Κινηματογράφοι - Αίγλη 3 (θερινός)



Του έλαχε να είναι ο πιο νέος χειμερινός αλλά και ο πιο νέος θερινός της Αττικής, ίσως και της Ελλάδας. Η Αίγλη στο Χαλάνδρι, επί της Λεωφόρου Πεντέλης, εγκαινιάστηκε το 1999, σε ένα ολοκαίνουργιο κτίριο που φιλοξενούσε δύο αίθουσες. Ιθύνων νους πίσω από το εγχείρημα ο ιδιοκτήτης της Αίγλης στη Γλυφάδα, ο οποίος μετέφερε στα βόρεια προάστια της "αίγλη" του ονόματος ενός ιστορικού κινηματογράφου των νοτίων. Για λίγο καιρό, τα δύο συνονόματα σινεμά συνυπήρξαν, έως ότου η γλυφαδιώτικη Αίγλη έκλεισε οριστικά το 2006. Το νεόκτιστο του Χαλανδρίου δεν άργησε να καθιερωθεί στην ευρύτερη περιοχή, παρά την απομακρυσμένη σχετικά θέση του από το κέντρο της πόλης. Κατ' ουσίαν υπήρξε για πολλά χρόνια ο μοναδικός κινηματογράφος του Χαλανδρίου, ενώ η ανάπτυξη των γειτονικών Βριλησσίων τού έφερε ακόμη περισσότερο κόσμο, ιδιαίτερα μετά την απόφαση της Village να κλείσει το κέντρο της στο Μαρούσι. Θετική εξέλιξη για την προσβασιμότητά του υπήρξε και ο κόμβος της Αττικής οδού επί της Λεωφόρου Πεντέλης σε συνδυασμό με τον σταθμό του Προαστιακού. 

Λιτό, μοντέρνο και σε μπεζ-καφέ αποχρώσεις, το διώροφο κτίριο της Αίγλης στέκει επί της λεωφόρου μπροστά σε ένα πολύ φαρδύ σημείο του πεζοδρομίου, με πρόσοψη έντονα φωτισμένη και με πολλά ταμπλώ που φιλοξενούν τα "προσεχώς". Η είσοδος και τα ταμεία κυριαρχούν στην πρόσοψη, με την είσοδο να οδηγεί στις ανά όροφο κτισμένες αίθουσες 1 και 2. Προς τα τέλη της χειμερινής περιόδου 2016-2017, όμως, δίπλα στο υπάρχον κτίριο προστέθηκε ακόμα ένα, με φωτεινό μπορντώ χρώμα με αποτέλεσμα η Αίγλη να μεγαλώσει κατά δύο ακόμη αίθουσες, την 4 στον επάνω όροφο και στο ισόγειο την 3 που -τι ωραία έκπληξη!- είναι θερινή. Εντάξει, στο δικό μου σύμπαν, η θερινή θα έπαιρνε το νούμερο 4, αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Απλά, τον χειμώνα η αρίθμηση ακούγεται λίγο περίεργη καθώς λειτουργούν οι αίθουσες 1, 2 & 4 ενώ αγνοείται η 3. Τέλος πάντων, τι σημασία έχουν αυτά, όταν στην ουσία ζούμε την τυχερή στιγμή η Αθήνα να αποκτά έναν ολοκαίνουργιο, φρεσκοκτισμένο θερινό κινηματογράφο. 

Η είσοδος για τον θερινό βρίσκεται στο νέο κτίριο, στα αριστερά του συγκροτήματος, με τα ταμεία να σας περιμένουν στη δεξιά πλευρά, "πλάτη" ακριβώς με τα υπάρχοντα ταμεία για τις παλαιότερες αίθουσες 1 & 2. Ένας πολύ μεγάλος και ανοιχτόκαρδος χώρος υποδοχής ακολουθεί τις τζαμένιες πόρτες της εισόδου, από όπου σκάλες και ασανσέρ οδηγούν στην νεότευκτη αίθουσα 4 στον επάνω όροφο, με τη θερινή να απλώνεται φιλόξενη και κομψή ακριβώς μπροστά σας. Ένα πολύ μεγάλος μέρος της είναι σκεπαστό, καθώς "οροφή" της είναι το πάτωμα της 4, γεγονός, όμως που εξασφαλίζει και απάγκιο για τις πολύ δροσερές νύχτες αλλά και προστασία από τη βροχή. Μακρόστενη και αρκετά μεγάλη, η θερινή αίθουσα της Αίγλης στο πίσω μέρος της φιλοξενεί το πλούσιο μπαρ, ενώ οι πλαϊνοί τοίχοι στο σκεπαστό σημείο της έχουν φωτεινά γήινα χρώματα. Η μεγάλη οθόνη καλύπτει όλο το πλάτος του χώρου και περιβάλλεται από κόκκινη μπορντούρα που αποπνέει και μια "αρχοντιά". Οι αναπαυτικότατες, νέου τύπου πολυθρόνες είναι σε απόχρωση της άμμου και τοποθετημένες (μαζί με κάμποσα τραπεζάκια) σε δύο μπλοκ, με τρεις κάθετους διαδρόμους. Χοντρό χαλίκι στο πάτωμα, κάμποσα φυτά ολόγυρα και λευκός μαντρότοιχος στο μπροστινό, ακάλυπτο σημείο του σινεμά δημιουργούν έναν φιλόξενο συνδυασμό μοντέρνας αίθουσας με παραδοσιακό θερινό. Η προβολή είναι ψηφιακή και υψηλής ποιότητας, ενώ ο ήχος (μολονότι υπάρχει εγκατάσταση κεντρικού-δεξιού-αριστερού μπροστά από την οθόνη) παίζει στερεοφωνικός μόνο από τα περιφερειακά σε ικανοποιητική ένταση. Ίσως να υπάρχει θέμα με τους γείτονες, ίσως απλά έτυχε την ημέρα που το επισκέφθηκα εγώ, αλλά δεν το γνωρίζω. 


Αίγλη

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Περισσότερους θερινούς κινηματογράφους θα βρείτε συγκεντρωμένους εδώ. Για τη συγκεντρωτική λίστα των σινεμά, κλικ εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)