάλιστα αθάνατων με ρίζες στα ουράνια. Πιο μυστικιστική δείχνει να εξελίσσεται η 4η Φάση του κινηματογραφικού (και τηλεοπτικού) της σύμπαντος που μετά την Ανατολή στην ταινία "O Shang-Chi και ο Θρύλος των Δέκα Δαχτυλιδιών" τώρα καταπιάνεται με ουράνιες θεότητες και αιώνια, υπερφυσικά πλάσματα, που στη συνείδησή μας έχουν καταγραφεί ως θεοί ή και ως δαίμονες. Διόλου τυχαία δεν είναι άλλωστε και η αναφορά στο Δωδεκάθεο του Ολύμπου αλλά και σε αντίστοιχους μύθους και θρύλους του παρελθόντος. Όλο αυτό, σε συνδυασμό με την πιο ενήλικη ματιά της Κλόε Ζάο στην αντίληψη της αφήγησης και της σκηνοθεσίας, μετατρέπουν τους "Eternals" σε μια αρκούντως σκεπτόμενη ταινία κόμικ, με πιο ουσιαστικές αναζητήσεις και μηνύματα, τα οποία βέβαια ουδόλως μειώνουν τον εντυπωσιασμό και το θέαμα. 

Η άρτια δουλειά που έχει γίνει στην επιλογή των ηθοποιών ενισχύει ακόμα περισσότερο αυτή την "ενήλικη αληθοφάνεια" καθώς σενάριο, ερμηνείες και σκηνοθεσία προσφέρονται για εμβάθυνση, χωρίς τσιτάτα και χωρίς να υποδαυλίζεται η δράση. Η μοναδική μου ένσταση είναι πως όλο αυτό το "μεγάλο" που χτίζεται από την αρχή με τα διαρκή πήγαινε-έλα στον χρόνο, την αίσθηση της απειλής και τις τραγικές αποκαλύψεις, δεν μετουσιώνεται σε κάτι αντίστοιχα "μεγάλο" στο φινάλε. Δεν είναι πως δεν εντυπωσιάζει η κορύφωση της δράσης και του αγώνα των Αιωνίων, είναι που απλά αυτή η κορύφωση στην εικόνα για κάποιον λόγο δεν κορυφώνεται και σε συναίσθημα, καθιστώντας μας απλούς θεατές, ενώ κατά τη διάρκεια, η ταινία επιθυμούσε (και το κατόρθωνε εν πολλοίς) να μας γραπώσει και την ψυχή. Εντυπωσιακό και απολαυστικό, παρ' όλα αυτά και σίγουρα πολλά υποσχόμενο ως προς τις βάσεις που θέτει για τη συνέχεια, το φιλμ έχει να επιδείξει μια αξιοζήλευτη φωτογραφία (Μπεν Ντέηβις) και την επικο-συναισθηματική μουσική του Ραμίν Τζαγουάντι.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα από σειρές και ταινίες που βασίζονται σε κόμικς θα βρείτε εδώ.