Κινηματογράφοι - Αλεξάνδρα



Από τους ελάχιστους κινηματογράφους που συνεχίζουν απτόητοι τη λειτουργία τους στην κάποτε τεράστια κινηματογραφική πιάτσα της Πατησίων, η Αλεξάνδρα είναι σήμερα ένα μικρό κουκλί. Ξεκίνησε το 1961, στο υπόγειο μιας καινουργιόχτιστης πολυκατοικίας, μικρή αίθουσα σε σύγκριση με τις γειτονικές, διαβάζω πως επένδυσε αρχικά σε έναν καλλιτεχνικό προγραμματισμό, που όμως εγκατέλειψε λίγα χρόνια μετά. Επί σειρά ετών προπύργιο της Fox και της Columbia στην Πατησίων, με όποιο γραφείο διανομής κι αν τις εκπροσωπούσε: Columbia/Fox, Νέα Κινηματογραφική, Προοπτική στη συνέχεια (αλλά χωρίς τη Fox πλέον). Ιδιαίτερα στα χρόνια της Νέας Κινηματογραφικής/Προοπτικής, η Αλεξάνδρα διετέλεσε βαρύ πυροβολικό των δύο εταιρειών, εξασφαλίζοντας κάθε εβδομάδα τη δυνατή τους ταινία, όταν ο Αχιλλέας για παράδειγμα, λίγο μετά την Πλατεία Αμερικής ήταν κινηματογράφος για το δεύτερο μπλοκ ταινιών, όχι των τόσο καλών.

Πάντοτε στα χρόνια που συνεργαζόταν με την Προοπτική, η Αλεξάνδρα, μαζί με τον Απόλλωνα στη Σταδίου, ήταν οι δύο κεντρικοί κινηματογράφοι που πειραματίστηκαν με πρεμιέρες και μέσα στο καλοκαίρι, επιχειρώντας σαιζόν 12 μηνών. Το τέλος της Προοπτικής και οι ανακατατάξεις τόσο στην κινηματογραφική αγορά όσο και στην περιοχή κλυδώνισαν το σινεμά, που αλλάζει γραφείο διανομής, συνεργάζεται με την Odeon (οπότε, να που της επιστρέφει ξανά η Fox), αλλά ψάχνει να βρει ταυτότητα προγραμματισμού, καθώς βρίσκεται ξαφνικά να παίζει και περιπέτειες τις εποχές που το κοινό τέτοιων ταινιών πήγαινε στα multiplex. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια, πάντοτε με ταινίες της Odeon, έχει βρει την αρμονική ισορροπία στον προγραμματισμό της, στοχεύοντας πάντοτε σε "σαλονάτες" ταινίες που αναδεικνύουν τον χαρακτήρα της και την αισθητική της. Σε αναζήτηση ενός πιο αμιγώς καλλιτεχνικού χαρακτήρα, αλλά πάντοτε με ταινίες για ένα ευρύτερο κοινό, η Αλεξάνδρα από την άνοιξη του 2018 συνεργάζεται με γραφεία διανομής εξειδικευμένα στο ευρωπαϊκό αλλά και στο σινεμά του κόσμου (Seven Films, One from the Heart). Επίσης, δεν γίνεται να μην αναφέρω (και σαν γλυκιά ανάμνηση προσωπική) τα πολλά χρόνια που κάθε πρωινό Κυριακής μεταμορφωνόταν σε "σινεάκ" με ταινίες κινουμένων σχεδίων, μυθικές περιπέτειες και φιλμ φαντασίας.

Διακριτική, αλλά εμφανής η είσοδός της επί της Πατησίων, στη γωνία με την Γκυιλφόρδου, απέναντι σχεδόν από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας (στην οποία προφανώς οφείλει και το όνομά της) και μια ανάσα δρόμο από την Πλατεία Βικτωρίας, είναι γεμάτη φωτογραφίες από τα προσεχώς και τις ταινίες που προβάλλει. Μια μεγάλη επιγραφή ακριβώς επάνω από την είσοδο φιλοξενεί την αφίσα της ταινίας της εβδομάδας, ενώ τα σκαλιά σάς οδηγούν κατευθείαν στο ταμείο και σε έναν προθάλαμο που σήμερα λειτουργεί και ως χώρος καπνιζόντων.

Η Αλεξάνδρα μέσα στα χρόνια έχει φρεσκαριστεί πολλές φορές, τόσο αισθητικά όσο και τεχνικά (είχε σταδιακά αναβαθμίσει τον ήχο της τόσο σε αναλογικό όσο και σε ψηφιακό Dolby). Το 2000, όμως, ήταν η χρονιά που άλλαξε ριζικά και αυτό είναι εμφανές στο "κουφετί" φουαγέ, που θυμίζει σε πολλά νυφικό σαλόνι ή ζαχαροπλαστείο Fresh. με λευκά μάρμαρα, γκρι διακοσμητικούς τόνους και ροζ στοιχεία, που το καθιστούν φιλόξενο και φιλικό, ενώ τα αστέρια τύπου "Hollywood walk of fame" στο πάτωμα τονίζουν την κινηματογραφική διάσταση του χώρου. Το μπαρ αυτό καθ' εαυτό είναι μικρό και βρίσκεται στην πίσω αριστερή μεριά του φουαγέ, αλλά είναι πλούσιο σε προτάσεις.

Για την αίθουσα θα χρειαστεί να κατεβείτε ακόμη λίγα σκαλιά που βρίσκονται στο αριστερό μέρος του φουαγέ, και σας οδηγούν στο πίσω μέρος της. Εκεί, η ανακαίνιση έχει κάνει θαύματα. Η αίθουσα είναι ολόφωτη, με κατακόκκινες πολυθρόνες και κουρτίνες να κοντράρουν δυναμικά με το λευκό στους τοίχους. Μικρή αίθουσα, αλλά με δύο πλαϊνά θεωρεία, η Αλεξάνδρα έχει μια ιδιομορφία, καθώς η οθόνη της έχει μια ελαφριά κλίση προς τα δεξιά όπως την κοιτάτε, αφού η καμπίνα προβολής δεν βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της αίθουσας. Οι κουρτίνες που χρησιμοποιούνται ακόμα είναι μεγάλο ατού, όπως και οι κλασσικές καμπάνες που ακούγονται πριν την την έναρξη της προβολής. Η Αλεξάνδρα είναι εξοπλισμένη με ένα πολύ καλό ψηφιακό σύστημα προβολής τής NEC, η εικόνα της είναι λαμπερή και καθαρή και ο ψηφιακός Dolby ήχος είναι δυνατός, με βαθιά μπάσα και υψηλής ποιότητας στα περιφερειακά. Χειμερινό αδελφάκι του θερινού Λάουρα, στο Νέο Παγκράτι, η Αλεξάνδρα είναι μέλος των Europa Cinemas.

Αλεξάνδρα
Πατησίων 77-79, Πλατεία Βικτωρίας

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Περισσότερους θερινούς κινηματογράφους θα βρείτε συγκεντρωμένους εδώ. Για τη συγκεντρωτική λίστα των σινεμά, κλικ εδώ.


Πρόγραμμα του 1991 για την ταινία "Διάφανο δέρμα" -διανομή: Προοπτική


Πρόγραμμα του 1991 για την ταινία "Χάντσον Χωκ -το Γεράκι" -διανομή: Προοπτική


Πρόγραμμα Σεπτεμβρίου 1996, στα χρόνια των Nescafé Cinemas, από τις ταινίες "Η Γκουφοταινία" & "Το αγόρι του ουρανού" -διανομή: Προοπτική


Πρόγραμμα του 1996 στα χρόνια των Nescafé Cinemas, για την ταινία "Αξέχαστες μέρες" -διανομή: Προοπτική


Πρόγραμμα του 1997 στα χρόνια των Nescafé Cinemas, για την ταινία "Εραστές για μια νύχτα" -διανομή: Προοπτική


Πρόγραμμα του 2017 για την ταινία "Η τελευταία πινελιά" -διανομή Odeon


Πρόγραμμα του 2019 για την ταινία "Δυστυχώς απουσιάζατε" -διανομή Feelgood Entertainment




Σχόλια

  1. Η Αλεξάνδρα ήταν η "μικρή" της Πατησίων όταν υπήρχαν ακόμα τριγύρω της οι μεγάλες αίθουσες που σήμερα έχουν εξαφανιστεί. Ήταν φυσικό να αποκτήσει ένα πιο σινεφιλικό χαρακτήρα, αφού οι βέβαιες επιτυχίες δίνονταν μοιραία στους μεγάλους κινηματογράφους. Αλλά ήρθαν τα πάνω κάτω όταν πέρασε στο δίκτυο του ΣΑΚΕ, αφού αναφέρετε για εταιρίες, και από τις αξιόλογες ταινίες πέρασε στις ιταλικές της σειράς. Είδε κι έπαθε -κοινή μοίρα με τον Αχιλλέα- μέχρι που πέρασε στο δίκτυο της Columbia/Fox, όπως γράφετε (πάλι μαζί με τον Αχιλλέα) και ήρθε στα ίσια της, αλλά χρειάστηκε διάστημα γιατί είχε χάσει την αξιοπιστία της. Η πρώτη της επιτυχία στη φάση αυτή ήταν το "Γαλάζια νερά, λευκός θάνατος".
    Είναι πολύ ευχάριστο που υπάρχει και μάλιστα ανακαινισμένη (αν εξαιρέσουμε την είσοδο και την επιγραφή που τείνουν προς το κιτς).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)