Yuli (2018)

Ελληνικός τίτλος: Ο χορός της ζωής μου

Βιογραφικό δράμα των The Match Factory/BBC/Creative Scotland σε σκηνοθεσία Ισιάρ Μπολαίν, με τους Κάρλος Ακόστα, Γέρλιν Πέρεζ, Κέιβιν Μαρτίνεζ, Ταμάρα Ρόχο, Κάρλος Ενρίκε Αλμιράντε.

 Προετοιμάζοντας τη νέα του, αυτοβιογραφική χορογραφία, ο Κάρλος Ακόστα αναπολεί τη γεμάτη εντάσεις σχέση του με τον πατέρα του και την πορεία της ζωής του που τον έφερε από τα φτωχικά παιδικά χρόνια στην Αβάνα στην παγκόσμια καταξίωση. Γιούλι τον φώναζε μικρό ο πατέρας του που στα μάτια του φάνταζε ως ο γιος του Όγκουν, θεού και πολεμιστή της Αφρικής. Ατίθασο παιδί ο μικρός Κάρλος, αντιδρούσε μονίμως στην πειθαρχία που απαιτούσε η σχολή όπου είχε κατορθώσει να τον γράψει ο πατέρας του, πιστεύοντας ακράδαντα στο έμφυτο ταλέντο του γιου του στον χορό. Κι όσο ο "Γιούλι" αντιδρούσε, άλλο τόσο συνειδητοποιούσε και από μόνος του πως ο χορός ήταν η μοναδική διέξοδος και έκφραση του είναι του, καθώς βήμα-βήμα φτάνει να γίνει ο πρώτος μαύρος καλεσμένος χορευτής του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου.

Με βασικό άξονα τις πρόβες του νέου μπαλέτου που ο Κάρλος Ακόστα προετοιμάζει, η ταινία κάνει διαρκή άλματα στον χρόνο για να μας εξιστορήσει -γραμμικά μεν, αλλά αρκούντως συναρπαστικά- την ιστορία αυτού του μικρού παιδιού που φάνταζε να μην έχει στον ήλιο μοίρα και του οποίου τη ζωή καθόρισε ο χορός και η πίστη του πατέρα του στο ταλέντο του. Η σκηνοθέτις Ισιάρ Μπολλαίν (Η ελιά) και ο σεναριογράφος Πώλ Λάβερτυ (πάμπολλα χρόνια συνεργάτης του Κεν Λόουτς) αφηγούνται με ψυχραιμία και συναισθηματική αυτοσυγκράτηση μια τυπικής δομής βιογραφία που όμως γίνεται και έργο με κοινωνική διάσταση και ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Η εναλλαγή των γεγονότων του χθες και ο τρόπος που αυτά συνδέονται με τις πρόβες της χορογραφίας στο σήμερα όχι μόνο δίνουν έναν σταθερό ρυθμό στην αφήγηση μα φέρνουν στο επίκεντρο και τον χορό αυτόν καθ' εαυτόν ως κινητήρια δύναμη και σημείο αναφοράς της ζωής του ήρωά μας. Την ίδια στιγμή, η εμφάνιση του πραγματικού Κάρλος Ακόστα στις σκηνές του σήμερα, προσδίδει στον "Χορό της ζωής μου" μια ντοκυμανταιρίστικη αξιοπιστία και μαζί μια φόρτιση συγκινησιακή που από μόνη της είναι αρκετή για να τιμήσει τον άνθρωπο, τη ζωή του και όλους αυτούς που τον στήριξαν όταν κάποιοι άλλοι τον χλεύαζαν.

Η ταινία απέσπασε 5 υποψηφιότητες στα Γκόγια. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.