The lost symbol (2021)

Περιπετειώδης σειρά φαντασίας των CBS/Universal γυρισμένη για το Peacock, σε ανάπτυξη του Τζέυ Μπήτι, με τους Άσλεϋ Ζούκερμαν, Έντι Ίζαρντ, Βάλορι Κάρυ, Μπω Κναπ, Σουμαλή Μοντάνο, Ρικ Γκονζάλες.

Prequel των περιπετειών του Ρόμπερτ Λάνγκντον (Κώδικας Da Vinci, Ιlluminati: Οι πεφωτισμένοι, Inferno), το "Χαμένο Σύμβολο", βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν, αφηγείται τις περιπέτειες του νεαρού καθηγητή, όταν τον προσεγγίζει η CIA για να τους βοηθήσει στην επίλυση μιας σειράς φόνων, την ίδια στιγμή που άγνωστοι απαγάγουν τον μέντορά του. 

Χαμένη ευκαιρία στο σύνολό της για αυτήν τη φιλόδοξη σειρά που όμως δεν κατορθώνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Βέβαια τι να σου κάνουν οι άνθρωποι όταν το ίδιο το ύψος των περιστάσεων δεν είναι και πολύ υψηλό. Υπερφίαλο το βιβλίο, γραμμένο στη σκιά της επιτυχίας του "Κώδικα DaVinci", ναι μεν έκανε τρελές πωλήσεις, αλλά δεν το λες και εφάμιλλο της τρέλας και της φαντασίας των δύο προηγούμενων. Κάπου εκεί μάλλον οφείλεται και η απόφαση της Columbia να μην το συμπεριλάβει στη σειρά των ταινιών με τον Τομ Χανκς αλλά να πάει κατ' ευθείαν στο "Inferno" που είχε γραφτεί πολύ αργότερα. 

Πέραν αυτού όμως, τα εγκλήματα της τηλεοπτικής σειράς δεν οφείλονται μόνο στο πρωτογενές υλικό. Η απόφαση των δημιουργών της να τη γυρίσουν ως prequel (προφανώς για να μην κονταροχτυπηθεί ο όποιος ηθοποιός με το πρόσωπο του Τομ Χανκς) αφαιρεί κάμποσο από το μεγαλείο και την ευφυία του Λάνγκντον που εδώ αποτυπώνεται ως ένας εκκεντρικός νεαρός-θαύμα, χωρίς την εμπειρία και τη γνώση της ενήλικης εκδοχής του. Έτσι, πολλάκις στη σειρά, ο πρωταγωνιστής άγεται και φέρεται ανάλογα με τις περιστάσεις, ενώ το εντελώς αχρείαστο love story τον αποδυναμώνει περαιτέρω. Πέραν του νεαρού Λάνγκτον που τον υποδύεται ο γοητευτικός αλλά και αμήχανος (τι να σου κάνει κι αυτός) Άσλεϋ Ζούκερμαν, το καστινγκ το λες και λάθος ειδικότερα ως προς την επιλογή του Έντι Ίζαρντ στον ρόλο του μέντορα και μεγαλομασόνου καθηγητή Πήτερ Σόλομον, που μοιάζει περισσότερο με τρελό ηγέτη αίρεσης. Είναι και τα δέκα επεισόδια που πλατειάζουν την ιστορία, είναι και η παραγωγή που μολονότι είχε χρήματα στη διάθεσή της, φαντάζει λίγη στα μάτια ενός σύγχρονου θεατή με απαιτήσεις πλέον από την τηλεόραση, είναι και το ξεφούσκωτο και απογητευτικό φινάλε (σοβαρά, τώρα; αυτό περιμέναμε να συμβεί 10 επεισόδια μετά;), οπότε τι τα θες τι τα γυρεύεις, το εγχείρημα ξεφούσκωσε προτού καν σηκωθεί από το έδαφος και κάθε ελπίδα για το τηλεοπτικό του μέλλον εξαφανίστηκε.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.