Secuestro (2016)
Ελληνικός τίτλος: Απαγωγή
Θρίλερ της Film Factory, σε σκηνοθεσία Μαρ Ταργκαρόνα, με τους Μπλάνκα Πορτίγιο, Αντόνιο Ντεσέντ, Βιντσέντε Ρομέρο, Μαρκ Ντομένες, Χοσέ Κορονάδο.
Ο κωφός γιος μιας μεγαλοδικηγόρου εντοπίζεται να περπατά τραυματισμένος καταμεσής του δρόμου, πολύ μακριά από το σχολείο του όπου θα έπρεπε να βρίσκεται. Στην αστυνομία δηλώνει πως έπεσε θύμα απαγωγής ακριβώς έξω από το σχολείο. Ένας άγνωστος άντρας τον χτύπησε και τον μετέφερε μέσα στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου του σε ένα απομακρυσμένο σπίτι στο δάσος, από όπου ο Βίκτωρ κατόρθωσε να δραπετεύσει. Από τη συνεργασία του με τον σκιτσογράφο της αστυνομίας, ο ένοχος ταυτοποιείται στο πρόσωπο κάποιου Τσάρλι, με βεβαρημένο μητρώο και ψεύτικο άλλοθι για την ώρα της απαγωγής.
Η παραγωγός πολλών αγαπημένων ισπανικών θρίλερ (Το Σώμα, Τα Μάτια της Τζούλια, Το Ορφανοτροφείο) περνά και πίσω από την κάμερα, ήδη με μια μικρή σκηνοθετική εμπειρία πρωτίστως στην τηλεόραση. Έχοντας στα χέρια της το γρήγορο και αρκούντως έξυπνο σενάριο του Οριόλ Πάουλο (Το Σώμα, Αόρατος Επισκέπτης) δεν δυσκολεύεται να δημιουργήσει ένα ψυχαγωγικό και αξιοπρεπέστατο θρίλερ, από αυτά που σε λίγα χρόνια θα αποκαλούμε "της ισπανικής σχολής". Σε αντίθεση με τις προηγούμενες ταινίες του συγκεκριμένου διδύμου, τούτη εδώ είναι περισσότερο "προσγειωμένη"και δεν ποντάρει στη δύναμη του εντυπωσιασμού που επιφέρει η ανατροπή του φινάλε. Η "Απαγωγή" δεν βασίζει το ενδιαφέρον της στο μυστήριο ή στο "ποιος το έκανε", αλλά πολύ περισσότερο στο πώς οι ήρωες θα βγουν από τους μπελάδες που οι ίδιοι δημιούργησαν. Εξαιρετική παραγωγή, ικανότατη και ως σκηνοθέτης (ενός έτοιμου για την οθόνη σεναρίου) η Ταργκαρόνα, έχει να επιδείξει σωστή καθοδήγηση των ηθοποιών της, αλλά και ενδιαφέρουσα χρήση της κάμερας, με πολύ καλά travelling και κάποια ευρυγώνια πλάνα, αστραπιαίας διάρκειας, που εντείνουν την αγωνία και τη δράση με μια αίσθηση vertigo (του Σέρτζι Μπαρτρολί είναι η φωτογραφία). Στο σύνολό της, η ταινία δουλεύει ρολόι, με αποτέλεσμα να μην είναι τόσο εμφανείς κάποιες "ευκολίες" του σεναρίου, οι ηθοποιοί -φάτσες περισσότερο, παρά χαρακτήρες- στηρίζουν ικανά τους ρόλους τους, η μουσική του Μαρκ Βαΐγιο εντείνει τον ρυθμό και όλα μαζί εγγυώνται ένα ωραιότατο δίωρο. Μια ένσταση έχω μόνο ως προς την πρωταγωνίστρια Μπλάνκα Πορτίγιο, η οποία μολονότι πολύ καλή στον ρόλο της, μου φάνηκε λάθος επιλογή ηλικιακά σε σχέση με τα χρόνια του γιου της, αλλά, εντάξει, αποδέχεσαι τη σύμβαση και πας παρακάτω.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου