Mourir à 30 ans (1982)

Ελληνικός τίτλος: Να πεθαίνεις στα 30

Ντοκυμανταίρ της Mk2, σε σκηνοθεσία Ρομαίν Γκουπίλ.

Μια ιστορία για τις εφηβικές παρέες, την ενηλικίωση, τις ελπίδες, τα όνειρα και τη βία του παρισινού Μάη του '68, με άξονα αφήγησης την αυτοκτονία του φίλου του, ακτιβιστή και πρωτοστάτη στη μεγάλη διαδήλωση της 13ης Μαΐου, Μισέλ Ρεκανατί.

Αμάλγαμα αναμνήσεων, παιδικής αφέλειας, εφηβικής ορμής, χαμένων ονείρων και του πόνου της απώλειας, η ταινία σε παρασύρει σε έναν στρόβιλο συναισθημάτων, εικόνων και γεγονότων, παραθέτοντας αποσπάσματα από προσωπικά, ερασιτεχνικά πλάνα γυρισμένα την περίοδο 1968-70, συνεντεύξεις και αποσπάσματα αρχείου. Μέσα από έναν λόγο ακατάπαυστο και παθιασμένο, ο Γκουπίλ υπερβαίνει το σαφέστατα στρατευμένο ύφος που έχει επιλέξει, μετουσιώνοντας το τελικό αποτέλεσμα σε κάτι το οικουμενικό και το πανανθρώπινο. Αποστασιοποιημένο συναισθηματικά από τη μια πλευρά, αφάνταστα δοσμένο στην αλήθεια του από την άλλη, το "Να πεθαίνεις στα 30" είναι εν τέλει ένα αλλόκοτο φιλμ που σε πείθει -αν όχι για τις προθέσεις του- για την αφοσίωση του δημιουργού του σε έναν αγώνα που πίστεψε και την απογοήτευσή του για τον νέο κόσμο που οραματίστηκε αλλά που δεν πλάστηκε ποτέ. Το παρελθόν διαβάζεται ξανά μέσα από το παρόν, εμποτισμένο στην απώλεια κι ένα γλυκόπικρο χιούμορ, στα όρια της ειρωνείας, για όσα έγιναν, για όσα δεν έγιναν, γι' αυτά που δεν ήρθαν ποτέ, αλλά πάνω απ' όλα γι' αυτούς που έφυγαν. 

Ο θάνατος του Μισέλ Ρεκανατί, που αυτοκτόνησε στις 23 Μαΐου 1978, λίγες ημέρες αφότου η σύντροφός του και έρωτας της ζωής του είχε πεθάνει από καρκίνο, ήταν η φλόγα που άναψε το φυτίλι στο μυαλό του Αλαίν Γκουπίλ. Φέρνοντας στο μυαλό του τον φίλο και συναγωνιστή του στην εφηβεία, ο σκηνοθέτης αποφασίζει να τον τιμήσει, τιμώντας την κοινή τους ζωή, τους αγώνες και τα όνειρα, στα 30 του πλέον κι ο ίδιος, ακόμα ζωντανός σε έναν κόσμο διαφορετικό, αλλαγμένο και πλέον περισσότερο μοναχικό.

Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ Καννών, Σεζάρ Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερα ντοκυμανταίρ, κλικ εδώ.