Stillwater (2021)

Ελληνικός τίτλος: Ζήτημα χρόνου

Δραματική ταινία των Participant/Dreamworks σε σκηνοθεσία Τομ ΜακΚάρθυ, με τους Ματ Ντέημον, Καμίγ Κοτέν, Άμπιγκέιλ Μπρέσλιν, Λιλού Σιωβώ, Ντιάνα Ντάναγκαν, Ανν Λε Νυ, Μουσσά Μαασκρύ.

Ο Μπιλ Μπέηκερ ξεκινά ακόμα ένα ταξίδι από την Οκλαχόμα των ΗΠΑ στη Μασσαλία της Γαλλίας, μια διαδρομή που, όσο μακρινή κι αν είναι, πλέον μοιάζει με ρουτίνα για τον ίδιον τα τελευταία πέντε χρόνια. Η κόρη του η Άλισον είναι φυλακισμένη στη Μασσαλία για τη δολοφονία μιας συμφοιτήτριάς της, με την οποία είχαν σχέση, έγκλημα το οποίο η ίδια αρνείται πως έχει διαπράξει. Τώρα, ζητά από τον πατέρα της να μεταφέρει στη δικηγόρο της υπόθεσης κάποιες επί πλέον πληροφορίες σχετικά με ένα τρίτο πρόσωπο που είχε αναμιχθεί στην υπόθεση, γεγονός όμως που δεν αρκεί για να ανοίξει ξανά η υπόθεση. Έτσι, ο Μπιλ, πεπεισμένος για την αθωότητα της Άλισον, ξεκινά τις δικές του έρευνες, με τη βοήθεια μιας γυναίκας που γνώρισε τυχαία στο ξενοδοχείο του.

Ώριμη ιστορία, καλογραμμένο σενάριο, δουλεμένοι χαρακτήρες και μια στιβαρή, χαμηλών τόνων μα ουσιαστική σκηνοθεσία δίνουν το στίγμα αυτής εδώ της πολύ ενδιαφέρουσας ταινίας, που αγωνιώδης μέσα στην ησυχία της εξερευνά τα όρια του αστυνομικού μυστηρίου και του δράματος χαρακτήρων. Στα καλύτερά του ερμηνευτικά ο Ματ Ντέημον, χοντροκομμένος όπως το επιτάσσει η καταγωγή του και το επάγγελμά του στις πετρελαιοπηγές, αλλά με την έμφυτη ευγένεια του αμερικανού επαρχιώτη, παίρνει την ταινία στους ώμους του, ξένος σε ξένη χώρα, με μια γλώσσα που δεν μιλάει, αποφασισμένος όμως να λυτρωθεί για τα σφάλματα του παρελθόντος, ακόμα κι αυτό το πείσμα του τον οδηγεί σε νέα και ενδεχομένως πιο επικίνδυνα. Στο πλευρό του η Καμίγ Κοτέν, μια από τις ταχύτατα ανερχόμενες και διεθνώς πλέον γαλλίδες ηθοποιούς, παίζει έναν χαρακτήρα εντελώς στην αντίθεση όχθη (κυριολεκτικά) που όμως δισκεδάζοντας διακριτικά με τα κλισέ μεταξύ Ευρώπης (Γαλλίας, δηλαδή) και Αμερικής, δίνει αληθοφάνεια, κότσια και μεράκι στην ηρωίδα που υποδύεται, αρωγός και στήριγμα του άντρα αυτού που παλεύει μόνος να βρει την αλήθεια που κανείς δεν νοιάζεται να ψάξει. Αυτό που ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο στην ταινία είναι πως μολονότι πλαισιώνεται από όλα τα κλισέ του είδους που θα μπορούσαν άνετα να την κάνουν ταινία του Λίαμ Νήσον, εκείνη πατά γερά στα πόδια του ρεαλισμού, χωρίς υπερήρωες και κασκαντεριλίκια, με ανθρώπους ανθρώπινους, που κοιτάνε την αλήθεια κατάματα χωρίς έξτρα δόσεις μεγαλείου ψυχής, πέραν αυτών που αντέχει ο καθένας μας. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.