Martin Eden (2019)

Ελληνικός τίτλος: Μάρτιν Ίντεν

Δραματική ταινία των Match Factory/RAI σε σκηνοθεσία Πιέτρο Μαρτσέλο, με τους Λούκα Μαρινέλι, Τζέσικα Κρέσυ, Κάρλο Τσέκι, Μάρκο Λεονάρντι.

Αφού σώζει τον Αρτούρο, γόνο πλούσιας οικογένειας βιομηχάνων, από ξυλοδαρμό, ο φτωχός ναυτικός Μάρτιν Ίντεν βρίσκεται προσκεκλημένος στο σπίτι των Ορσίνι, όπου γνωρίζει και ερωτεύεται κεραυνοβόλα τη νεαρή κόρη τους, την Έλενα. Από τη στιγμή εκείνη και μετά, η παρουσία της δεν συμβολίζει απλά τη γυναίκα με την οποία θέλει να μοιραστεί τη ζωή του, αλλά πηγή έμπνευσης για μόρφωση, καλλιέργεια και γνώση ούτως ώστε να μπορέσει να σταθεί επάξια στο πλευρό της. Αυτό άλλωστε ορίζει με τα λόγια και τις πράξεις της η Έλενα από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους, όταν του διορθώνει τον λόγο και του προσφέρει βιβλία για ανάγνωση. Καθώς τα χρόνια περνούν και ο Μάρτιν πασχίζει με τις λέξεις και προσπαθεί να εκδώσει τις ιστορίες του, γνωρίζεται με τον μεσήλικα διανοούμενο Ρας Μπρίσεντεν που με τη σειρά του τον συστήνει στους σοσιαλιστικούς κύκλους της εποχής, κάτι που θα τον φέρει σε άμεση σύγκρουση με την αστική καταγωγή της Έλενα. 

Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζακ Λόντον, το εγχείρημα του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Πιέτρο Μαρτσέλο φαντάζει εξ αρχής γεμάτο προκλήσεις. Κατά πως φαίνεται όμως ο ντοκυμαντερίστας κατά βάση σκηνοθέτης, εδώ μόλις στη δεύτερη ταινία μυθοπλασίας του, είχε και άποψη και όραμα επ' αυτού. Σε συνεργασία με τον έμπειρο και ικανότατο σεναριογράφο Μαουρίτσιο Μπράτσι (Γκομόρα, Η μεγάλη νύχτα της Νάπολης, Παζολίνι, Σκοτεινές Ψυχές), παίρνει το μυθιστόρημα του Λόντον και το ταξιδεύει στον τόπο (Ιταλία) και τον χρόνο, με τον τελευταίο να μην ορίζεται ξεκάθαρα, αλλά να παραπέμπει κάπου μεταξύ 60s και 70s. Την ίδια στιγμή όμως το μετατρέπει σε δράμα διαχρονικό και πανανθρώπινο, βουτώντας το σε μνήμες κινηματογραφικές και εικόνες από ένα παρελθόν που ταξιδεύει σιγά-σιγά προς το σήμερα, με μια σειρά από εμβόλιμες καρτποσταλικές παρεμβάσεις που όμως λειτουργούν στο υποσυνείδητο. Από ασπρόμαυρα φιλμ του βωβού με γαλέρες να πολεμάνε με τα κύματα, μέχρι χωρικούς να χορεύουν αγκαλιασμένοι, η ζωή του Ίντεν γίνεται ένα με τη ζωή της Ιταλίας ολόκληρης και ενός σινεμά που ταξίδεψε στα χρόνια και τις περιόδους, γέννησε είδη και φτάνει περήφανο στο σήμερα, γεμάτο γνώση και αναμνήσεις ενός ένδοξου παρελθόντος που ξέφτισε κάπου στη διαδρομή. Θέλει μαγκιά και κότσια για να το πετύχεις αυτό χωρίς να γίνεις γραφικός και όπως φαίνεται αυτός ο Μάρτιν Ίντεν έχει και τα δύο, τόσο μπροστά όσο και πίσω από την οθόνη. Λόγιος, συγκινητικός μα κατά βάση ανθρώπινος, ο Μάρτιν Ίντεν είναι σινεμά που σε αφορά και την ίδια στιγμή ταινία που συναρπάζει και απευθύνεται στους πάντες. Υποψιασμένο δράμα εποχής και μαζί πολιτικό σχόλιο υψηλής αξίας, το φιλμ έχει στα μεγάλα του ατού τη φωτογραφία (γυρισμένη σε φιλμ 16mm) των Αλεσάντρο Αμπάτε και Φραντσέσκο ντι Τζιάκομο, τις εξαιρετικές μουσικές που συντροφεύουν τις εικόνες και φυσικά τον Λούκα Μαρινέλι (Μια προσωπική ιστορία), έναν ταλαντούχο πρωταγωνιστή, με αυτά τα μόνιμα θλιμμένα μα σαν θάλασσα βαθιά μάτια  που σε κοιτάζει κατάματα και ξέρεις πώς είναι να βλέπεις καθάρια την αλήθεια.

Ο Λούκα Μαρινέλι κέρδισε βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου η ταινία ήταν υποψήφια και για Χρυσό Λέοντα. 4 υποψηφιότητες στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, 11 υποψηφιότητες Νταβίντ ντι Ντονατέλο, όπου απέσπασε το Βραβείο Διασκευασμένου Σεναρίου.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.