Cézanne et moi (2016)
Ελληνικός τίτλος: Σεζάν και Ζολά
Δραματική βιογραφική ταινία της Pathé, σε σκηνοθεσία Ντανιέλ Τόμπσον, με τους Γκιγιώμ Κανέ, Γκιγιώμ Γκαγιέν, Αλίς Πολ, Ντέμπορα Φρανσουά, Σαμπίν Αζεμά.
Η βαθιά φιλία και η πραγματική αγάπη που συνέδεε δύο μεγάλους της γαλλικής τέχνης, τον Εμίλ Ζολά και τον Πωλ Σεζάν, από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι σχεδόν το τέλος της ζωής τους. Βίοι παράλληλοι μα και κόντρα χαρακτήρες που πυροδότησαν εντάσεις μεταξύ τους και παρεξηγήσεις. Η διασημότητα και η επιτυχία του Ζολά απέναντι στη "δύσκολη" ζωγραφική του Σεζάν που δεν έβρισκε ανταπόκριση στην εποχή του, αλλά και οι γυναίκες ανάμεσά τους ήταν συχνές αιτίες διαφωνίας, που όμως ποτέ δεν έσβησαν τον σεβασμό και την αγάπη που ένιωθαν οι δύο άντρες.
Οι δύο μεγάλοι Γκιγιώμ της Γαλλίας, ο Κανέ και ο Γκαγιέν της Κομεντί Φρανσαίζ, αναλαμβάνουν με προσωπική επιτυχία να φέρουν εις πέρας ένα δύσκολο κινηματογραφικό εγχείρημα, έχοντας ως βασικό αντιμέτωπο το σενάριο της ταινίας που δεν αφήνει πολλά περιθώρια. "Απλωμένο" μέσα σε μια μεγάλη χρονική περίοδο, το ίδιο το στόρυ στερείται κέντρου βάρους, με αποτέλεσμα να μην επέρχεται ποτέ η ουσιαστική σύγκρουση που θα ενέπνεε και το δράμα. Έτσι, απομένουν οι σκηνές μεταξύ των δύο ηθοποιών (που ευτυχώς είναι και κυρίαρχες στην ταινία, καθώς οι β' ρόλοι στερούνται σημασίας) που ουσιαστικά δίνουν πνοή σε ένα κατά τα άλλα άνευρο φιλμ. Ενδιαφέρον για τα ιστορικά στοιχεία που παραθέτει, όμορφο οπτικά, καθώς κοστούμια, σκηνικά και φωτογραφία τού προσδίδουν μια καρτοποσταλική κομψότητα, και πλήρες συναισθήματος, με ένα καλύτερο και πιο στοχευμένο σενάριο θα μπορούσε να είχε κάνει θαύματα. Τώρα, απομένουν οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, αυτή η καθησυχαστική, ευγενής παρουσία του Ζολά έναντι της αυτοκαταστροφικής δημιουργικής τρέλας του Σεζάν, οι σπίθες στις δικές τους σκηνές και μια αξιοπρεπής αλλά και by the book σκηνοθετική αντιμετώπιση.
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου