Barry Lyndon (1975)


Ελληνικός τίτλος: Μπάρρυ Λύντον

Δραματική περιπέτεια της Warner, σε σκηνοθεσία Στάνλεϋ Κιούμπρικ, με τους Ράυαν Ο'Νηλ, Μαρίζα Μπέρενσον, Πάτρικ Μαγκή, Χάρντυ Κρούγκερ, Λέον Βιτάλι.

Η άνοδος και η πτώση του οπορτουνιστή μα και αφελούς Μπάρρυ Λύντον, που από την αφάνεια έφτασε στη δόξα, τα πλούτη και τη ματαιοδοξία που τον επέστρεψε στην αφάνεια.

Το μυθιστόρημα "Η τύχη του Μπάρρυ Λύντον", γραμμένο το 1844 από τον Γουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερεϋ, μεταφέρεται στο σινεμά από τον Στάνλεϋ Κιούμπρικ ως έπος πρωτογενώς εικονοκλαστικό, με πρωταγωνιστή τον Ράυαν Ο'Νηλ, ίσως στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του, καθώς η αφέλεια του χαρακτήρα συναντά τη φαινομενικά αθώα σαν μικρού παιδιού και όμορφη όψη του. Η ομορφιά του Μπάρρυ Λύντον έτσι κι αλλιώς (με άλλα λόγια του Ράυαν Ο'Νηλ) είναι αυτή που καθιστά συμπαθή τον κατά τα άλλα χειριστικό, τυχοδιώκτη και αναξιόπιστο βασικό ήρωα. Την ίδια στιγμή είναι και η συνολική όψη της ταινίας, με αυτήν την απίστευτη φωτογραφία του Τζων Άλκοτ που μεταμορφώνει την οθόνη σε ιμπρεσιονιστικό πίνακα, η οποία κυριαρχεί και προάγει την ιστορία και την ταινία στο σύνολό της. Είναι εμφανές πως ο Κιούμπρικ, γράφοντας ο ίδιος και το σενάριο, θέλησε να γυρίσει μια ταινία εικόνας και ουδόλως χαρακτήρων ή ρόλων. Η κάμερά του στέκει παρατηρητής που αποτυπώνει με ανείπωτη ομορφιά τις πράξεις των ηρώων που περνούν από μπροστά της, χωρίς άποψη αλλά και χωρίς συναίσθημα, αφήνοντας αμφότερα στην κρίση και τα μάτια των θεατών. Σε κάθε καρέ του Μπάρρυ Λύντον, ο Κιούμπρικ δεν σκιαγραφεί χαρακτήρες αλλά εικονογραφεί (με μεγαλείο, είναι αλήθεια) τις πράξεις τους, παραμένοντας σιωπηλός και αποστασιοποιημένος παρατηρητής. Παράλληλα, αφαιρώντας κάθε ίχνος συναισθήματος από τη ματιά του, μεταφράζει το έργο και ως σχόλιο της κενής αριστοκρατίας που όριζε τα πλήθη τον 17ο αιώνα (ενδεχομένως και σήμερα, υπό άλλη μορφή) και μαζί σε μια ειρωνική και άτεγκτη κριτική για την ανθρώπινη κακία.

Επικό, πανέμορφο, εντυπωσιακό και συναρπαστικό μέσα στην τρίωρη διάρκειά του, το φιλμ ακούγεται το ίδιο μεγαλειώδες, χάρη και στην εξαιρετική μουσική επένδυση από μελωδίες του Μπαχ, του Βιβάλντι, του Μότσαρτ και του Σούμπερτ (η κλασική μουσική άλλωστε υπήρξε ανέκαθεν φετίχ του σκηνοθέτη). Όμως είναι η Σαραμπάντα από τη Σουίτα σε Ρε ελάσσονα του Χαίντελ σε όλες αυτές τις εξαιρετικές διασκευές της που καθορίζει τον Μπάρρυ Λύντον, με έναν τρόπο μαγικό, λες και γράφτηκε ειδικά για αυτόν. 

7 Υποψηφιότητες για Όσκαρ εκ των οποίων απέσπασε 4 βραβεία (Φωτογραφίας, Σκηνογραφίας, Κουστουμιών, Μουσικής), 4 υποψηφιότητες για BAFTA (κέρδισε στις κατηγορίες Φωτογραφίας και Σκηνοθεσίας), Υποψηφιότητα για Σεζάρ Ξενόγλωσσης Ταινίας και Βραβείο David di Donatello για τον Στάνλεϋ Κιούμπρικ.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Disorder (2024)

Αρραβωνιάσματα (1950) (Α/Μ)

O τελευταίος πειρασμός (1964) (Α/Μ)

Les amours d'Anaïs (2021)

Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης (1970) (Α/Μ)