Stan & Ollie (2018)

Ελληνικός τίτλος: Χοντρός & Λιγνός

Βιογραφική δραματική κομεντί των eOne/BBC, σε σκηνοθεσία Τζων Σ. Μπαιρντ, με τους Τζων Σ. Ράιλυ, Στηβ Κούγκαν, Σίρλεϋ Χέντερσον, Νίνα Αριάντα, Ντάνυ Χιούστον, Ρούφους Τζόουνς.

Η αληθινή ιστορία του εμβληματικού κωμικού διδύμου του Χόλυγουντ, στα χρόνια της δύσης τους, αποτυπώνεται σε αυτήν τη γλυκόπικρη ταινία που παρουσιάζει τα γεγονότα στη ζωή των δύο ηθοποιών κατά την τελευταία τους θεατρική περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με τη χρυσή εποχή στην καριέρα τους να έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, ο Σταν Λώρελ και ο Όλιβερ Χάρντυ ξεκινούν μια τουρνέ σε μικρά θέατρα της Αγγλίας με την ελπίδα πως έτσι θα αναζωπυρώσουν το ενδιαφέρον ενός παραγωγού να ξαναγυρίσει ταινία μαζί τους. Το ενδιαφέρον, όμως, τόσο από το κοινό αρχικά, όσο και από το στούντιο δεν είναι το αναμενόμενο, κάτι που τους αναγκάζει να πάρουν κάποιες αποφάσεις αλλά και να επισκεφθούν ξανά δαίμονες από το παρελθόν τους.

Ο Χοντρός και ο Λιγνός (πόσο πολιτικώς μη ορθή ακούγεται σήμερα η ονομασία που τους είχαμε δώσει στην Ελλάδα τότε) δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να αφηγηθούν τη ζωή τους στο σινεμά. Με δεκάδες τίτλους που γυρίστηκαν μέσα σε τρεις δεκαετίες, οι δύο ηθοποιοί κατόρθωσαν με τους γνώριμους χαρακτήρες τους να γίνουν διάσημοι σε ολόκληρο τον κόσμο και να αποκτήσουν φανατικό κοινό. Η διαφωνία του "Λιγνού" όμως με τον παραγωγό τους Χαλ Ρόουτς και η αποχώρησή του από την εταιρεία το 1938 οδήγησε σταδιακά στην πτώση τους αλλά και σε μια ψύχρα μεταξύ των δύο ηθοποιών και φίλων, αφού ο "Χοντρός"παρέμεινε στο στούντιο και γύρισε ταινίες χωρίς τον επί δεκαετίες συνεργάτη του. Κάπως έτσι τούς συναντάμε σε αυτήν την ταινία, το 1953, όχι στα πολύ επάνω τους, με την κούραση και τα χρόνια να τους έχουν καταβάλλει. Το αδιάφορο κοινό, αρχικά, δεν βοηθά ιδιαίτερα στην ψυχολογία τους αλλά και στη μεταξύ τους σχέση που δείχνει να επιβαρύνεται διαρκώς. 

Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθείς αυτό το λιγότερο γνωστό κομμάτι της ζωής δύο λαμπερών ηθοποιών, όμως και στενάχωρο εν τέλει, αφού ποτέ άλλοτε η φράση "γέλα, παλιάτσο" δεν φάνταζε τόσο κυριολεκτική. Από την άλλη, όσο παρακολουθείς το φιλμ, κάπου νιώθεις την ανάγκη να τους έβλεπες και στις δόξες τους και όχι μόνο όταν είχαν πάρει την κάτω βόλτα. Αυτό, όμως, ως προς το συναίσθημά μου ως θεατής, διότι στην πράξη η ταινία εξυπηρετεί σωστά τη χρονική περίοδο που επέλεξε να αφηγηθεί. Απλά, κάθεσαι και σκέφτεσαι πως η πρώτη βιογραφική ταινία για αυτούς τους λαμπερούς κωμικούς μιλάει για τη δύση τους, χωρίς ποτέ να μας έχει μιλήσει κάποιος άλλος νωρίτερα για τα χρόνια της μεγάλης επιτυχίας. Τέλος πάντων, προσωπικό συναίσθημα είναι όλο αυτό κι όχι αντικειμενική κριτική ως προς την ταινία.

Καταπληκτικοί και οι δύο ηθοποιοί στους δύο εμβληματικούς ρόλους, αν και προσωπικά βγάζω περισσότερο το καπέλο στον "Λιγνό" του Στηβ Κούγκαν, που όχι μόνο ενστερνίζεται στο βάθος του τον ρόλο, χωρίς απλά να τον μιμείται, αλλά έχει φροντίσει να μελετήσει τις "μούτες" του Λιγνού και να τις περάσει διακριτικά στην καθημερινότητα του Σταν. Πλούσια παραγωγή, βρετανικού φλέγματος, με πολύ καλή αναπαράσταση εποχής που αποτυπώνεται και στα "ρετρό" χρώματα της φωτογραφίας του Λώρι Ρόουζ. Μνεία και στη μουσική του Ρολφ Κεντ, που κατορθώνει να γίνεται παιχνιδιάρικη όσο και μελαγχολική, την ίδια στιγμή που δανείζεται την παιδικότητα των ταινιών των δύο ηρώων. Αν κάτι έχω να προσάψω στο φιλμ είναι οι σεκάνς προς το τέλος με το φινάλε που δεν έρχεται ποτέ (ή με τα τρία απανωτά φινάλε, όπως το δει κανείς) και -θα επιμείνω- πως η πρώτη και μοναδική βιογραφία των δύο κωμικών ηθοποιών επιμένει στη μελαγχολία, χωρίς να αφήνει επαρκή χώρο στο γέλιο που οι ίδιοι χάριζαν για χρόνια, αφήνοντάς σου μετά την προβολή μια πικρή επίγευση.